De Eerste 8 Gewassen Die Door De Mens Worden Gedomesticeerd: De Neolithische Grondlegger Gewassen

Auteur: | Laatst Bijgewerkt:

Neolithische oprichtersgewassen die ook bekend staan ​​als primaire domesticaten, bestaan ​​uit acht plantensoorten die voor het eerst werden gedomesticeerd door het vroege Holoceen-tijdperk, met name onder Pre-Pottery Neolithic A en Pre-Pottery Neolithic B. De domesticatie werd uitgevoerd door landbouwgemeenschappen in de halvemaanvormige vruchtbare regio van Zuidwest-Azië, bekend als de vruchtbare halve maan. De regio is ook verantwoordelijk voor het opzetten van systematische landbouw in India, Noord-Afrika, Perzië, het Midden-Oosten en Europa. Vlas, drie soorten granen en vier soorten peulvruchten waren de acht eerste gewassen die door de mensheid werden gedomesticeerd.

8. Vlas

Vlas (Linum usitatissimum), ook bekend als lijnzaad of vlas, is een plantensoort van de Linum genus en de Linaceae familie. Het woord vlas kan verwijzen naar niet-gesponnen vezels van de vlasplant of de plant zelf. Vlas is een vezel- en voedselgewas dat wordt geteeld in verschillende delen van de wereld waar het klimaat koeler is. Westerse landen maken textiel van vlas bekend als linnen dat traditioneel wordt gebruikt voor het maken van onderkleding, tafellinnen en beddengoed. Vlas wordt ook gebruikt om olie te produceren die lijnolie wordt genoemd. Vlas is alleen bekend als een gecultiveerde plantensoort die lijkt te zijn gedomesticeerd uit Linum Bienne, een wilde soort bekend als bleke vlas. De gecultiveerde plant bestaat uit slanke stelen en kan uitgroeien tot 3-voet en 11-inch. De domesticatie van vlas vond plaats in de Fertile Crescent-regio, terwijl het bewijs dat wilde vlas als textiel door mensen wordt gebruikt, zijn wortels tot het huidige land Georgia over 30,000 jaren geleden traceert. Het bewijs van de domesticatie van vlas van oliehoudende zaden gaat terug rond 9,000-jaren naar Syrië. Het gewas verspreidde zich jaren geleden door 5000 naar andere landen zoals Zwitserland en Duitsland. In dezelfde periode was er de teelt van de plant in China en India.

7. Bittere wikke

Bittere wikke (Vicia ervilia), ook wel kennis genoemd, is een neolithisch vlinderbloemig gewas dat voorkomt in het Middellandse Zeegebied. Het gewas is ook bekend als Rovi in het Grieks, gavdaneh in het Perzisch, Yero in het Spaans, Burçak Turks, en kersannah in het Arabisch. De voedingswaarde van het graan voor rundvee van herkauwers heeft gezorgd voor de verdere teelt in Spanje, Turkije en Marokko. Aangezien Bitter Wik eenvoudig te oogsten en te kweken is, kan het gemakkelijk worden geteeld op ondiepe alkalische gronden. Wanneer het graan splitst, ziet het eruit als rode linzen. Om het graan te consumeren door mensen, worden de zaden verwijderd via uitlogen door gebruik van kokend water om de bitterheid te verwijderen. Bittere wikke is een grote korrel die kan worden gebruikt als een voedingsconcentraat voor zowel rundvee als schapen. Sinds het begin van de landbouw is het gewas sterk overwogen als een uitstekende component voor het toevoegen van voedingswaarde aan bulkvoeders. De plant is jaren geleden voor het eerst gegroeid over 9,500 rond het nabije oosten.

6. kikkererwten

kikkererwten (Cicer arietinum) is een peulgewas dat behoort tot de Fabaceae familie en de Faboideae onderfamilie. Kikkererwten kent een verscheidenheid aan soorten, zoals Egyptische erwten, garbanzo, gram, garbanzo bonen en Bengaalse grammen. De zaden van kikkererwten hebben de neiging een hoog eiwitgehalte te hebben. Kikkererwten behoren tot de vroegste peulvruchten die moeten worden geteeld, aangezien het bewijs is gevonden voor 7,500-jaar oude resten in het Midden-Oosten. Kikkererwten groeien tot een hoogte van ongeveer 8-20 inches. Het gewas dat een soort puls is, bevat aan beide zijden van de steel kleine, gevederde bladeren. De plant heeft één zaadpod die ongeveer één of twee zaden bevat.

5. Erwt

Erwt (Pisum sativum) is een klein bolvormig zaadje dat in de peulvrucht wordt gevonden. Botanisch gezien zijn erwtendozen vruchten, omdat ze zijn ontwikkeld uit de eierstok van de erwt en zaden bevatten. In elke pod zitten zaden. De term erwt wordt gebruikt door andere plantensoorten uit de familie Fabaceae zoals cowpea (Vigna unguiculata), duivenerwt (Cajanus cajan) inclusief zaden van sommige Lathyrus soorten. Erwten zijn eenjarige planten met een levenscyclus van slechts één jaar en worden in tal van regio's over de hele wereld geteeld, omdat het koelbloeiers zijn. Afhankelijk van de regio kunnen erwten geplant worden van de winter tot de vroege zomer. De vroegste archeologische vondsten dateren uit het Neolithicum in de huidige landen van Griekenland, Syrië, Turkije en Jordanië. Het gewas werd in Egypte gecultiveerd rond 4800 - 4400 BC in de buurt van de Nijldelta. Ze werden gevonden in Afghanistan in 2000BC en India rond 2250-1750 BC

4. Linze

linzen (Lens culinaris) zijn eetbare graanzaden die puls genoemd worden die behoren tot de familie Fabaceae. De linze is een bossige peulgewassen eenjarige plant waarvan bekend is dat deze zaden heeft die lensvormig zijn. De plant is ongeveer 16 inches lang en heeft zaden die in peulen groeien, meestal slechts twee zaden in de pod. Linzen zijn beroemd in de Zuid-Aziatische keuken, meestal geconsumeerd met rijst of rotis. Linze is het voedingsmiddel in regio's Nepal, Pakistan, India en Bangladesh. Linzen worden ook gekweekt als voedselgewas, waarbij de meerderheid van de productie afkomstig is uit India, Canada en Australië. Linzen worden sinds mensenheugenis geconsumeerd door de aceramische Neolithische periode en behoren tot de meest gedomesticeerde gewassen in het nabije oosten. Er zijn aanwijzingen dat linzen jaren geleden rond 9,500 tot 13,000 werden geconsumeerd.

3. Gerst

Gerst (Hordeum vulgare L.) is een lid van de grasfamilie en het is een primaire graankorrel die over de hele wereld wordt geteeld in streken met gematigde klimaten. Gerst was een van de eerste granen die jaren geleden in Eurazië over 10,000 werd gekweekt. Traditioneel werd het gewas gebruikt als een fermenteerbaar bestanddeel voor verschillende gedistilleerde dranken en bier, evenals componenten van bepaalde gezondheidsvoedingen en veevoeder. Gerst wordt ook gebruikt bij de productie van gerstbrood en bij het maken van stoofschotels en soepen. De korrels worden gebruikt om mout te produceren. Gerst werd gerangschikt als nummer vier van granen in kwantiteit geproduceerd met ongeveer 144 miljoen ton in 2014. Gerst stond achter maïs, rijst en tarwe.

2. Einkorn tarwe

Einkorn-tarwe (wat "één korrel" betekent in het Duits) wordt gebruikt om naar de wilde soort van het gewas of de gedomesticeerde vorm te verwijzen. De wilde en gedomesticeerde Einkorn-tarwesoorten worden echter als afzonderlijke soorten beschouwd. Het gewas is een van de eerste acht gewassen die worden gedomesticeerd en gekweekt. De domesticatie van het gewas dateert tussen 10,600 en 9,900 geleden uit Cafer Höyük, Çayönü en twee vroege archeologische vindplaatsen in Turkije.

1. Emmer tarwe

Emmer-tarwe is ook bekend als gepelde tarwe of Spelt in Italië. Net als Einkorn-tarwe bestaat Emmer-tarwe zowel in wilde als gedomesticeerde soorten. Het belangrijkste verschil tussen de wilde en gedomesticeerde soort is dat de zaden van gedomesticeerde emmer niet barsten wanneer ze rijp zijn, zoals in de wilde emmertarwensoort, maar in plaats daarvan intact blijven, wat het oogsten een eenvoudiger taak maakt. Emmertarwe was ook een van de eerste gewassen die gedomesticeerd werden in de regio West-Azië. Het gewas werd op grote schaal geteeld, maar op dit moment is de teelt beperkt in het bergachtige gebied van Azië en Europa. De emmertarwe werd duizenden jaren lang door jagers en verzamelaars verzameld voordat ze jaren geleden gedomesticeerd waren in 10,000 tot 9,400.