Olympische Winterspelen: curling
Curling heeft een zeer interessant verleden gehad wat betreft de opname ervan in de Olympische Winterspelen. Voordat je in deze geschiedenis duikt, is het belangrijk om eerst te begrijpen waar het allemaal om gaat. Met andere woorden, hoe dit oude spel wordt gespeeld. Ten eerste is het oppervlak van de game een ijskap die is ingesloten in een structuur die bekend staat als een ijsbaan. De geschatte maat van het vel is 138 meter lang met een breedte van ongeveer 14 voeten. Het "blad" heeft veel markeringen, maar het belangrijkste wordt het "huis" genoemd dat wordt gebruikt voor het scoren. Het "huis" bestaat uit drie cirkels met de kleinste in het midden. Het spel wordt gespeeld met een gepolijste granieten steen door twee tegenover elkaar staande teams die elk uit vier personen bestaan. Elke speler krijgt twee stenen om te spelen en maakt in totaal zestien stenen. De spelers proberen de stenen met behulp van een curlingbezem naar het "huis" te schuiven. Het gewicht van de steen zoals opgegeven door de World Curling Federation ligt binnen het bereik van 38 tot 44 ponden. De stenen maken een rommelend geluid terwijl ze over het ijs glijden, waardoor het spel de bijnaam "het bulderende spel" krijgt.
Geschiedenis
Curling was onderdeel van de allereerste Olympische Winterspelen die in 1924 in de stad Chamonix in Frankrijk werden gehouden. Interessant genoeg was de sport toen nog niet officieel erkend, dus de resultaten van die spellen werden pas in het jaar 2006 officieel erkend door de Olympische commissie. Het werd toen opgenomen tijdens de 1932-winterspelen die werden gehouden op Lake Placid, maar alleen als demonstratiesport. Een demonstratiesport is er een die alleen om zijn promotie wordt gespeeld, meestal tijdens de Olympische Spelen. Na deze inclusie, curling doorstaan een lange afwezigheid van de Olympische Spelen tot de 1988 Olympische Winterspelen in Calgary en opnieuw in 1992 voor de Albertville-games. Nogmaals, het was voor beide keren een demonstratiesport.
Dingen zouden opkijken voor curling in 1992 toen de Executive Board van de International Olympics Committee stemde voor de formele erkenning van de sport tijdens een bijeenkomst in Barcelona. Het bestuur stemde voor de opname van zowel mannen als vrouwen categorieën. De mixed doubles-categorie was niet opgenomen omdat de sport onvoldoende ontwikkeld werd geacht. De implementatie van deze stemming moest plaatsvinden tegen de tijd dat de 2002-winterspelen werden gehouden met de optie voor opname in de 1998-spellen in Nagano, Japan. Een latere stemming zou ervoor zorgen dat curling officieel werd erkend als een Olympische sport in het jaar 1998.
Canada maakte geschiedenis tijdens de 1998-spellen door na het verslaan van Denemarken het allereerste goud voor vrouwen te winnen bij het curling. Zwitserland versloeg in hetzelfde jaar Canada in de categorie mannen om het allereerste herengoud in curling te winnen.
De sport heeft zich sindsdien voldoende ontwikkeld om een gemengde dubbelspelcategorie te hebben in de 2018-spellen in PyeongChang, Zuid-Korea.
