Wat is een wapenschild?
Een wapenschild is een speciaal symbool dat wordt gebruikt om een specifiek individu, familie of andere entiteit te vertegenwoordigen. De presentatie van deze symbolen verschilt over de hele wereld. Traditioneel bestaat een wapenschild echter uit een aantal individuele afbeeldingen, waaronder een motto, kuif, schild, helm en twee begeleidende figuren. Het motto bevindt zich meestal op een banier onderaan het wapen. De top is een afbeelding die meestal als decoratie op de helm van een ridder wordt gebruikt. Op een wapenschild bevindt het zich boven op de helm, die zich boven op het schild in het midden van het symbool bevindt. De aanwezige figuren, ook bekend als supporters, bevinden zich meestal aan weerszijden van het centrale schild en lijken het hele wapen te dragen. Andere traditionele componenten op wapenschilden zijn een krans, mantel en kronen. Enkele van de meest voorkomende afbeeldingen op wapenschilden zijn leeuwen, adelaars en paarden. Veel voorkomende kleuren zijn: rood, blauw, goud en zwart.
Gebruik van wapenschild
De oprichting en het gebruik van wapenschilden worden gedicteerd door een systeem dat bekend staat als heraldiek, waarvan onderzoekers geloven dateert uit de Middeleeuwen, tijdens de 11 eeuw. Er zijn echter eerdere voorbeelden van het gebruik van wapenschilden vastgelegd, namelijk in de oud-Griekse en Romeinse samenlevingen. In deze samenlevingen werden wapenschilden vaak weergegeven op militaire schilden. De populariteit van de heraldiek verspreidde zich over heel Europa en werd een nuttig hulpmiddel voor het identificeren van verschillende koninkrijken en hun leden in een tijd dat veel mensen niet konden lezen. Bovendien werden deze symbolen in tijden van oorlog door ridders gebruikt om elke kant van het conflict bondgenoten en vijanden te helpen identificeren. Na verloop van tijd werden deze symbolen op grotere schaal gebruikt door andere leden van de adel, wat resulteerde in meer gedetailleerde ontwerpcreaties. Sommige van de posities of rangen die later werden aangeduid met een wapenschild omvatten: hertogen, baronnen, burggraven en graven. Afhankelijk van het specifieke land van gebruik kregen sommige burgers ook het recht om familiewapens te gebruiken om hun families te vertegenwoordigen, hoewel het recht om bepaalde specifieke symbolen te gebruiken vaak is voorbehouden aan leden van de adel. Omdat wapenschilden met bepaalde families worden geassocieerd, zijn deze symbolen vaak als nuttige hulpmiddelen voor referentie in genealogisch onderzoek gediend.
Opmerkelijk wapenschild over de hele wereld
Het gebruik van wapenschilden wordt vaak geassocieerd met Europese landen, hoewel ook Aziatische, Afrikaanse en Noord-Amerikaanse landen aan deze praktijk hebben deelgenomen.
Engeland
In Engeland wordt het gebruik van wapenschilden gereguleerd door het College of Arms. Dit proces kan inhouden dat een nieuw persoonswapen aan een bepaalde persoon of familie wordt toegewezen. Meestal probeert het college echter te bepalen of aanvragers van wapenschilden eigenlijk afstammelingen zijn van een gezin dat al een wapen heeft gekregen. Wanneer een persoon zich aanmeldt voor het recht om een bestaand wapenschild te gebruiken, wordt het familiegedeelte door de mannen gevolgd. Een specifiek embleem, een cadans genoemd, wordt toegevoegd aan het oorspronkelijke wapenschild zodra het opnieuw is toegewezen om de mate van relatie tussen het nieuwe individu en de originele wapenschilddrager te onderscheiden.
Duitsland
In Duitsland is het gebruik van wapenschilden niet beperkt tot mensen van de edele klasse en afstamming. In plaats daarvan delen individuen uit de middelste economische klasse hetzelfde recht op een wapenschild als gezinnen uit hogere klassen of statussen. In dit opzicht wordt de Duitse heraldiek (ook bekend als de Duits-Noordse heraldiek) beschouwd als in schril contrast met de heraldiek die in Engeland wordt gebruikt (ook bekend als Gallo-Britse heraldiek). Het beeld in het midden van het schild van Duitse wapenschilden is meestal een leeuw of een arend. De presentatie van deze afbeelding is echter anders dan in andere landen, omdat deze vaak een specifiek patroon krijgt in plaats van een effen kleur.
Egypte
Egypte is een van de vele niet-Europese landen over de hele wereld die het gebruik van wapenschilden hebben aangenomen. Wapenschilden in Egypte worden echter voornamelijk gebruikt om verschillende ministeries en afdelingen binnen de overheid te vertegenwoordigen. Gezinnen en individuen gebruiken geen wapenschilden om hun status binnen het land te vertegenwoordigen. Een van de meest voorkomende symbolen op het wapenschild van Egypte is de ster en de halve maan, die vaak wordt gebruikt om de islamitische religie te symboliseren.
Vaticaanstad
Vaticaanstad, ook bekend als Vaticaanstad, maakt gebruik van wapenschilden om verschillende posities binnen de katholieke kerk te vertegenwoordigen, waaronder: geestelijken, bisdom, bisschoppen en de paus. Het gebruik van de heraldiek in de katholieke kerk is ontstaan als een middel om specifieke documenten te identificeren. In de loop van de tijd werd de praktijk echter uitgebreid met persoonlijke wapenschilden voor individuen. In sommige gevallen hebben de personen op deze posities een familiewapen. Eens lid van de geestelijkheid, worden deze wapenschilden vaak gecombineerd met het wapen dat bedoeld is om hun specifieke kantoor te vertegenwoordigen.
Japan
Heraldiek wordt al lang voor het gebruik in Europa en Afrika in Japan gebruikt. Dienovereenkomstig zijn de symboliek en presentatie ervan relatief uniek in vergelijking. De Japanse versie van een wapenschild wordt een kamon genoemd en het ontwerp ervan neigt meer te steunen op abstracte beelden dan Europese wapenschilden. Daarnaast staan kamon bekend om de opname van bloemsymboliek in het uiteindelijke ontwerp.
Canada
Het gebruik van de heraldiek in Canada wordt geregeld door de Canadese heraldische autoriteit, die wordt gecontroleerd door de gouverneur-generaal van het land. Deze organisatie regelt het gebruik van wapenschilden over een breed scala van individuen en entiteiten, waaronder: overheidsafdelingen, bedrijven, militairen en particulieren. De Canadese Heraldische Autoriteit werd opgericht in 1988 en na de oprichting waren de Canadese overheid, haar burgers en organisaties niet langer verplicht om toestemming te vragen via het Engelse College of Arms.
