Het merendeel van de levende wezens kan zowel voorwaarts als achterwaarts bewegen, inclusief talloze loopvogels zoals struisvogels, maar de meeste vogels kunnen niet achteruit vliegen. Over 99% van alle vogelsoorten kan niet achteruit vliegen. De vleugelstructuur van de meeste vogels heeft sterke spieren om ze naar beneden te trekken en zwakke spieren om omhoog te bewegen. Deze vogels vertrouwen op de wind om hun vleugels omhoog te bewegen, en een meerderheid van hen kan niet achteruit vliegen zonder de hulp van de wind. Vogels die enigszins teruggaan, omvatten vliegenvangers, grasmussen, zilverreigers en reigers volgens de fladderende methode. De enige vogel die achteruit en vooruit kan vliegen zonder afhankelijk te zijn van de wind is de kolibrie.
Wat is een kolibrie?
Kolibries zijn kleine vogels uit de Amerika's met een lengte van ongeveer 5 inches en een gewicht van minder dan 0.07 pond. Bijna een derde van hun lichaamsgewicht komt van de spieren die ze gebruiken tijdens het vliegen. Hun hartslag kan meer dan duizend slagen per minuut bedragen. Deze vogels krijgen hun naam van het zoemende geluid dat wordt geproduceerd door hun vleugels wanneer ze met een zeer hoge frequentie klappen. Kolibries kunnen met hoge snelheid in de lucht zweven; de kleinste vogels klappen in hun vleugels met een snelheid van ongeveer 80 slagen per seconde terwijl de grotere 12 doen. Deze vogels kunnen vliegen met een topsnelheid van 15 mijl per seconde, terwijl anderen met ongeveer 22 mijl per seconde duiken. Ze hebben een zeer hoog metabolisme en om warmte te behouden in de nacht, of wanneer het koud is, gaan ze meestal in een staatstilstand. 'S Nachts helpt verdoving door hun hartslag te vertragen tot ongeveer 180 slagen per minuut en verlaagt hun lichaamstemperatuur tot 18 ° C terwijl hun metabolisme wordt vertraagd. Ze eten tweemaal hun lichaamsgewicht om te overleven.
Mannelijke kolibries hebben een verenkleed met variërende lichtere kleuren om hen te helpen met territoriale competitie en verkering. De prisma-achtige cellen die zich op de bovenste laag van hun vleugels, rug, borst, gorget en hoofd bevinden en de pigmentatie van hun veren helpen de kleur van hun verenkleed te verlichten. Wanneer zonlicht deze cellen bereikt, splitst het zich in verschillende golflengten die op een andere intensiteit naar de waarnemer reflecteren, waarbij de structuur van zijn veren fungeert als het diffractierooster. Daarom kunnen de veren van een kolibrie door eenvoudigweg hun positie te veranderen levendig groen of rood worden.
Hoe vliegen ze achteruit?
Deze vogels hebben een unieke vleugelstructuur en spieren waardoor ze een hoog niveau van vluchtcontrole hebben dat bij andere vogels ontbreekt. Net als een helikopter kan een kolibrie vooruit en achteruit vliegen, diagonaal, van links naar rechts, van rechts naar links en zelfs zweven. Kolibries produceren 25% van de gewichtsondersteuning tijdens een opgaande slag en 75% tijdens een neerwaartse slag; met zijn vleugels die bewegingen in de vorm van een acht maken.
De meerderheid van de vogels vliegen met neerwaartse bewegingen en slagen, en ze genereren hun liften en kracht bij elke slag. Kolibries strijken in plaats daarvan hun vleugels naar achteren en naar voren, draaien ongeveer honderdtachtig graden op hun schouders om hun vleugels te draaien. Ze kunnen liften genereren voor zowel achterwaartse als voorwaartse bewegingen, waarbij de punt van hun vleugels een horizontaal cijfer acht volgt bij elke slag. Een kleine draai verandert de hoek van de vleugel en de richting van de vlucht.
