Guinee-Bissau is een land gelegen aan de West-Afrikaanse Atlantische kust. Het is een van de acht landen die de Afrikaanse financiële gemeenschap vormen en werd geïntroduceerd door de Fransen. De Fransen geloofden dat globalisering haar wielen zou sturen naar deze Afrikaanse naties en de enige manier om het te omarmen was via een gemeenschap. In 1997 sloot Guinee-Bissau zich aan bij de financiële gemeenschap en moest de valuta van de Guinee-Bissau-peso veranderen in de West-Afrikaanse CFA-frank, de valuta die veel landen in West-Afrika gebruiken. De valuta is gecodeerd als XOF in de ISO 4217 valutacode en wordt uitgegeven door de Centrale Bank van West-Afrikaanse Staten met het hoofdkantoor in Senegal.
Guinee-Bissau Peso
De Guinee-Bissau-peso was een belangrijke munt in omloop in Guinee-Bissau van 1975 tot 1997, nadat de Portugese Guinese escudo was vervangen. Het werd geslagen in de vorm van munten en bankbiljetten, met de munten in coupures van 1, 2½, 5 en 20 pesos en 50 centavos, terwijl bankbiljetten in coupures van 50, 100 en 500 peso's werden geprint in 1975, gevolgd door 1,000 peso-opmerkingen in 1978 en 10,000 peso-opmerkingen in 1990. De peso bleef in Guinee-Bissau worden gebruikt totdat deze werd uitgefaseerd tegen 65 Guinee-Bissau-pesos voor 1 CFA-frank.
CFA Franc
De CFA-frank werd opgericht in 1945 in de nasleep van de Bretton Wood-conferentie als een manier om te dempen vanwege de sterke devaluatie van de frank. In 1958 werd de CFA de franc van de "Franse gemeenschap in Afrika" nadat Général de Gaulle het concept van een gemeenschap had opgenomen in alle Franse koloniën in West- en Centraal-Afrika. In 1994 werd de CFA-frank gedevalueerd door 50% om de economische groei in de regio te stimuleren in termen van toenemende import. Met de lancering van de UMEAO, een economische unie van de West-Afrikaanse natie, zijn de interne tarieven verlaagd om de handel in West-Afrika te bevorderen.
Munten
De eerste CFA-frankmunten werden geïntroduceerd in 1948 als aluminiummunten in coupures van 1 en 2 frank. Bronzen munten in coupures van 5, 10 en 20 franc werden geïntroduceerd in 1957, alle met de naam Afrique Occidentale Français in Togo, en later werd het slaan van munten overgedragen aan BCEAO, die munten steeds up-to-date blijft verspreiden. In 1967 werden 100 nikkel- en 50 cupro-nikkelmunten geïntroduceerd, gevolgd door bimetaal 200 en 500 frank-munten in 2003 die tot op heden nog steeds worden gebruikt als wettig betaalmiddel in Guinee-Bissau.
Bankbiljetten
De frank werd voor het eerst geïntroduceerd in 1946 in verschillende coupures, waaronder 5-, 10-, 25-, 50-, 100- en 1,000-franken. Toen Guinee-Bissau de uitgifte van de valuta overnam, bedroeg de minimale coupure van het bankbiljet 50-frank. In 2003 werd het bankbiljet van de 500-frank vervangen door een muntstuk als gevolg van de devaluatie van de valuta. In 2004 werden andere coupures van 1,000-, 2,000-, 5,000- en 10,000-frank uitgegeven met de nieuwe biljetten die de rijke geschiedenis van West-Afrika weergeven. De 500-frank duidde de vooruitgang in technologie aan, de 1,000-frank was een symbool van onderwijs en gezondheid, de 2,000-frank symboliseerde een rijk netwerk in transport, de 5,000-frank duidde het rijke landbouwgebied aan en de 10,000-frank symboliseerde telecommunicatienetwerken.
