Na een cataclysmische nucleaire ramp konden Oekraïense dieren aantonen hoe ze hun verloren dominantie konden overleven, voortplanten en herstellen, op voorwaarde dat er geen aanwezigheid van de mensheid in de buurt was om hen in de weg te lopen.
De ramp in Tsjernobyl
Dertig jaar geleden, op 26TH april, 1986, had de grootste accidentele afgifte van straling in de hele geschiedenis van kernenergie plaatsgevonden. De gebeurtenis vond plaats in Tsjernobyl, een gebied van de Oekraïne dat toen deel uitmaakte van de Sovjet-Unie. Direct na het nucleaire incident, begon de evacuatie van alle inwoners van de regio binnen een straal van 30 kilometers van het epicentrum van de reactor 4-ontploffing. Overheersende noordwestelijke winden verplaatsten grote hoeveelheden vervuilde lucht in de richting van Wit-Rusland, Rusland en verder in de regio's van Noord-Europa. Drie decennia zijn verstreken sinds, en het onderwerp van wetenschappelijke studies dekt nog twee belangrijke factoren: het effect van extreme radioactieve vervuiling op het uitgestrekte natuurlijke gebied (een 2,800-vierkante kilometer uitgestrektheid) en de afwezigheid van menselijke bevolking in de getroffen gebieden. Het stralingsniveau in delen van het getroffen gebied is 10 tot 30 maal hoger dan aanvaardbare normen.
Human Abandonment
Aan iedereen die de CEZ (Tsjernobyl-evacuatiezone) op last van de autoriteiten heeft verlaten, werden gratis appartementen in de grote steden van Oekraïne gegeven, evenals een geldelijke vergoeding. Toch konden velen zich niet aanpassen aan het stadsleven en keerden ze snel terug naar hun respectievelijke plaatsen. Afgezien van ontheemde mensen, wordt de CEZ voortdurend bezocht door toeristen, stalkers en onafhankelijke onderzoekers. Advertenties worden overal gepost en vertellen over het gevaar van verblijf in het besmette gebied, en het geelzwarte stralingspictogram is het meest voorkomende symbool dat mensen in het gebied zullen tegenkomen.
Een terugkeer naar de natuur
Wetenschappers uit Groot-Brittannië hebben camera's geïnstalleerd aan de bomen en hebben de plek uitgerust met geurbronnen die aantrekkelijk zijn voor dieren. Om fouten te voorkomen wanneer dezelfde dieren de hotspots bezoeken, was de afstand van de camera's ten minste 3-kilometer. Naast foto's van talrijke bewoners van de Tsjernobyl-fauna gepubliceerd in het tijdschrift Frontiers in Ecology and the Environment, namen de wetenschappers monsters van de bodem, volgden de reispaden van dieren op het spoor en namen probes op van dierlijke afvalproducten.
Wat voor dieren gedijen tegenwoordig bij Tsjernobyl?
Onwillekeurig is de Tsjernobyl-zone een van de grootste natuurreservaten van Europa geworden. Was het ergste nucleaire ongeval minder schadelijk voor natuurlijke ecosystemen dan mensen? Misschien wel, gezien de wilde zwijnen, wolven, elanden, beren, lynxen, zeearenden, en vele soorten herten nu gedijen in de bossen en pittoreske weiden hier. Wetenschappers uit Groot-Brittannië hebben camera's geïnstalleerd in de bomen en voorzien de ruimte van geurbronnen die aantrekkelijk zijn voor dieren. Om fouten te voorkomen wanneer dezelfde dieren de hotspots bezoeken, is de afstand van de camera's ten opzichte van elkaar minimaal 3 kilometers van elkaar verwijderd. In aanvulling op foto's van een groot aantal inwoners van Tsjernobyl fauna gepubliceerd in het tijdschrift Frontiers in Ecology en Milieu, de wetenschappers namen monsters van de bodem, volgden de reispaden van dieren op het spoor en namen sondes van afvalproducten van dieren. Een gedurfd experiment werd in de loop van de jaren uiteengezet om de ramp te volgen toen het gebied verscheidene individuen van het paard van Przewalski bracht, en tegen de tijd dat deze artiodactyls dreigden te worden vernietigd. Verrassend genoeg konden wetenschappers aan het einde van 2015, op basis van de foto's en patronen, conclusies trekken van ongeveer honderd van deze ooit bijna uitgestorven paarden die grazen in de rijke weiden van Tsjernobyl.
Lopende radioactieve dreigingen
Dertig jaar is niet alleen het kenmerk van de tragedie, maar markeert ook de helft van de geldigheidsperiode voor het radioactieve element Cesium 137, een van de belangrijkste verontreinigende stoffen na de ramp. De volgende honderd jaar zouden de gebieden van Tsjernobyl in de steek gelaten blijven, waar het verwijderen van de gevolgen van het ongeluk gedaan zou worden door ploegenarbeiders en in overeenstemming met alle stralingsveiligheidsvoorschriften. Kaarten tonen aan dat de vervuilingsniveaus in de CEZ afhangen van waar Plutonium en Cesium het aardoppervlak hebben geraakt.
