De aarde is de dichtste planeet in het zonnestelsel en weegt ongeveer 5.972 × 10 ^ 24 kg. Net als de dichtheid, die toeneemt naar de kern, is de massa van de aarde niet gelijkmatig verdeeld. De aarde is zo groot dat deze niet op een schaal kan worden gemeten. Daarom gebruiken wetenschappers wiskunde en de wet van de zwaartekracht om het gewicht van de aarde in te schatten. Dit gewicht schommelt afhankelijk van gassen en stof die ontsnappen uit de atmosfeer, evenals andere activiteiten in de activiteiten van het zonnestelsel, zoals meteoren en kometen die de aarde raken.
Hoe wordt het gewicht van de aarde berekend?
Om het gewicht van de aarde of een andere planeet te berekenen, moet het gravitatie-effect worden beschouwd. Het is niet mogelijk om het gewicht van de aarde op een schaal te meten, omdat u het gewicht van kleinere objecten zou meten. Om het gewicht van de aarde te bepalen, moet de relatieve zwaartekracht op aarde worden bepaald. Het is ook noodzakelijk om het zwaartekrachtveld van de zon te beschouwen. Omdat de straal van de aarde bekend is, wordt het gemakkelijker om het gewicht ervan te bepalen. De wet van Universal Gravitational Force wordt gebruikt om de massa van de aarde te berekenen, terwijl de straal wordt gebruikt om de afstand te berekenen.
Geschiedenis van het bestuderen van het gewicht van de aarde
Pogingen om het gewicht van de planeet Aarde te bepalen, begonnen al in de 18e eeuw. Henry Cavendish was de eerste wetenschapper die probeerde het gewicht van de aarde in 1798 te bepalen. Cavendish vond een apparaat uit om hem te helpen het gewicht van de aarde te bepalen, een instrument dat op een dumbbell leek en waarvan de twee-inch bollen waren gemaakt van lood dat vast zat aan een zes voetstaaf. Een draad werd rond het midden van de stang vastgemaakt om te verzekeren dat de stang was opgehangen en vrij was voor beweging. Een halter groter in grootte werd bij de eerste halter gehouden.
De tweede halter was twee keer zo groot als de eerste en ze waren bij elkaar geplaatst zodat de grotere bel de kleinere zou aantrekken. Deze attractie zou een klein koppel uitoefenen op de opgehangen stangen, en terwijl de stangen oscilleerden, nam Cavendish de bewegingen op. Hij probeerde eventuele mogelijke afleiders, zoals luchtbewegingen, te minimaliseren. Cavendish bleef de oscillaties observeren totdat hij ervan overtuigd was dat de oscillaties konden worden gebruikt om de zwaartekracht van de grote en kleine bollen te bepalen.
Omdat de dichtheid van de bollen bekend was, kon de verhouding tussen de twee krachten worden gebruikt om de dichtheid van de aarde te bepalen, die gelijk is aan het volume gedeeld door de massa. De massa van de Aarde is ongeveer 5.972 × 10 ^ 24 kg. De resultaten van het onderzoek van Cavendish waren accuraat in vergelijking met de resultaten van andere recente bevindingen.
