Grootse Veldslagen In De Geschiedenis Van Cyprus

Cyprus heeft een geschiedenis van oorlogsvoering die teruggaat tot de tijd van de oude Griekse overheersing in de mediterrane wereld. De Grieken vochten in de loop van hun oorlogsgeschiedenis tegen Perzen en Turken. Met hulp van de Egyptenaren vochten de Atheners voor de Unie van Griekenland met Cyprus, voor de vrijheid van de Cyprioten, en om een ​​einde te maken aan de Grieks-Perzische oorlogen. In sommige oorlogen werden rijken geboren, terwijl in andere massale vernietiging evident was. Gebruikte strategieën bepaalden de uitkomst van de veldslagen en soms kleine legers die vertrouwden op oorlogsstrategieën die werden gewonnen tegen massieve troepen die vertrouwden op cijfers en macht.

Battle of Salamis, 451 BC

Rond deze periode had Athene een wapenstilstand gesloten met Sparta en waren de Atheners jarenlang verbonden geweest met de Egyptenaren tegen de Perzen. Cimon, met 200 triremen van de Confederatie, voer naar Cyprus, stuurde 60-schepen naar de Nijldelta om Amyrtaeos te helpen, de Egyptische prins in de strijd tegen de Perzen, Cimon paste bij Cyprus en de rest om zich bij de Cypriotische Griek aan te sluiten en belegerde Citium. Toen Cimon stierf in de aanval, nam Anaxicrates het commando en matcht hij met Salamis, waar hij de Feniciër en Ciliciërs in dienst nam. In Salamis won de Griek de overwinning op zowel de zee als het land. De overwinning bracht een einde aan de Grieks-Perzische oorlogen.

Battle of Actium, september 2nd, 31 BC

De Battle of Actium was een opmerkelijke gebeurtenis. Op 2nd september, 31 BC, bereikten de vloten van Mark Antony en Cleopatra de vloot van Octavian net buiten de Golf van Actium. Antony, die een oorlogsgenie was en commandant van de legers van Julius Caesar, had grote schepen die voornamelijk waren gebouwd voor het laten zinken en rammen van vijandelijke schepen. Een Malaria-uitbraak resulteerde echter in zijn 500-schepen en 70,000-troepen onderbemand. Octavian 400-schepen waren klein en volledig bemand met 80,000-gezonde mannen. Quintus Dellius, een generaal van Antony, koos partij voor Octavianus. Octavianus won na het vernietigen van meer dan 5000-mannen en 300-schepen, terwijl de schepen van Cleopatra en Antony aan de oorlog voor de open oceaan ontsnapten. Kort daarna liet Octavianus Caesarion, de zoon van Cleopatra, vermoorden en annexeerde Egypte in het Romeinse Rijk. Drie jaar later verklaarde Octavianus zich keizer Augustus Caesar van het Romeinse Rijk.

Battle of Spilia, december 12th, 1955

De Slag bij Spilia, gevochten op 12 december, 1955, was het grootste vriendelijke vuurincident in de geschiedenis van Cyprus. Het Britse leger wilde de campagnes voor de Unie van Griekenland en Cyprus beëindigen. Een informant snitched op de locatie van de EOKA. Dus toen de 700-soldaten probeerden het hoofdkwartier van de guerrilla te omsingelen, verdeelde generaal Grivas zijn troepen in twee die hij leidde om de eenheden uit het noorden te bestrijden en de ander onder leiding van Grigoris Afxentiou om degenen die vanuit het zuiden opstegen te bestrijden. De EOKA nam de Britten op de top een tijdje gevangen voordat ze onder een dichte mist uit West vluchtten. De vijandelijke troepen bereikten al snel de top en konden het vuur gedurende acht uur niet duidelijk opendagen. Er vielen 250-slachtoffers 127 Britse soldaten dood, 102 geblesseerd en 21 ontbrak. De EOKA-overwinning was aanzienlijk, omdat het jaren later een basis vormde voor de onafhankelijkheid van Cyprus 5.

Slag bij Tillyria, augustus van 1964

Het gevecht vond plaats in Kokkina. In de nasleep van de aanloop naar 1964 voerden de Grieks-Cyprioten en Turks-Cyprioten intense confrontaties over de controle over een strategische locatie op de belangrijkste snelweg van de regio. In augustus 6th viel een Grieks leger onder leiding van George Grivas Kokkina aan en omringde het. De Turken en andere burgers werden gedwongen uitgezet en teruggetrokken naar een smal bruggenhoofd. Een enorm artillerie-spervuur ​​van het bruggenhoofd raakte het dorp en veroorzaakte meer slachtoffers en grote schade. De Turken slaagden erin om de basis in het bruggenhoofd te houden tot augustus 8th toen Turkije tussenbeide kwam met luchtaanvallen op zowel burgers als militairen. De Turken bombardeerden een nabijgelegen ziekenhuis waarbij velen werden gedood en gruwelijke verwondingen aan anderen werden toegebracht. De aanval was zo intens dat de VN-raad tussenbeide kwam. De Sovjet-Unie stopte de vernietiging door te dreigen de Turken aan te vallen met hun ultramoderne wapens. De president van Cyprus beloofde om elk Turks-Cypriotisch dorp in het land te vernietigen als de luchtaanvallen niet zouden ophouden. In augustus 9, 1964, stopte Turkije met vuur en UNFICYP-troepen werden ingezet in het gebied. Sinds het dorp zwaar bezoedeld en beschadigd is door de oorlog is het een herdenkingsplaats geweest.

Een erfenis van oorlog

Cyprus heeft, zoals gezegd, in de loop van zijn geschiedenis met veel vijanden de schouders geslagen. Van de Romeinen, de Turken tot hun grootste oude vijanden, de Perzen, de Cyprioten hebben lang gevochten. Toen de tijd riep tot confederacies, verenigden de Cyprioten zich met bondgenoten die hun vijanden als hun vijanden hadden. De vijand van mijn vijand is tenslotte mijn vriend. De gevechten waren echter gunstig voor de cursus Cypriotische Grieken. De meeste veldslagen brachten een einde aan de onderdrukking die hun heersers of tegenstanders voortbrachten. Toch waren sommigen, zoals de Slag bij Tillyria, zo ernstig dat genezing lang zou duren.