Welk Type Regering Heeft Timor-Leste?

Auteur: | Laatst Bijgewerkt:

Oost-Timor, ook wel Timor-Leste genoemd, is een kleine soevereine natie in Zuidoost-Azië en vormt de oostelijke helft van Timor. Het land werd onafhankelijk van Portugal in 1975, maar werd al snel binnengevallen door Indonesië, dat aanspraak maakte op het land. Het door de 1999 door de Verenigde Naties ondersteunde referendum in het eilandland resulteerde echter in de verdrijving van Indonesië van Oost-Timor en stelde het land in staat zijn eerste grondwet in 2002 vast te stellen.

De grondwet van Oost-Timor

De grondwet van Oost-Timor is de hoogste wet van het land en alle andere wetten en wetgevingen zijn daaraan ondergeschikt. Timor Leste heeft de grondwet afgekondigd in 2002, dat werd opgesteld door een gekozen instantie die bekend staat als de grondwetgevende vergadering in 2001. De grondwet is geschreven in de twee officiële talen van Timor-Leste, Portugees en Tetum, en is verdeeld in zeven delen.

Uitvoerende macht van de regering

De uitvoerende macht is gemandateerd om overheidsbeleid zowel lokaal als internationaal uit te voeren. Volgens deel III van de grondwet bestaat de uitvoerende macht uit de president, de premier en de ministerraad. De president van Oost-Timor wordt gekozen met een meerderheid van stemmen bij democratische verkiezingen via algemeen kiesrecht voor volwassenen voor een periode van vijf jaar. Hoewel de president verplicht is om de premier te benoemen, heeft de president beperkte uitvoerende macht. De grondwet heeft de president echter de macht gegeven om zijn wetgeving te verwerpen. De premier is de leider van de Raad van Ministers en wordt benoemd via algemene verkiezingen, die van zijn partij een meerderheid in de wetgevende vergadering verlangen. De primaire rol van de premier is toezicht houden op overheidsactiviteiten. De Raad van Ministers bestaat uit 19-ministers die hun respectieve ministeries leiden en worden vervangen door vice-ministers.

Wetgevende tak van de regering

Deel III van de grondwet voorziet in de oprichting van de wetgevende macht, die de arm van de regering is en waarvan de belangrijkste rol het formuleren van wetgeving is. De legislatuur van Oost-Timor bestaat uit een eenkamerstelsel (eenpersoonskamer) en staat officieel bekend als het nationale parlement. Het parlement van Oost-Timor bestaat uit 65-zetels, die allemaal zijn voorbehouden aan gekozen leden. De parlementsleden worden gekozen via een proportioneel vertegenwoordigingssysteem op basis van een partijlijst, waarbij alle inwoners van Timor-Leste die ouder zijn dan 17, aan de verkiezingen deelnemen. Succesvolle kandidaten worden gekozen voor een termijn van vijf jaar. De gekozen leden zijn afkomstig uit de belangrijkste politieke partijen in het land. De president is gemachtigd door de grondwet met een beperkte wetgevende macht, waar hij of zij een veto voor de wetgeving kan hebben. Het nationale parlement kan dergelijke wetgeving echter nog steeds negeren. De premier komt uit de leider van de partij met een meerderheid in het nationale parlement. In het geval echter dat geen enkele partij een meerderheidsbelang heeft, zijn alle leden van het parlement wettelijk verplicht om een ​​premier te kiezen.

Rechterlijke afdeling van de regering

De hoogste rechtbank in Oost-Timor is het Hooggerechtshof, dat bestaat uit de president van de rechtbank en andere rechters. De president van het land benoemt de president van de rechtbank voor een ambtstermijn van vier jaar. Andere rechters van de hoogste rechter worden benoemd door het parlement en de hoogste raad voor de rechterlijke macht. Andere ondergeschikte rechtbanken in het land zijn het hof van beroep, hoge administratieve, fiscale en auditrechtbank, militaire rechtbanken, magistratenrechtbanken en de districtsrechtbanken. In 2003 implementeerde het land, in samenwerking met het VN-programma voor rechtspleging, een wettelijke hervorming om het rechtssysteem van het land te versterken.

Administratieve afdelingen

Oost-Timor is verdeeld in 13-bestuursdivisies, ook wel gemeenten genoemd. Deze omvatten: Manufahi, Cova Lima, Aileu, Bobonaro, Baucau, Dili, Oecusse, Ainaro, Liquica, Manatuto, Lautem, Ermera en Viqueque. Deze gemeenten zijn verder onderverdeeld in 65-subdistricten.

Politieke partijen

De grondwet van Oost-Timor zorgt voor meerpartijendemocratie en daarom zijn er meer dan tien politieke partijen in het land. De drie belangrijkste politieke partijen met een gecombineerde 63 van 65-leden van het nationale parlement zijn de Frente Revolucionaria de Timor-Leste (FreTiLIn), de Democratische Partij in Timor-Leste en het Congresso Nacional de Reconstrucao de Timor (CNRT).