10 Dieren Met De Sterkste Beten

De meeste mensen zijn bang voor dierenbeten, die veel pijn of zelfs de dood kunnen veroorzaken. Een dierenbeet is zowel angstaanjagend als pijnlijk en kan enkele dagen aanhouden om te helen of permanente schade aan het lichaam te veroorzaken. De pijn veroorzaakt door de beet kan worden gemeten met behulp van een eenheid die bekend staat als pounds per square inch (PSI). Het is de druk die optreedt wanneer een enkele kracht op een vierkante centimeter van een gebied wordt geplaatst. Het bijtkrachtquotiënt (BFQ) meet de grootte van het lichaam van het dier dat bijt. De volgende hebben de topposities op de PSI-schaal.

Dieren met de sterkste beten

krokodillen

Met een beet van ongeveer 3,700 PSI is een krokodil een van de dieren met de sterkste happen ter wereld. Hun grote, krachtige kaken maken hun snuiten dodelijke valstrikken waaruit ontsnapping bijna onmogelijk is voor een prooi. Krokodillen in zout water zijn verantwoordelijk voor verschillende menselijke sterfgevallen en waterbeten. Ze voeden zich met alles inclusief dieren zo groot als (baby) nijlpaarden.

alligators

Hoewel een alligator een kleinere grootte heeft dan sommige van de zoogdieren die hierin worden genoemd, is zijn knappende beet voldoende om gemakkelijk vingersbeten door te snijden. Alligators bezitten de op een na sterkste beten ter wereld met een kracht van 2,125 PSI.

Tijgers

Tijger is een van de meest bedreigende roofdieren in de kattenfamilie. Ze zijn de grootste van alle grote katten en kunnen een beet tot 1,050 psi forceren. Tijgers bijten met een kracht die bijna twee keer zo groot is als die van de leeuw. Met zo'n bijtkracht hebben Tigers geen hulp nodig bij het neerhalen van hun prooi. Tijgers bijten de keel van de prooi om de bloedstroom naar het hoofd te snijden.

beren

Een aanval van een beer is relatief gebruikelijk, vooral voor degenen die wandelen of kamperen in de buurt van hun territoria. De 975 PSI-bite van de beer kan een bowlingbal of een menselijke schedel verpletteren. Ze bijten voor voedsel of als een manier om hun territoria te beschermen.

Hyenas

Gevlekte hyena heeft een agressie en een bijtende kracht die een van de krachtigste onder zoogdieren is. Zijn bijt gaat over 1100 PSI, die de kracht heeft om de botten van een giraffe te verpletteren. Het speergedrag van de gevlekte hyena is verantwoordelijk voor de sterke kaak omdat de sterke kaak nodig is om de merg in te dringen.

Gorilla's

Gorilla's kunnen bijten met de kracht van 1,300 PSI. De kaken van de gorilla zijn aangepast om sterke, harde planten te kauwen, die het ook een sterke nekspieren hebben gegeven die in staat zijn om een sterke beet te geven.

Jaguars

Jaguars hebben de krachtigste beet in vergelijking met andere grote katten en de op één na krachtigste beet onder zoogdieren. Ze hebben krachtige kaken die een beet kunnen geven tot 1350 PSI, voldoende om zowel een schedel als de hersenen door te prikken. Jaguars doden door bij het hoofd van zijn prooi te bijten. Ze smullen ook van schildpadden vanwege hun vermogen om de dikke schil van een schildpad te breken.

Hippos

Het nijlpaard is een van de gevreesde dieren op aarde vanwege hun krachtige beet. Hoewel nijlpaarden planteneters zijn, kunnen ze andere dieren en mensen aanvallen en bijten. Hun beet wordt gemeten op maar liefst 1825 PSI. Hun monden zijn gevuld met tanden die elk twee voet lang kunnen zijn.

Grote witte haaien

Een grote witte haaienaanval wordt door velen beschouwd als de meest dodelijke ontmoeting met een dier dat een mens kan hebben. De vorm en grootte van zijn tanden maken het extreem gevaarlijk. Het heeft geen overmatige kracht nodig om door zijn prooi te scheuren, omdat zijn scheermesjes met een bijtkracht van 625 PSI alles afsnijden wat in contact komt met zijn mond.

Uitdagingen voor het meten van de beet van dieren

Verschillende dieren zijn uitgesloten van de lijst met dieren met de sterkste beten. Deze dieren zouden waarschijnlijk zelfs een sterkere beet kunnen hebben in vergelijking met de vermelde dieren. De dieren worden van de lijst uitgesloten vanwege gebrek aan onderzoek en moeite om de intensiteit van de beet te meten. Het is duur om de dierenbeet te meten, omdat het leven soms ook wordt gewaagd bij het uitvoeren van metingen. Sommige van de genoemde dieren hebben ook slechts een paar soorten gemeten, waardoor de gemiddelde meting op de een of andere manier onnauwkeurig is