Olaudah Equiano was een zeeman, schrijver, een ex-slaaf en een handelaar. Tijdens zijn leven was hij vooral bekend als Gustavus Vassa. Hij schreef een autobiografie over de gruwelijke verhalen over slavernij en verdedigde de afschaffing ervan in het parlement.
Vroege leven
Geboren op oktober 16, 1745, de geboorteplaats van Olaudah Equiano was Essaka, Nigeria. Hij werd ontvoerd en verkocht als slaaf toen hij nog heel jong was. Hij werd later naar Barbados verscheept en vervolgens naar Virginia, waar hij tijd doorbracht met het monteren van stenen en het wieden van gras. In 1757 kocht kapitein Pascal hem voor een geschatte hoeveelheid £ 40 en bracht hem op 12-leeftijd naar Engeland. Kapitein Pascal noemde Equiano, Gustavus Vassa. Een deel van dat jaar woonde Equiano in Blackheath, Londen, samen met de familieleden van Pascal (de Guerin's). Tijdens zijn verblijf daar leerde hij lezen en schrijven en rekenkundige berekeningen uitvoeren. Afgezien van het onderwijs bracht hij het grootste deel van zijn tijd op zee door.
Vrijheid en carrière
Na een paar jaar aan Captain Pascal te hebben gewerkt, werd hij in 1763 verkocht aan kapitein James Doran, die hem naar het eiland Montserrat bracht en hem verkocht aan een beroemde handelaar met de naam Robert King. Equiano werkte drie jaar voor de handelaar en slaagde erin om £ 40 te besparen, wat voldoende was om hem zijn vrijheid te geven. Later verhuisde hij naar Londen, waar hij zeeman en kapitein werd. De gelegenheid gaf hem de kans om veel door de Middellandse Zee, de Atlantische Oceaan en de Noordelijke IJszee te reizen met de ultieme wens om de Noordpool te bereiken. In 1775 ging Equiano naar de Caraïben waar een nieuwe plantage werd opgezet in de kuststreek van Midden-Amerika. Omdat hij in het verleden een mishandelde slaaf was, besloot hij om gunstige voorwaarden te stellen aan de slaaf die aan zijn plantage werkte.
Een paar jaar later ging hij terug naar Londen, waar hij enige tijd als dienaar kon werken. Hij vond een baan bij het hervestigingsprogramma van Sierra Leone dat een mandaat had om bevrijde slaven op een veilige plek te hervestigen. Hij stichtte ook een groep met de naam 'Sons of Africa' en diende als een stem van de bevrijde slaven door campagne te voeren via spreken in het openbaar, schriftelijk werk en lobbyen bij het parlement. In 1788 leidde Equiano een team dat zou aandringen op de implementatie van de wet van William Dolben die het welzijn van slaven wilde verbeteren door het aantal slaven per schip te beperken.
Autobiografie
In 1789 publiceerde Equiano 'The Interesting Narrative of the Life of Olaudah Equiano', zijn bestverkopende boek dat hij gebruikte om de gruwelijke verhalen over slavernij te vertellen. Het boek was populair en had wereldwijd veel vertalingen. Iedereen die het boek las of Equiano hoorde spreken, begon de slavernij te zien vanaf het punt van een tot slaaf gemaakte man. Hij ging door en schreef een brief aan de koningin die zich verzette tegen de slavernij. Hij ging naar Groot-Brittannië en Ierland op lezingen en populariseerde zijn boek.
Latere jaren
Olaudah Equiano huwde Susan Cullen in 1792, en hij bleef werken als een kampioen van de slavernij in Schotland, Hull en Durham. Hij stierf in maart 1797. De slavernij werd veertig jaar later afgeschaft in de Britse koloniën.
