James Monroe (1758-1831) was de vijfde president van de Verenigde Staten van 1817 tot 1825.
familie
Hij werd geboren op april 28, 1758, in Virginia en groeide daar op. De vader van James Monroe was Spence Monroe, die als timmerman en planter werkte. Zijn moeder was een ontwikkelde vrouw, bekend als Elizabeth Jones. Hij had een zus en drie broers. James trouwde later met Elizabeth Kortright. Ze hadden twee dochters, Eliza en Maria en een zoon die 16 maanden na de geboorte overleed.
Vroege leven
James vervoegde het College van William en Mary in zijn tienerjaren in Williamsburg, Virginia. In 1776 verbrak hij zijn studie en vervoegde hij het Continentale Leger. Hij vocht voor onafhankelijkheid in de Amerikaanse revolutionaire oorlog van 1775 tot 1783. Tijdens zijn dienst in het leger ontmoette James Thomas Jefferson, die als gouverneur van Virginia diende, en die zijn vriend en politieke mentor werd. Monroe begon rechten te studeren onder het mentorschap van Jefferson in 1780.
Politieke carriere
James Monroe bekleedde verschillende politieke functies voordat hij president werd. Hij bood zijn diensten aan als afgevaardigde in de Virginia-assemblee in 1782. Hij diende ook in het congres van confederatie als vertegenwoordiger van Virginia. In 1790 heeft James Monroe een zetel in de Amerikaanse Senaat veroverd om Virginia te vertegenwoordigen.
In 1794 werkte James als minister voor Frankrijk en hielp hij bij het verbeteren van de relatie tussen Frankrijk en de Verenigde Staten. Hij werd benoemd door de toenmalige president George Washington. James steeg naar de positie van gouverneur van Virginia in 1799. Hij diende als gouverneur voor drie jaar, en keerde toen terug naar Frankrijk op verzoek van Thomas Jefferson, toen de president van de VS. In Frankrijk heeft hij een deal gesloten over de Louisiana Purchase Agreement. De aankoop van het grondgebied van Louisiana vergroot de grenzen van de Verenigde Staten.
Presidentschap
James Monroe wedijverde voor het presidentschap in 1808 tegen James Madison maar verloor. Hij bleef dienen als gouverneur van Virginia tot 1811 toen Madison hem om staatssecretaris verzocht. Monroe wedijverde voor de tweede keer in 1816 als een Democratisch-Republikein, concurreert met Rufus King, die een Federalist was. Monroe werd tot president verkozen in 1816. Zijn ambtstermijn werd de 'Era of Good Feelings' genoemd, omdat in deze tijd de Verenigde Staten genoten van politieke en huishoudelijke rust en kalmte. De VS hadden haar territoriale vijanden veroverd en groeide gestaag en bood haar burgers betere middelen van bestaan aan. Toch nam op dit moment het conflict tussen Democratisch-Republikeinen en Federalisten af.
Na het voltooien van de eerste termijn, wedijverde James Monroe ongehinderd en werd hij herkozen als president in 1820. Monroe's voorzitterschappen waren de minst partizanen in de Verenigde Staten. Hij had een zeer sterk kabinet, waaronder kabinetsleden John Calhoun en John Quincy Adams. Monroe ondertekende het compromis van Missouri op maart 6, 1820, dat een controversiële kwestie van de slavernij behandelde. Het compromis verenigde de slavernij staten met de vrije staten. Andere belangrijke successen zijn het voltooien van het Adam-Onis-verdrag en het ondertekenen van Monroe Doctrine.
Pensioen
Na het voltooien van zijn tweede termijn trok James zich terug naar Oak Hill in Virginia. In 1829 was hij president van de Constitutionele Conventie van Virginia. Tijdens zijn voorzitterschap onderscheidde Monroe zich door zijn hoge integriteit, gezond verstand en intelligentie. Zelfs de grootste critici, zoals John Quincy Adams, prezen Monroe. James verhuisde naar New York na de dood van zijn vrouw. Hij stierf op juli 4, 1831.
