Industrieën zijn de drijvende kracht achter de economie van elk land. De belangrijkste industrieën variëren meestal van land tot land, terwijl de landbouw over het algemeen de belangrijkste industrie in ontwikkelingslanden is. Ontwikkelde landen hebben doorgaans een zeer gediversifieerde economie om de gevaren te vermijden die samenhangen met overmatig vertrouwen op een enkele economische activiteit.
Eritrea is een natie in Sub-Saharaans Afrika met een oppervlakte van ongeveer 45,400 vierkante mijl. In 2017 werd het bruto binnenlands product van Eritrea geschat op $ 6.1 miljard, wat een groei van 3.4% vertegenwoordigde van 2016. Eritrea is een ontwikkelingsland met grote delen van de bevolking die onder de armoedegrens leven. Onveiligheid belemmerde de groei van de Eritrese economie, vooral tijdens de oorlog, waardoor de regering grote delen van het jaarlijkse budget aan veiligheid heeft besteed. De natuurlijke hulpbronnen in Eritrea, in het bijzonder land en mineralen, zijn onderbenut, voornamelijk als gevolg van onvoldoende fondsen.
Landbouw
Rond 80% van de werknemers in Eritrea werken in de agrarische sector. Volgens gegevens van de Wereldbank zijn de meeste gewassen die in Eritrea worden geteeld, voor hun levensonderhoud. Ondanks het grote aantal werknemers in de landbouwsector, draagt het minder dan 20% bij aan het bruto binnenlands product van het land. Het land dat de landbouw in Eritrea kan ondersteunen, wordt geschat op bijna 1,396,000 hectare. Eritreeërs houden ook dieren zoals schapen, kamelen, geiten en vee niet alleen als een bron van vlees en melk, maar ook voor de export. In 2015 was de veeteelt goed voor 0.11% van de totale export van de natie. Landbouwproducten worden in de voedselverwerkende industrie gebruikt om een breed scala aan bewerkte voedingsmiddelen te produceren. De overheid heeft verschillende projecten ondernomen om de landbouwsector te verbeteren om de afhankelijkheid van het land van buitenlandse hulp te verminderen, zoals het gebruik van $ 17 miljoen van de Afrikaanse Ontwikkelingsbank om de ernst van de droogte bij boeren te verminderen. De regering heeft ook dammen gebouwd om landbouwers water te geven voor irrigatie, met als opvallend voorbeeld de Adi Hakefa-Lamza-microdam. De overheid dringt er ook bij de boeren op aan om te profiteren van de kledingindustrie en katoen te planten waarvan de productie volgens het ministerie van informatie is afgenomen.
Mijnbouw
Verschillende bedrijven voor minerale exploratie in Eritrea hebben aanzienlijke minerale afzettingen in het land ontdekt. Eritrea heeft een grote verscheidenheid aan mineralen, variërend van goud tot potas. In 2015 overtrof de export van mineraalerts het 95% van de totale export van de staat en werden deze geschat op iets meer dan $ 424 miljoen. Nevsun Resources, een Canadees mijnbouwbedrijf, bezit de vergunning voor mijnen in de Bisha-mijn, die 93 mijlen ten westen van de hoofdstad Asmara ligt. De mijn is rijk aan goud, zink en koper. Eritrea heeft ook kalksteenafzettingen, een van de belangrijkste ingrediënten bij de vervaardiging van cement. Eritrea exporteert een deel van zijn cement naar Qatar om het grootste deel van het geëxporteerde cement van Eritrea te kopen. De Eritrese mijnbouwsector is nog niet volledig ontwikkeld, omdat deze te maken heeft met een breed scala aan uitdagingen, waaronder het aanzienlijke aantal landmijnen in het land. De onveiligheid in het land als gevolg van de gewelddadige geschiedenis met Ethiopië heeft ook bijgedragen aan de onderbenutting van minerale hulpbronnen. Infrastructuur in de staat is ook niet voldoende ontwikkeld. De regering verwacht dat wanneer de mijnbouw op adequate wijze wordt gebruikt, de natie een exponentiële economische groei zal ervaren.
Energie
De energiesector is van essentieel belang voor de Eritrese economie, aangezien het land elektriciteit nodig heeft om zijn ambitieuze economische ontwikkelingsplan kracht bij te zetten. Drie Arabische landen, waaronder Koeweit, de VAE, en Saoedi-Arabië hebben een partnerschap aangegaan met Eritrea om een 88-megawatt-centrale te ontwikkelen die uiteindelijk in 2003 is voltooid. Ondanks de aanwezigheid van grote hoeveelheden aardolie- en aardgasreserves, produceert Eritrea niet lokaal aardolie, maar importeert het olie en aardgas. De reserves van het land moeten nog worden aangeboord, deels vanwege de langdurige onafhankelijkheidsoorlog. Het gebruik van alternatieve energiebronnen is in het land toegenomen, voornamelijk als gevolg van de interesse van de overheid in de sector en de diversificatie van de bronnen van macht van het land. De locatie van de natie is een uitstekende plek voor de productie van zonne-energie.
Vissen
De Eritrese kustlijn is ongeveer 1,388 mijl lang en bestaat uit de kustlijn van het vasteland en de meer dan 300-eilanden. Tijdens de 1950's en 1960's was de sector actief en adequaat ontwikkeld. Zoals de meeste industrieën in het land, werd de visserij-industrie diep getroffen door de oorlog met Ethiopië. Na het verkrijgen van onafhankelijkheid, startte de Eritrese overheid met een project om de sector te verjongen na het realiseren van de vitale rol die het zou kunnen spelen in de economische groei van het land. Het deel van de Rode Zee onder Eritrese controle heeft enorme hoeveelheden waardevolle vissoorten die nog niet volledig zijn geëxploiteerd vanwege hun economische waarde. Eritreërs zijn begonnen met het beoefenen van visteelt in dammen zoals de Gash Barka-dam.
Economische groei
De economie van Eritrea kan volgens de analyse van de Wereldbank aanzienlijk groeien. Door een groeipercentage van 8.7% in 2011 wordt Eritrea lid van de snelstgroeiende economieën ter wereld. Het land heeft onbenutte reserves aan mineralen, met name kostbare en basismetalen die het potentieel hebben om de economie van het land te besturen. De regering bevestigde dat Eritrea onaangetaste oliereserves heeft die, als ze op afdoende wijze worden geëxploiteerd, de inkomsten van het land zouden kunnen verhogen. De Eritrese overheid werkt samen met verschillende wereldregeringen om verschillende sectoren van haar economie te verbeteren. Eritrea was 189th gerangschikt als het gaat om het gemak van zakendoen, en de overheid heeft meerdere strategieën geïmplementeerd om de rangorde te verbeteren. De regering heeft een nieuw fiscaal beleid geïmplementeerd om ervoor te zorgen dat het een competitieve bedrijfsomgeving biedt aan elk bedrijf dat ervoor kiest om in Eritrea te investeren. Volgens de minister van Onderwijs, schrijft Eritrea ongeveer 45% van zijn jaarlijkse begroting uit aan de onderwijssector om de vaardigheden van de Eritrese bevolking te ontwikkelen. De hoge uitgaven voor onderwijs worden gerechtvaardigd door het feit dat het hebben van een groter aantal hoogopgeleide werknemers de productiviteit van de natie verhoogt.
