Een kort overzicht
De Republiek Oezbekistan is een van de twee dubbelgesloten landen ter wereld. Het wordt begrensd door de vijf niet aan zee grenzende landen Kazachstan, Tadzjikistan, Kirgizië, Afghanistan en Turkmenistan. Het is een presidentiële constitutionele republiek waarbij de president zowel de staat als de regering aanstuurt. De uitvoerende machten zijn bij de regering, terwijl de wetgevende macht bij de twee kamers van de Opperste Vergadering ligt. De rechterlijke macht bestaat uit het Hooggerechtshof, het Constitutionele Hof en het Hogere Economische Hof. De regering van Oezbekistan zorgt voor begeleiding bij het effectief functioneren van de economie van het land, de implementatie van de wet en de sociale en culturele ontwikkeling.
De regering van Oezbekistan heeft zijn rechtsgrondslag in de grondwet van Oezbekistan. De overheid is op drie niveaus: de uitvoerende, wetgevende en gerechtelijke tak. De grondwet van 1992 creëerde officieel een scheiding van macht tussen de drie takken van de regering. Hoewel de namen van overheidsinstellingen sinds de onafhankelijkheid in 1991 zijn veranderd, lijken de instellingen nog steeds op de instellingen die bestonden vóór de ontbinding van de Sovjetunie. De belangrijkste taken van de overheid zijn onder meer het waarborgen van progressieve economische, sociale en culturele groei en implementatie van de wetten en het beleid van de Supreme Assembly.
De uitvoerende macht van de regering van Oezbekistan
De uitvoerende macht bestaat uit de president, de premier, ministers en vice-ministers. De president wordt verkozen voor een termijn van vijf jaar door middel van volksstemming in een vrije en eerlijke verkiezing. Hij of zij benoemt de premier en de vice-minister die deel uitmaken van zijn kabinet. De president krijgt de hoogste uitvoerende macht door de grondwet. Hij of zij is ook bevoegd om rechters van de nationale rechtbanken te benoemen, oorlog te verklaren of een noodtoestand uit te roepen en het parlement te ontbinden. De uitvoerende macht blijft de machtigste tak van de overheid met sommige uitvoeringsbesluiten die enkele democratische kenmerken in de grondwet vervangen. De president, de premier, de ministers en de vice-ministers vormen het kabinet van ministers zijn verantwoordelijk voor het effectief functioneren van het land.
De wetgevende tak van de regering van Oezbekistan
De wetgevende macht van de regering van Oezbekistan wordt de Oliy Majlis of de Hoge Raad genoemd. De Supreme Assembly volgde de Supreme Soviet op in 1995 en bleef tot januari 2005 eencameraal. Het parlement heeft 150-leden in de Wetgevende Kamer en 100 leden van de Senaat gekozen uit territoriale kiesdistricten en op de zitting van districten respectievelijk voor een periode van vijf jaar. 84-leden van de Senaat worden rechtstreeks gekozen terwijl 16 wordt benoemd door de president. Zowel de Wetgevende Kamer als de Senaat worden geleid door voorzitters die geen termijnlimiet hebben. De wetgevende macht vergadert slechts een paar dagen per jaar en heeft weinig bevoegdheden om de wet vorm te geven, omdat de macht bij de uitvoerende macht ligt.
De justitiële afdeling van de regering van Oezbekistan
De rechterlijke macht van de regering van Oezbekistan bestaat uit het Hooggerechtshof, het Grondwettelijk Hof en het Hoger Economisch Gerechtshof. De rechtbanken oefenen de rechterlijke macht uit, hoewel de bevoegdheden zijn overschaduwd door de uitvoerende macht. De rechterlijke macht heeft geen onafhankelijkheid omdat de president de bevoegdheid heeft om de rechters van de nationale rechter te benoemen en te ontslaan.
