SAARC is een intergouvernementele entiteit waarvan de leden afkomstig zijn uit de geopolitieke regio Zuid-Azië. De afkorting staat volledig voor Zuid-Aziatische Associatie voor Regionale Samenwerking. De leden van SAARC zijn Sri Lanka, Pakistan, de Maldiven, Nepal, India, Bhutan, Bangladesh en Afghanistan. Deze landen richtten de organisatie op december 8, 1985, op in Dhaka, de hoofdstad van Bangladesh. De SAARC-lidstaten zijn goed voor 21% van de wereldbevolking, 3.8% van de wereldeconomie volgens 2015-gegevens en 3% van 's werelds oppervlakte. Australië, China, Iran, Japan, Mauritius, Myanmar, Zuid-Korea, de Verenigde Staten en de Europese Unie zijn de enige waarnemersorganen van de SAARC. Daarnaast vroeg Myanmar zich aan om lid te worden van het SAARC-lidmaatschap, terwijl Rusland, Turkije en Zuid-Afrika de status van waarnemer hebben aangevraagd.
Hoofdkantoor van SAARC
Het hoofdkantoor van deze geopolitieke unie bevindt zich in Kathmandu, de hoofdstad van de Federale Democratische Republiek Nepal. Kathmandu begon met het hosten van SAARC op januari 16, 1987. Verschillende regionale centra in de lidstaten ondersteunen het werk van het secretariaat van Kathmandu. In Bangladesh omvatten dergelijke centra het SAARC Agricultural Center (SAC) en het SAARC Meteorological Research Centre (SMRC), die zich respectievelijk bezighouden met landbouwontwikkeling en meteorologisch onderzoek. Bhutan host SAARC Development Fund (SDF) en SAARC Forestry Center (SFC). SDF is een ontwikkelingsfondskat terwijl SFC bosbouwonderzoek en -beheer behandelt. SAARC Disaster Management Center (SDMC) en SAARC Documentation Center (SDC) zijn in India en ze helpen in tijden van noodrespons en regionale documentatie van mensen en andere middelen respectievelijk. Het SAARC-centrum voor tuberculose en HIV / AIDS in Nepal (STAC) en het SAARC-informatiecentrum (SIC) helpen de regio ook om hun respectieve mandaten te bereiken. Pakistan host SAARC Human Resources Development Centre (SHRDC) en SAARC Energy Centre (SEC), terwijl Sri Lanka en de Maldiven respectievelijk het SAARC Cultural Center (SCC) en het SAARC Coastal Zone Management Center (SCZMC) beheren. Elk van deze centra heeft een raad van bestuur waarvan de leden de lidstaten, het ministerie van Buitenlandse Zaken van het gastland en de secretaris-generaal van de SAARC vertegenwoordigen.
SAARC heeft ook zes toplichamen en zeventien andere kleinere lichamen. De topinstanties zijn de Zuid-Aziatische stichting (SAF), de Zuid-Aziatische Associatie voor Regionale Samenwerking (SAARCLAW), de SAARC Kamer van Koophandel en Industrie (SCCI), het Zuid-Azië-initiatief om een einde te maken aan Geweld tegen Kinderen (SAIEVAC), de Zuid-Aziatische Federatie van Accountants (SAFA) ) en Stichting van SAARC Writers and Literature (FOSWAL).
Doelen, doelstellingen en principes van SAARC
Alle leden van SAARC hebben culturele, geografische en historische banden; dus delen ze soortgelijke uitdagingen. Sommige uitdagingen zijn echter uniek voor lidstaten, dus de behoefte aan principes en doelstellingen om interactie te regelen. Zulke unieke uitdagingen omvatten bedreigingen van terrorisme en conflicten.
Principes
De samenwerking van SAARC volgt het principe van politieke onafhankelijkheid, wederzijds voordeel, soevereine gelijkheid, territoriale integriteit en niet-inmenging in de interne kwesties van staten. Volgens het Handvest vervangen deze beginselen de bilaterale en multilaterale interactie niet, maar vullen ze deze aan. Bij beraadslagingen worden zaken die bilateraal en omstreden zijn, normaal gesproken uitgesloten, ook neemt SAARC alle beslissingen op basis van unanimiteit.
Doelen en doelstellingen
Het SAARC-handvest verplicht zich om het welzijn van alle Zuid-Aziatische mensen te bevorderen en hun kwaliteit van leven te verbeteren. Het andere doel is om de economische, culturele en sociale ontwikkeling te versterken om iedereen de kans te geven om levens vol waardigheid te leiden en hun potentieel te bereiken. De SAARC is gericht op het bevorderen en versterken van coöperatieve zelfredzaamheid onder de leden en ook op het versterken van wederzijds vertrouwen, waardering en begrip van elkaars problemen. De organisatie is ook gericht op het bevorderen van wederzijdse hulp, het versterken van de samenwerking met andere ontwikkelingslanden, het op een uniforme manier spreken in internationale fora over gedeelde belangen en het samenwerken met andere regionale instanties met gedeelde doelen.
Institutionele structuur
Top: De SAARC-top is het hoogste beslissingsorgaan van de organisatie en bestaat uit staatshoofden en regeringsleiders van de lidstaten.
Raad van Ministers: Onder de top is de Raad van Ministers. Deze raad bestaat uit ministers van Buitenlandse Zaken van elke lidstaat en zij formuleren beleid, volgen de voortgang en initiëren nieuwe samenwerkingsgebieden. Ze komen twee keer per jaar bijeen, of tijdens een afgesproken buitengewone sessie.
Permanent comité: Dit comité bestaat uit buitenlandse afgevaardigden van elke lidstaat. Dit comité rapporteert aan de Raad van Ministers en zorgt voor de beschikbaarheid, bewaking en coördinatie van alle programma's. Ze geven ook prioriteit aan programma's en mobiliseren middelen. Dit comité komt minstens tweemaal per jaar samen en vaak wanneer nodig.
Programmeercomité: Dit comité heeft hoge overheidsfunctionarissen die normaal gesproken bijeenkomen vlak voordat het Permanent Comité bijeenkomt. Programmeringscommissie evalueert de begroting van het secretariaat, bewaakt kalenderactiviteiten en voert taken uit die de vaste commissie toekent.
Technische commissies: Technische comités hebben vertegenwoordigers van elk land. Elk van de comités bedenkt en plant programma's en projecten, waarna de uitvoering ervan wordt gecontroleerd.
Actiecommissies: De actiecommissies voeren de dagelijkse uitvoering uit onder toezicht van de technische comités.
