Wat is piekwater?
Piekwater verwijst naar een situatie waarin de toevoer van zoet water niet wordt aangevuld met de snelheid waarmee het wordt geconsumeerd. Water is een hernieuwbare natuurlijke hulpbron die niet op het punt staat om op te raken, aangezien 70% van de planeet uit oceanen bestaat. De snelheid waarmee zoetwater wordt geconsumeerd, is echter groter dan de snelheid waarmee het wordt aangevuld. Alleen 3% water op het aardoppervlak is zoet water, terwijl het resterende 97% zout is. Een groot percentage zoet water wordt bevroren als gletsjers in de poolgebieden, terwijl een aanzienlijk deel wordt vastgehouden door de grond of diep onder het maaiveld ligt. Meren en toegankelijke ondergrondse aquifers leveren het minuscule percentage zoet water dat beschikbaar is voor mensen en levende organismen. Zoet water aan de oppervlakte van de planeet is een eindige hulpbron die na verloop van tijd uitgeput raakt. Met het huidige gebruikspatroon worden ongeveer 1.8 miljard mensen geconfronteerd met waterschaarste door 2025, en tweederde van de wereldbevolking ontvangt momenteel een beperkt aanbod.
Regionale variaties
Water is een bron waar veel vraag naar is, maar het transporteren ervan is moeilijk, wat betekent dat verschillende delen van de planeet op verschillende tijdstippen een piek uit het water halen, afhankelijk van de vraag en beschikbaarheid van zoet water. De wereldwijde trend suggereert echter dat ondergrondse watervoerende lagen overbelast zijn en drooglopen. Bijvoorbeeld, in verschillende delen van India worden zoetwateraquifers uitgeput tegen tweemaal de snelheid die ze op natuurlijke wijze bijvullen. Verschillende andere landen overspoelen watervoerende lagen, waaronder de Verenigde Staten, Iran, Israël, Mexico, China en Spanje. Over het algemeen woont ongeveer de helft van de wereldbevolking in een alarmerend tempo in landen met een slinkende watervoorziening. De watervoerende lagen in de provincie Hebei in China zakken in een jaar tijd met ongeveer 7-poten, terwijl de grondwaterspiegel in Noord-Gujarat in India jaarlijks met ongeveer 14-poten daalt. Klimaatverandering draagt ook aanzienlijk bij aan de uitputting van de zoetwatervoorziening. Kleine veranderingen in de mondiale temperatuur resulteren in een snelle verdamping van zoetwatermeren, wat leidt tot langere en intense regenval die veel van het water in de oceanen afvoert. Regio's die afhankelijk zijn van smeltende gletsjers voor water voelen ook het knelpunt, aangezien het broeikaseffect de gletsjers sneller doet smelten dan normaal.
Gevolgen
Over 70% water dat door mensen wordt gebruikt, is gewijd aan landbouw. Een afname van het aanbod zal ongetwijfeld leiden tot een lagere voedselproductie, zoals al in verschillende delen van de wereld wordt ervaren. De tarweproductie is bijvoorbeeld al in China gedaald, terwijl Saoedi-Arabië heeft overwogen de productie van het gewas stop te zetten vanwege een gebrek aan water. Tekort aan water voor industrieel gebruik zal ook leiden tot een wereldwijde transformatie van industrieën. Migratiepatronen zullen ook veranderen naarmate meer mensen migreren naar regio's met een constante toevoer van zoet water. Er zal ook een golf van conflicten ontstaan over zoetwatervoorziening, terwijl landen vechten om het beperkte aanbod in meren en rivieren.
