Wat is een Thermokarst?
Een thermokarst verwijst naar de vorming van een landschap als gevolg van het smelten van permafrostgrond. Het wordt veroorzaakt door alles dat de laag landvegetatie uitput, zoals natuurlijke erosie, ontbossing, landbouw en de constructie van gebouwen. Bovendien kunnen thermokarsten zich ook vormen door beweging van zware voertuigen boven een permafrostzone. De grootte van de thermokarst is rechtevenredig met de hoeveelheid ijs onder het oppervlak van het land. De grootte van een thermokarst hangt af van de omvang en de grootte van het gesmolten ijs. In de meeste gevallen vormen thermokarsten zich in arctische gebieden. Soms echter vormen ze zich in bergachtige streken zoals de Zwitserse Alpen en de Himalaya.
Voorbeeld van een Thermokarst
Een voorbeeld van een grote thermokarstdepressie is de Batagaika-krater die zich bevindt in Oost-Siberië, de Sakha-Republiek in Rusland. Het gaat om 100 meters diep en een kilometer lang. Het land dat de Batagaika-krater vormde, begon te zinken als gevolg van de ontdooiende permafrost in 1960s. Het bos eromheen was vrijgemaakt en er was grote overstroming. De rand van de krater is erg onstabiel wat vaak tot regelmatige aardverschuivingen leidt. De permafrost onder de krater ontdooit nog steeds. Bovendien wordt de krater elke dag nog groter. Behalve de Batagaika-krater, zijn er ook andere thermokarstmeren in Siberië en toendra-omgevingen.
Wat geeft de vorming van een thermokarst aan?
De vorming van Thermokarsts wijst op verschillende kwesties. Ten eerste geeft dit aan dat het klimaat warmer is geworden dan in het verleden. De stijgende temperatuur zorgt ervoor dat de permafrost smelt en vormt daardoor een thermokarst. Waarnemingen wijzen erop dat een temperatuurstijging in het arctische gebied ongeveer 2 tot 4 is◦C. Ten tweede wijzen thermokarsten op een toename van de neerslagpatronen. De toename in temperaturen leidt tot een toename van neerslag. Als gevolg daarvan beginnen regenwater en de gesmolten permafrost kleine valleien of putten te vormen.
Effect van de Thermokarsten
Het smelten van de permafrost resulteert in het creëren van kleine vijvers die kunnen worden vergroot en thermokarst meren worden. Een thermokarst meer vormt van het ontdooide ijs. Het meer droogt op in het geval dat het ontdooien doorgaat, waardoor een depressie op zijn plaats blijft. Een ander effect van het smelten van water onder het aardoppervlak is een hoog risico op instorting. De instorting leidt tot de vorming van een landschap met zinken gangen, heuveltjes, grotten en tunnels. Een dergelijk landschap wordt thermokarst-terrein of dooi-nederzetting genoemd.
Hoe om te gaan in een gebied met hoge neigingen van Thermokarst-vorming
De meeste mensen die in thermokarst gevoelige gebieden wonen, geven er de voorkeur aan hun huizen op palen te bouwen. Het helpt bij het voorkomen van het smelten van het ijs. Volgens een onderzoek van de Fairbanks-onderzoekers van de University of Alaska, zijn de meeste globes in de noordelijke permafrostregio's gevoelig voor thermokarst-landschappen. Er moet echter worden opgemerkt dat thermokarsten een negatief effect hebben op het milieu. Ontdooien resulteert in de uitstoot van broeikasgassen zoals methaan en koolstofdioxide.
Vandaar dat thermokarsten een fantastisch verhaal over landvorming zijn, maar ze zijn ook schadelijk. De frequente aardverschuivingen en luchtvervuiling maken ze schadelijk voor het milieu.
