Wat Is Een Lichte Pilaar?

Auteur: | Laatst Bijgewerkt:

Fascinerende verschijnselen zijn zichtbaar als een gevolg van de optische eigenschappen van de atmosfeer van de aarde. Het meeste optische fenomeen komt voort uit de interactie tussen licht en materie in de atmosfeer. Een lichte pilaar is zo'n optisch fenomeen dat het gevolg is van de interactie van ijskristallen in de atmosfeer met licht, dat zowel natuurlijk als kunstmatig zou kunnen zijn. De wijze van creatie van de pilaren is reflectie van het licht door de ijskristallen. Men gelooft dat deze talrijke ijskristallen bijna horizontaal in de lucht en de wolken hangen. Terwijl ijskristallen door de ether vallen, doen ze dit door een zijwaarts opzij schommelmechanisme dat dus horizontale vlakken presenteert die elk licht weerkaatsen dat op hen schijnt. Van straatverlichting is bekend dat ze lichte pilaren produceren, die je 's nachts op elk moment kunt zien. Wanneer de bron van het licht de zon of de maan is, worden de lichtzuilen respectievelijk aangeduid als zonnepijlers of maanpijlers.

Zonne pilaren

De zon is de lichtbron met de ijskristallen die de materie zijn die het licht reflecteert. Zonpilaren strekken zich verticaal uit vanaf de zon, naar beneden of naar boven. Deze pijlers zijn een prachtig fascinerend fenomeen dat documentatie in geschiedenisboeken heeft aangetrokken. Een voorbeeld is de zonnepijler die werd waargenomen nadat een storm voorbij was gegaan door Dawn Tabb en Joe C. Tabb in 2016, die zij beschreven als "geweldig". In hetzelfde jaar op de eerste avond van de lente, langs de Amerikaanse westkust, werd een zonnepijler waargenomen. Zonnepijlers worden in hoge mate geassocieerd met cirrostratuswolken die hoog en dun zijn. Deze zijn vaak zichtbaar in de atmosfeer na het aanbreken van de dag of vóór zonsondergang als de zon laag is.

Vorming van lichte pilaren

IJskristallen en een lichtbron zijn essentieel voor de vorming van lichte pilaren. Bij de vorming van zonnepijlers is de oriëntatie en het uiterlijk van de oppervlakken van vitaal belang. De horizontale oriëntatie van ijskristallen die hexagonaal van vorm en vlak zijn, is ideaal voor een verticale kolomkolomvorming. In een collectief formaat wordt de lichtbundel van de zon weerspiegeld door de ijskristallen op dezelfde manier als het licht zou worden gereflecteerd door een grote spiegel. Dit leidt tot de vorming van een virtueel beeld. De horizontale oriëntatie wordt afgeweken door turbulentie die leidt naar het virtuele beeld, dat de reflectie is die moet worden verlengd tot een zichtbare kolom in de atmosfeer van de aarde. De grootte van ijskristallen is rechtevenredig met het geproduceerde pijlereffect. Zo worden de meest zichtbare zonnepijlers in de winter waargenomen wanneer de ijskristallen in de atmosfeer groter zijn. Er zijn gevallen waarin deze pilaren te dicht bij de grond worden gevormd om zo een diamantstof te produceren, een veel voorkomend fenomeen bij zeer koud weer dat wordt toegeschreven aan ijskristallen die laag worden opgehangen.

Voor lichte pilaren, vooral die van kunstlicht, is het meer een optische illusie dan een werkelijke kolom van een gereflecteerde lichtbundel. Een deel van de collectieve reflectie die op een verticale manier verschijnt, zendt lichtstralen naar de waarnemer die vaak de illusie van een zuil creëert.