kenmerken
Sloppenwijken zijn ook bekend als slothandelingen. Deze geïmproviseerde woningbouwontwikkelingen bestaan vaak uit golfplaten, multiplex, kartonnen dozen en plastic vellen, waarbij deze geïmproviseerde huizen vaak hutjes worden genoemd. De karakteristieke kenmerken van deze sloppenwijken zijn dat men ze kan zien in de buurt van de parken, de periferie van de stedelijke steden, spoorwegen en rivierbeddingen. Er is geen stedenbouwkundige planning of een huisnummer en zelfs geen straatnaam. Bovendien missen ze zelfs de basisvoorzieningen van het leven. De meest prominente gevallen van brand komen hier voor en het is bijna moeilijk te bereiken vanwege ongelijke stratenplanning.
Historische en moderne voorbeelden
De geschiedenis van de sloppenwijk in de VS dateert uit het jaar 1929 toen de werklozen uit hun huizen werden gegooid en begonnen met het bouwen van deze sloppenwijken. In het jaar 1930, toen de economie een tegenslag zag, verslechterde de toestand ook toen steeds meer mensen zich hier vestigden. Omdat deze sloppenwijken eerst werden ontwikkeld in Amerika, waren ze ook bekend als Hoovervilles maar tegen het jaar 1940 herstelde de economie zich ook van de omstandigheden. De voorbeelden uit de ontwikkelingslanden zijn de grootste sloppenwijk van Azië, namelijk Orangi in Karachi, Pakistan en vele anderen in Zuid-Afrika, Haïti, Kenia, India en Bangladesh. In de ontwikkelde landen zijn deze te vinden in sommige delen van de Europese Unie, Spanje, de Verenigde Staten van Amerika en Frankrijk.
Hygiëne en ziekte
Shanty-bewoners hebben sanitaire problemen en ziekten worden veroorzaakt door het slechte onderhoud in deze sloppenwijken. Ze moeten slechte kwaliteit water drinken, wat resulteert in ziekten zoals cholera en tyfus. Zelfs enkele van de natuurrampen kunnen voorkomen in de gebieden die in de buurt van de heuvels zijn gevormd en die soms het gevolg zijn van heuvelverschuivingen. Omdat er een sanitatieprobleem is en het gebrek aan toiletten of andere goede rioleringsbuizen, wordt het menselijke afval de ademplaats voor muggen en ziekten.
Economie en criminaliteit
Gebieden met sloppenwijken komen vaak tevoorschijn waar de economische output lager is, en er zijn minimale niveaus van toegang tot scholen, ziekenhuizen en andere noodzakelijke voorzieningen die vaak worden gezien door de overheid en de particuliere sector zowel in meer welvarende gebieden. Het inkomenspercentage per persoon van een persoon is laag omdat de bewoners vaak officieel werkloos zijn, en ze werken als een ondergeschikte arbeidskracht of huishoudster voor geld in handen voor een bepaald werk in de meeste landen. Zelfs de criminaliteitscijfers zijn hier hoger omdat ze worden gecontroleerd door de georganiseerde bendes en zij misdaden begaan in de steden. Op sommige plaatsen moet de politie geweren gebruiken terwijl ze te voet patrouilleren.
Oplossingen en alternatieven
Effectieve oplossingen om de sloppenwijken beter te maken, kunnen komen in de vorm van hulp van de overheid of niet-gouvernementele organisaties, en zij moeten voorlichting krijgen over openbare netheid. De zelfhulpschema's moeten worden ingevoerd en ze zouden de leningen moeten krijgen om verbeteringen in hun leven aan te brengen. Het is te zien dat de windblokken en de keramische tegels op het dak werden gebruikt om de regen te stoppen, scholen zijn gebouwd voor onderwijs en voor gezondheidszorgfaciliteiten worden ook ziekenhuizen in dit gebied gebouwd. Er kan ook rekening worden gehouden met de renovatie van waterleidingen voor zoet water, hygiënische toiletten en targing.
