Soms is een populair evenement nodig om iets nieuws over wetenschap te ontdekken. Een parachute-stunt leidde tot de ontdekking van de nu populaire Armstrong-limiet. Het kookpunt van water is 100 graden Celsius alleen op zeeniveau. Het kookpunt van water neemt echter af naarmate men hoger komt als gevolg van een drukverlaging tot het punt dat het kookpunt van water op de top van de Mount Everest tot 71 graden Celsius daalt. Door de hoogte te verlengen, bereikt deze een bepaalde hoogte waar water kookt op lichaamstemperatuur. Het punt waar water kookt op lichaamstemperatuur wordt de Armstrong-limiet genoemd.
Definitie van de Armstrong-limiet
De Armstrong-limiet, ook wel Armstrong's lijn genoemd, is de hoogte met een zo lage luchtdruk (6.3 kPa) dat het kookpunt voor water gelijk is aan de normale lichaamstemperatuur van de mens die normaal 37 graden Celsius is. De Armstrong-limiet begint op een hoogte van ongeveer 60,000 tot 62,000-poten. Het werd ontdekt door Harry George Armstrong die als eerste dit voorval realiseerde dat plaatsvindt op een hoogte waarboven niemand kan overleven in de lage of drukloze omgeving. Armstrong was de oprichter van de afdeling luchtkwaliteit van de Amerikaanse luchtmacht.
Effect op de lichaamsvloeistof
Op of boven de lijn van de Armstrong begint de lichaamsvloeistof inclusief speeksel, tranen en bloed weg te koken omdat geen enkele hoeveelheid geïnhaleerde zuurstof op welke manier dan ook het leven op dit moment zal ondersteunen. Bij normale lichaamstemperatuur is de druk van de waterdamp 6.3 kPa, wat betekent dat bij een omgevingsdruk van 6.3 kPa het kookpunt van water ongeveer 37 graden Celsius is. Bloeddruk wordt ook gemeten ten opzichte van de omgevingsdruk. De bloeddruk neemt ook toe met de toename van de hoogte, zodat mensen met een diastolische lage bloeddruk (8.0 Kpa) waarschijnlijk een hogere bloeddruk ervaren als ze de lijn van Armstrong bereiken. De extra druk is te veel om te voorkomen dat het bloed kookt aan 62,000-voeten terwijl het hart nog steeds werkt.
Wat gebeurt er onder de Armstrong-limiet?
Het menselijk lichaam heeft extra zuurstof nodig onder de Armstrong-limiet om hypoxie te voorkomen. Hypoxie is een aandoening waarbij het lichaam of delen van het lichaam onvoldoende zuurstoftoevoer op weefselniveau wordt ontzegd. Voor de meeste mensen is extra zuurstof nodig op een hoogte van 15,000-poten. De luchtvaartwetgeving in de VS vereist dat piloten op aanvullende zuurstof werken als het vliegtuig boven de 30 minuten op een kajuithoogte van 14,000-poten neemt, terwijl passagiers moeten worden aangevuld met zuurstof op een kajuithoogte boven 15,000.
Betekenis van de Armstrong-limiet
De Armstrong-limiet vertegenwoordigde een nieuwe fundamentele wet die verder gaat dan de normale subjectieve waarneming van het menselijk lichaam. Drukpakken werden aanvankelijk gedragen op hoogtes die onder de Armstrong-limiet lagen om hypoxie te voorkomen. Onder druk staande pakken zijn echter alleen nodig op een hoogte van ongeveer 49,000-voet. Voor militaire vliegtuigen die boven 59,000-pootjes werken, dragen piloten tegendrukkledij met grote hoogtemogelijkheden. De Armstrong-limiet heeft ook de ruimte geopend voor de studie van de effecten van hoogte op druk en lichaamsvloeistoffen.
