Een "Agricultural Revolution" is een periode van verhoogde landbouwproductiviteit die wordt gekenmerkt door verbeterde landbouwtechnologieën en hogere output, zoals die wordt waargenomen tijdens de 18th en 19th Eeuwen in Europa. Nieuwe landbouwtechnieken en betere kweektechnieken leidden tot een verhoogde voedselproductie, wat leidde tot een piek in de bevolking en de algehele gezondheid. De eerste landbouwrevolutie, bekend als de neolithische revolutie, vond plaats tussen 10,000 en 2,000 BC en transformeerde de menselijke samenleving van jagen en verzamelen tot landbouw. De 18th De eeuwrevolutie was getuige van vele landbouwrevoluties, vooral in Europa. Een van die landbouwrevoluties was de Schotse landbouwrevolutie.
Overzicht van de Schotse landbouwrevolutie
Een van de gebieden waar er in Schotland een ijver voor verbetering was in de 17th Eeuw was op het gebied van landbouw. De noodzaak om de landbouw winstgevender te maken en een duurzame onderneming voor de lokale gemeenschappen te maken, vereiste een verschuiving van een traditioneel systeem naar een verbeterd systeem. Scottish Agricultural Revolution was een reeks verbeteringen in agrarische activiteiten die in de late 1600s begon en werd voortgezet in de 1800s. De revolutie begon met de verbetering van de laaglanden en de transformatie van de Schotse landbouw van de traditionele landbouw naar een van de modernste en meest productieve landbouw in Europa. De traditionele systemen bestonden al honderden jaren en het land werd door de cottars bewerkt voor zelfvoorzienende landbouw. Er werden gewassen gekweekt in de loopring-systemen die waren verdeeld tussen gemeenschappen rond de boerderijnederzetting. De term "Scottish Agricultural Revolution" werd gebruikt in de 20th Eeuw om te verwijzen naar de periode van dramatische agrarische verandering die plaatsvond in de 18th en 19th Eeuwen.
Geschiedenis van de Schotse landbouwrevolutie
Vóór het begin van de landbouwrevolutie in Schotland, was er weinig handel tussen verschillende gebieden in het land vanwege de reizende moeilijkheden die voortvloeien uit het Schotse terrein en de slechte transportinfrastructuur en een gebrek aan moderne transporttechnologieën. Het grootste deel van de landbouw werd gedaan op het laagland fermount waar slechts een handvol families een gebied bewerkten dat geschikt is voor meer dan drie ploegploegen. Ploegen gebeurde vroeger met houten ploegen getrokken door ossen. In 1695 werden drie parlementaire akten aangenomen om consolidatie van ringen en verdeling van gemeenschappelijke grond mogelijk te maken. Een vereniging ter bevordering van landbouwverbetering werd gevormd in 1723 om de groei en ontwikkeling van landbouw te leiden. Verbetering ging verder in de 19th Eeuw met de introductie van de plukmachine, het gronddrainagesysteem en andere wijdverspreide landbouwverbeteringen.
Maatschappelijke impact
Het begin van de Schotse landbouwrevolutie zorgde voor aanzienlijke veranderingen in het landbeheer. Landlords verhuurd hun grond aan single-tenant boeren die contante huur konden betalen. Grotere uitgestrektheid van het land werd in productie genomen door drainage van moerassen. Het land werd winstgevender. Hooien en vruchtwisseling zijn geïntroduceerd. De introductie van bepaalde gewassen zoals aardappelen verbeterde het dieet van de Schotse boeren. Er was ook een toegenomen specialisatie met gebieden zoals Lothian steeds een belangrijk centrum van granen, terwijl de Ayrshire-gebied meer gericht op veeteelt.
Negatieve gevolgen
De Schotse landbouwrevolutie leidde tot de hoogland- en hooglandvrijstellingen, waardoor duizenden boeren en pachtboeren werden verdrongen van de boerderijen die ze al generaties lang bewoonden. Slechts een handjevol machtige families zoals de Hertogen eindigden met het beste land en controleerden de meeste economische activiteiten van het gebied. De opruiming van hooggebergten leidde ook tot gedwongen verplaatsing van mensen voor de schapenhouderij. Sommige boeren zijn geëmigreerd naar Glasgow, Canada en Noord-Engeland om te zoeken naar mogelijkheden om hun eigen land te bezitten en te bewerken. Degenen die op het Hoogland bleven, waren beperkt tot kleine gehuurde boerderijen zonder enige vaste aanstelling om gewassen en dieren groot te brengen.
