De Salisbury Cathedral is een oude Anglicaanse kerk in Salisbury, Engeland. Het werd formeel aangeduid als Kathedraal Kerk van de Heilige Maagd Maria. Deze representatie van Engelse architectuur werd gebouwd in 38-jaren (hoofdtekst), beginnend in het jaar 1220.
Geschiedenis
Volgens de geschiedenis is de bouw van de kathedraal tot stand gekomen door de val tussen militairen en geestelijken in de oude Sarum-kathedraal. De neerslag betekende dat de zetel van de bichop en de kathedraal moesten worden verplaatst. Het land waarop de kathedraal is gebouwd, werd aan de kerk geschonken door een rijke man uit die tijd met de naam Richard Poore. Blijkbaar werd de site gekozen door de bisschop van Old Sarum die een pijl schoot om te laten zien waar de kerk zou worden gebouwd. De pijl zou een hert hebben geraakt dat stierf op dezelfde plek waar de kerk vandaag staat. Andere verhalen beweren dat de site is gekozen vanwege het niet beschikbaar zijn van een andere voorkeurssite op een andere locatie. De eerste steen werd op 28 april 1220 gelegd en bij 1258 waren de transepten, het schip en het koor klaar. Andere belangrijke kunstwerken van het gebouw zijn later begonnen, waaronder de kloosters in 1240, het kapittelhuis in 1263 en de toren en torenspits die de skyline domineerden vanuit 1320.
Unieke functies
De structuur heeft verschillende kenmerken van architectuur die opvallen aan professionals en bezoekers. Bijvoorbeeld, de kathedraal schept op van de hoogste torenspits tussen kerken in het Verenigd Koninkrijk die staan voor 404-voeten (123m). Onder de beste status is het klooster en de kathedraal dichtbij, de grootste in Groot-Brittannië die 80 acres meet (32 ha). De klok bij de kathedraal wordt beschouwd als een van de oudste werkende ter wereld. De kerk is ook de thuisbasis van een van de vier exemplaren van de Magna Carta. Deze kopie wordt beschouwd als de beste kopie van de vier. De andere opvallende kenmerken zijn het westfront van de kerk dat fungeerde als de ceremoniële ingang en een statussymbool. Het is schermachtig met een traptoren aan beide uiteinden. Ten slotte is het schip van de kerk bekend om zijn smalle, hoogte en visuele gevangenschap, die wordt veroorzaakt door de unieke stenen die op de muren en de kolommen worden gebruikt. De Nave heeft 3-niveaus, de hoge reikende arcade, een lichtbeuk en een galerij.
Behoud
Het behoud en de reparatie tussen 1995 en 2000 waren het resultaat van grote inspanningen voor natuurbehoud die nu volledig of bijna voltooid zijn. Deze inspanningen kunnen worden onderverdeeld in metselwerkreparaties, waarbij het disfunctionele metselwerk werd gereinigd, vervangen en opnieuw geformeerd. Deze activiteit begon in 2000 en werd voltooid in 2006 aan de noordkant van het schip. Het behoud van het klooster is gestart in 1999 en het is nog niet voltooid. Belangrijke werken aan het klooster zijn de oostelijke wandeling en de westelijke wandeling die werden voltooid in respectievelijk 2006 en 2007. Het westfront ontving intensieve reparatie-wokken van 1994-2000. De andere conserveringsinspanningen zijn vertegenwoordigd in de dakbedekkingcampagne die begon in 1999 en eindigde in 2005, de reparatie van de toren en torenspits, het schoonmaken van de kloostergangen en het schoonmaken van glas in lood.
