Jane Jacobs: belangrijke cijfers in de Amerikaanse geschiedenis
Jane Jacobs was een Amerikaans-Canadese activiste, journalist en auteur die herinnerd wordt vanwege haar invloed op moderne stedelijke planning. Het boek dat ze 1961 publiceerde, genaamd "The Life and Death of Great American Cities", werd invloedrijk in verschillende delen van de wereld. In haar boek wijst ze erop dat stadsvernieuwing niet in overeenstemming was met de behoeften van de inwoners van de stad, en introduceerde enkele sociologische ideeën die in die tijd radicaal nieuw waren. Jane Jacobs was beroemd voor het meesterbrein van graswortelondersteuning om wijken te verdedigen tegen sloppenwijk. Ze was vocaal in het verzetten van Robert Moses toen hij van plan was het Greenwich Village te vernieuwen. Ze wordt gecrediteerd voor de ultieme afschaffing van Lower Manhattan Expressway. Ze werd vastgehouden in 1968 voor publieke opruiing. Hetzelfde jaar verhuisde ze naar Canada en voegde zich bij de oppositie tegen Spadina Expressway in Toronto.
Vroege leven
Jane Jacobs werd geboren op mei 4th, 1916, in Scranton, Pennsylvania, als Jane Butzner. Haar ouders waren John Decker Butzner, die een arts was, en Bess Robison Butzner die een voormalig leraar en een verpleegster was. Jane Jacobs ging naar Scranton High School. Ze waren protestanten in een stad die grotendeels katholiek was, en Jane werkte een jaar lang als onbetaalde assistent voor de redactie van damespagina's bij de Sacramento Tribune. Na de grote depressie van de 1930s, verhuisde ze naar New York en werd verliefd op het Greenwich Village in Lower Manhattan, dat uniek was omdat het niet overeenkwam met de rasterstructuur van de stad.
Carrière
De droom van Jacob was ingegeven door haar tijd toen ze in Greenwich Village, New York City, woonde, een wijk met gemengde flatgebouwen, herenhuizen en smalle straatjes die allemaal een gevoel van gemeenschap creëerden. Na twee jaar studie aan de Columbia University School of General Studies, was ze in dienst van het tijdschrift Iron Age. Later werd ze een hoofdredacteur en ten slotte als een verslaggever met de publicatie van Amerika. Dit was de tijd dat ze Robert Hyde Jacobs ontmoette, die een architect was. Ze trouwden in 1944 en samen hadden ze twee zonen en een dochter.
Belangrijke bijdragen
In 1961 publiceerde ze een boek met de titel "The Death and Life of Great American Cities". Het boek werd een zeer belangrijke publiciteit in stadsplanning en wordt nog steeds uitvoerig gelezen door de professionals en het publiek dat tegenwoordig geïnteresseerd is in het veld. Het boek is een kritische beoordeling van de stedenbouwkundige werkwijzen van de 1950s, die zij vernietigde gemeenschappen beweerde door geïsoleerde stedelijke ruimten te creëren.
Jacobs steunde de uitroeiing van bestemmingsplannen in stedelijke gebieden. Ze argumenteerde ook sterk in haar boek dat de steden de belangrijkste factoren zijn voor economische ontwikkeling. Jacobs probeerde ook nieuwe ideologieën van stadsplanning en wederopbouw te introduceren die anders waren en zelfs tegengesteld aan die van de bestaande scholen voor architectuur en planning. Het werk van Jacobs heeft veel mensen beïnvloed en er wordt vaak naar verwezen door stedelijke geografen. Haar onderzoek naar waarom steden bestuderen zoals ze zijn om steden te creëren en te onderhouden die een goede plek zijn om te wonen, in plaats van blindelings steden te ontwikkelen op een manier die stedenbouwkundigen denken dat steden zouden moeten zijn, is een ogenschijnlijk voor de hand liggende, maar treffende kritiek. Ze verliet de VS in 1968 voor Toronto, Canada. Haar anti-freeway-activiteiten hadden ook een grote invloed op de stadsplanning van Vancouver, wat ertoe leidde dat Jacobs "de moeder van het Vancouverisme" werd genoemd.
Uitdagingen
Sommige van de door Jane Jacobs voorgestelde concepten zijn bekritiseerd. Hoewel de voorgestelde planningsideeën werden geprezen als zijnde universeel, zijn ze tot dusver bekritiseerd als zijnde niet van toepassing wanneer de stadsbevolking groeit van 1 miljoen naar 10 miljoen zoals het is waargenomen in de meeste ontwikkelingslanden. Het suggereert dat de ideeën alleen van toepassing zijn op steden van vergelijkbare grootte als New York, waar Jacobs de ideeën ontwikkelde. Volgens Tyler Cowen, een econoom, slaagde Jacobs ideeën er niet in om schaal- of infrastructuurproblemen aan te pakken en betoogde dat veel economen het oneens zijn met sommige van de benaderingen die Jacobs voor ontwikkeling heeft voorgesteld. Jane Jacobs werd ook bekritiseerd als het hebben van geen hbo-opleiding of formele opleiding in de stedelijke planning.
Dood en Legacy
Jane Jacobs stierf op april 25, 2006, leeftijd 89 in Toronto Western Hospital. Jacobs is gecrediteerd met het inspireren van de New Urbanist beweging. Ze was van grote invloed op radicaal centralistisch en decentralistisch denken. Jacobs zag haar erfenis als een bijdrage hebben geleverd aan de economische theorie, maar het is in de stedelijke planning waar haar sterkste invloed is gevoeld.
