Etnische Groepen En Nationaliteiten In Japan

Yamato Japans

De Yamato-Japanners zijn de dominante groep in Japan, die het leeuwendeel van de Japanse bevolking uitmaken. Sterker nog, ongeveer 98% van de inwoners van het land identificeert zich als Yamato. De Japanse term Yamato werd echter pas in de late 1800s gebruikt, zodat de mensen op het vasteland van Japan zouden worden onderscheiden van de andere etnische groepen die in het rijk van Japan werden opgenomen. De Yamato-dynastie, heeft het keizerlijke huis van Japan gerund sinds het werd opgericht in 660 BC door keizer Jimmu, die leefde van 711 BC tot 585 BC volgens de traditie. De Yamato-Japanners hebben elke belangrijke dynastie, koninkrijk en periode geregeerd in de Japanse geschiedenis en zijn de typische groep waar men aan denkt als je aan Japan en zijn mensen denkt.

Ryukyuan Japans

De Ryukyuan-Japanners zijn inheems in de Ryukyu-eilandenketen die zich uitstrekt van het Japanse eiland Kyushu helemaal tot aan Taiwan (Formosa). Met ingang van 1371 werden de Ryukyu-eilanden een belangrijke handelsbemiddelaar tussen China en Japan. In de vroege 1600s viel het Satsuma-domein het Ryukyuan-koninkrijk binnen en nam het over als een nominale staat om de voordelen van handel met China te behouden, maar later tijdens de Meiji-periode (1868-1912) werd het Ryukyu-koninkrijk afgeschaft en het gebied volledig opgenomen naar Japan. Sinds de Tweede Wereldoorlog eindigde de Verenigde Staten met een militaire aanwezigheid in Okinawa, waardoor Ryukyuan-Japanners in Okinawa de Japanse regering kwalijk hebben genomen omdat ze erg anti-militair zijn en het gevoel hebben dat ze een onredelijk deel van de last dragen als het komt om de Amerikaanse militaire aanwezigheid in Japan te huisvesten. De Ryukyuan-Japanners hebben verschillende erkende subgroepen en hun unieke taal vormt een van de twee takken van de Japonic-taalfamilie.

Chinese

De eerste etnische Chinese immigranten zijn naar men aanneemt voor het eerst naar Japan gekomen in de buurt van 2,300, jaren geleden, van zowel China als het schiereiland Koreaan. De eerste bekende Chinese bezoeker van Japan was Hui Shen, een boeddhistische missionaris die Japan bezocht in 499 AD, zoals later in het boek wordt beschreven Liang Shu iets meer dan een eeuw later. Tijdens de Sanzan-periode (1314-1429) in Okinawa was het bekend dat Chinese mensen naar het land waren gemigreerd op uitnodiging van de Ryukuyuan-koningen om als koninklijke adviseurs te dienen. Tijdens de Meiji-periode en de Taisho-periode (1912-26) kwamen veel Chinese studenten naar Japan, meestal woonachtig in Tokio, om aan universiteiten te studeren, aangezien Japan een goedkopere en dichter bij hen liggende optie was dan Europa of Amerika. Na het einde van de Chinese burgeroorlog (1927-50), was er een immigratie vanuit China en Taiwan door Chinezen naar Japan door Chinezen die de Republiek China hadden gesteund. Er zijn ook enkele Chinezen uit de Volksrepubliek China geweest, omdat de Communistische Partij de laatste decennia meer vrijheid heeft toegestaan aan zijn burgers om zich te verplaatsen en te reizen. Tegenwoordig wonen de meeste Chinezen in de grote steden van Japan en zijn er vijf Chinese scholen in Japan, evenals Chinese kranten.

Koreanen

In 1910 annexeerde het Japanse rijk het Koreaanse rijk en kort daarna begon een Koreaanse migratie naar Japan. Een groot aantal Koreanen werd tijdens de Tweede Wereldoorlog ingelijfd in het Japanse leger en sommigen bleven na de oorlog in Japan. Deze Koreanen worden Zainichi Koreanen genoemd in Japan en ze verwijzen naar de meeste Koreanen die momenteel in Japan zijn en die hun voorouders volgden tot wanneer Koreanen naar Japan kwamen toen Korea onder Japans bestuur van 1910 tot 1945 was. Na het einde van de Tweede Wereldoorlog ging ongeveer zeventig procent van de Koreaanse bevolking van Japan terug naar Korea, hoewel een nieuwe golf van migranten naar Korea kwam uit Korea na de Jeju-opstand (1948-49) en de verwoesting van de Koreaanse oorlog in de 1950s . Na de Tweede Wereldoorlog raakten de Koreanen in Japan verdeeld tussen de Mindan, zij die Zuid-Korea steunden en de Chongryon, zij die Noord-Korea ondersteunden. Sinds de 1970 is het aantal Koreanen die Chongryon zijn afgenomen en momenteel rond 65% van de Koreanen in Japan is Mindan. Een belangrijk probleem voor Koreanen in Japan was het 1952 vredesverdrag van San Francisco, dat de bezetting van Japan door de geallieerden beëindigde. Dit zorgde ervoor dat de Zainichi Koreanen hun Japanse nationaliteit verloren, omdat Japan zijn territoriale claims op Korea moest opgeven. Deze zorgden ervoor dat Zainichi Koreans geen ondersteuning of verzekering van de overheid kon krijgen en ervoor zorgde dat ze gediscrimineerd werden tot 1965 toen Japan en Zuid-Korea de overeenkomst ondertekenden. Verdrag inzake basisbetrekkingen tussen Japan en de Republiek Korea wat onder andere de status van Zainichi Koreanen gaf als speciale permanente bewoners. Momenteel is assimilatie een probleem, omdat slechts ongeveer 1% van de in Japan wonende Zainichi Koreanen door naturalisatie gaan om burgers te worden, aangezien de Koreaanse identiteit tussen zowel de Mindan als Chongryon de Koreaanse etnische identiteit met de nationaliteit verbindt.

Latijns Amerikanen

Het grootste deel van de Latijns-Amerikaanse bevolking van Japan komt uit Brazilië, Peru of Colombia. In de 1980s waren Brazilianen, van wie er velen van Japanse afkomst waren, met Brazilië met de grootste populatie Japans buiten Japan, en begonnen als contractarbeiders naar Japan te komen sinds Brazilië te midden van enorme politieke en economische problemen was in die tijd. In 1990 veranderde de Japanse overheid hun immigratiebeleid zodat alleen mensen die op zijn minst de derde generatie van de nakomelingen waren, naar Japan konden komen vanwege problemen met illegale immigranten. Dit veroorzaakte nog meer immigratie van Brazilië naar Japan en ook immigratie vanuit Peru en Colombia. Japanse Latijns-Amerikanen hebben met discriminatie te maken gehad door het feit dat de meesten van hen geen Japans handelen of een Japanse identiteit hebben. Terwijl Latijns-Amerikaanse Japanners overwegend katholiek zijn, hebben ze niet veel interactie met de kleine inheemse katholieke bevolking van Japan, omdat verschillen in religieuze traditie, cultuur en taal het moeilijk maken om te integreren in de lokale katholieke gemeenschap.

Filippino's

De moderne geschiedenis van Filippino's in Japan begint echt met de Japanse bezetting van Japan tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen veel Filippijnse studenten naar Japan waren uitgekozen om aan Japanse universiteiten te studeren in een poging om hen te heroriënteren naar ondersteuning van Japan en niet naar het Verenigd Koninkrijk. Staten. De meeste mensen van de Filippino's in Japan verblijven er slechts een paar jaar als buitenlandse arbeiders, terwijl ze het geld sturen dat ze terug naar hun families in de Filippijnen hebben gemaakt. In 2014 kondigde Japan aan dat de visumvereisten zouden worden versoepeld voor mensen uit de Filippijnen, maar ook uit India, Indonesië en Vietnam, die Japan willen bezoeken.

ainu

De Ainu zijn een groep van inheemse Japanse mensen geconcentreerd op het Japanse eiland Hokkaido, de omstreden Koerilen-eilanden en het Russische eiland Sakhalin. De Ainu maakten actief contact met de Japanners in de 1200s en door de Muromachi-periode (1336-1573) gingen geschillen tussen de twee groepen in oorlog met de door Ainu geleide Koshamain's Revolt in 1456. Tijdens de Edo-periode (1601-1868) ondervonden de Ainu meer handel met de Japanners en leden zij ook aan pokken en andere ziekten. Gedurende deze periode was er meer wederzijds begrip tussen de twee partijen, hoewel er twee grootschalige Ainu-led-revoltes waren, Shakushain's Revolt (1169-72) en de Menashi-Koenashir-veldslag in 1789. In 1869 hebben de Japanners Hokkaido in Japan opgenomen en Ainu-taal verboden en Ainu-land ingenomen. In 1899 bestempelt de regering van Japan de Ainu als voormalige aborigines en gaf ze automatisch Japans burgerschap, in de hoop de Ainu volledig te integreren. In 2008 nam het Japanse dieet een resolutie aan die de regering accepteerde dat de Ainu werd gediscrimineerd en officieel als een inheemse groep zou worden erkend.