Een overzicht van thuisloosheid in Japan
Dakloosheid in Japan was eens heel ongewoon. In de 1990s werd het land echter geconfronteerd met een economische achteruitgang waardoor velen zonder werk en thuis werden achtergelaten. Door 2001 meldde Japan meer dan 25,000-individuen die in een staat van dakloosheid leven. Dit probleem werd nog verergerd na de wereldwijde financiële crisis van 2008 en 2009. Het land kende opnieuw een grote toename van de werkloosheid en daarmee een stijging van het aantal mensen dat dakloos was. Door 2014 daalde het aantal daklozen in het hele land, terwijl Tokyo melding maakte van een dakloze bevolking van rond 1,697, een van de laagste geregistreerde nummers.
Wat is dakloosheid?
De term dakloosheid wordt gebruikt om de toestand te beschrijven van het niet hebben van permanente of stabiele behuizing. Het kan ook worden gebruikt als iemand in omstandigheden leeft die ongeschikt of onveilig worden geacht. Dakloosheid kan optreden als gevolg van een aantal factoren, waaronder: financiële ontberingen, werkloosheid, discriminatie, psychische aandoeningen en gebrek aan huisvesting. Het komt het meest voor bij oudere ongehuwde mannen om thuisloosheid in Japan te ervaren. Dit patroon komt voor omdat werkgevers getrouwde mannen prefereren bij het aannemen vanwege de sociale overtuiging dat zij een gezin hebben om voor te zorgen en daarom ijveriger zullen werken. Daarnaast geven ouders en grootouders doorgaans meer financiële steun aan dochters dan aan zonen.
Waar zijn hoge bedragen daklozen gevonden in Japan?
De stad Osaka heeft een van de hoogste percentages dakloosheid in het land. Het heeft een geschatte daklozenpopulatie van tussen 7,000 (het officiële nummer) en 10,000 (het niet-officiële nummer). Dit is grotendeels te wijten aan de eerste financiële crisis die het land in de 1990s doormaakte. In die tijd was de economie van Osaka vooral afhankelijk van de constructie die praktisch tot stilstand kwam toen de financiële crisis toesloeg. Een van de lokale parken in Osaka wordt 'tentstad' genoemd, waar mensen kunnen kiezen voor goedkoop eten, gas koken en af en toe gratis maaltijden.
Wat doet de Japanse overheid om te helpen?
Verschillende gemeentelijke overheden in het hele land hebben daklozenopvang in steden opgezet om de ontberingen te verminderen waarmee mensen in verschillende staten van dakloosheid worden geconfronteerd. Daarnaast zijn er enkele non-profitorganisaties en niet-gouvernementele organisaties opgericht om dit probleem te bestrijden. Sommige regeringen hebben sociale welzijnsprogramma's opgesteld om te voorkomen dat deze personen hun woning verliezen met financiële overheidssteun, om hen te helpen tijdelijke huisvesting te krijgen na het verlies van hun woning, en andere programma's om hen te helpen bij het vinden en verkrijgen van werk. De overheid werkt er ook aan om ervoor te zorgen dat ouderen weten dat ze in aanmerking komen voor de openbare gezondheidszorg, wat een deel van de stress en problemen bij het ervaren van dakloosheid verlicht.
Opkomende trends
In de afgelopen jaren heeft de regering melding gemaakt van kleinere aantallen dakloze bevolkingsgroepen in het hele land. De grootste daling is gemeld in Tokio. Sommige overheidsfunctionarissen beweren dat dit patroon het resultaat is van succesvolle programma's voor sociale bijstand van de overheid. Andere personen beweren dat de gegevens ten onrechte zijn verzameld. Volgens critici hebben overheidsfunctionarissen onderzoeken uitgevoerd naar dakloosheid met inwoners van parken, op straat en treinstations. Ze zeggen dat deze enquêtes alleen overdag zijn uitgevoerd en houden geen rekening met personen die in hun auto wonen of in internetcafés slapen.
