Religieuze Demografie Van Bosnië En Herzegovina

Bosnië en Herzegovina is een land dat verschillende religies heeft, waaronder de islam, het christendom (predoominately orthodox en rooms-katholiek), onafhankelijke religies en atheïsten. Atheïsten verwijzen naar de niet-religieuze leden van de bevolking. Het land heeft veelvuldige oorlogen meegemaakt die veranderingen in de samenstelling van de religies hebben gezien. De islamgemeenschap is echter nog steeds een heersend geloof in het land. Er zijn drie overheersende etnische groepen in Bosnië en Herzegovina, namelijk Bosniaks, Serviërs en Kroaten. Bosniaks zijn voornamelijk aanhangers van de islamitische religie, terwijl Serviërs eerder aanhangers van de Oosters-orthodoxe kerk zijn en de Kroaten meestal rooms-katholiek.

islam

Tijdens de Ottomaanse overheersing migreerden moslims uit andere landen die aan oorlogen ontsnapten naar Bosnië en Herzegovina, waardoor de bevolking van moslims in het land toenam. Een andere factor die leidde tot een toegenomen islampopulatie was de bekering van niet-moslims tot islamreligie. Aan het einde van de Ottomaanse overheersing hadden moslims de grootste populatie. Op dit moment is de islam nog steeds de meest populaire religie in Bosnië en Herzegovina met een 51% volgend. De meerderheid van de moslims zijn Bosniaks die ook het grootste deel van de bevolking van het hele land vormen (48%). Hoewel de burger van Bosnië en Herzegovina bekend staat als een Bosniër, is er in het land een onderscheid tussen een Herzegovinianus en een Bosniër en wordt vaak een regionale maar geen etnische identiteit behouden. Gemengde huwelijken tussen verschillende etnische groepen waren gebruikelijk voor 1990, maar extremistische politiek die werd geassocieerd met Milosevic leidde tot wantrouwen, wat leidde tot etnische zuivering waardoor miljoenen mensen dood of dakloos werden.

Oosters-orthodoxe christenen

Het oosters-orthodoxe christendom is de op een na grootste religieuze groepering in Bosnië en Herzegovina na de islam, en de meest wijdverbreide benaming van de christelijke religie in het land. Toen de Ottomanen het Koninkrijk van Bosnië rond 1463 veroverden, creëerde het radicale veranderingen in de religieuze structuur in Bosnië en Herzegovina. De periode was de tijd dat de islam wortel schoot, maar ook het orthodoxe christendom verspreidde zich ook naar het land en Sultan Mehmed beloofde het orthodoxe christendom te beschermen. Daarom had de orthodoxe kerk enige steun van de Ottomaanse heerschappij. De Ottomanen introduceerden ook enkele orthodox-christelijke volgelingen in Bosnië uit andere Balkanregio's. Orthodoxe christenen vormen momenteel 31% van de totale bevolking in Bosnië en Herzegovina. Veel van deze orthodoxe leden zijn voornamelijk Serviërs.

rooms-katholieken

Rooms-katholieken kwamen in het verleden van Bosnië niet vaak voor. Ze zijn echter al lang aanwezig in de regio, hoewel in kleinere aantallen. Er waren hoogstens 50,000-katholieken tijdens de heerschappij van het Ottomaanse rijk. Veel rooms-katholieken vluchtten, naast grote aantallen orthodoxe christenen, tijdens de Ottomaanse heerschappij. Ze vluchtten naar Kroatië en Slovenië, waar ze zich vestigden. De huidige statistieken tonen aan dat het aantal rooms-katholieken lager blijft in vergelijking met moslims en orthodoxe christenen. De katholieken vormen 15% van de totale bevolking van wie de meeste van de Kroatische etnische groep zijn.

Andere religies en atheïsten

Tijdens de Ottomaanse heerschappij waren andere religies die nu worden waargenomen grotendeels niet in het land gevestigd. Echter, met het einde van de Ottomaanse heerschappij, zijn enkele andere protestantse religies toegenomen als gevolg van de komst van buitenlanders in het land. Een klein deel van de bevolking identificeert zichzelf als niet-religieus of atheïst, en zij vormen 3% van de totale bevolking. Deze gemeenschappen behoren tot de gemarginaliseerde minderheid in het land.

Religie in de Bosnische samenleving en cultuur

Religie in Bosnië en Herzegovina heeft in de loop der jaren veel veranderingen ondergaan en maakt deel uit van het dagelijks leven van veel van de burgers, met een direct effect op hun sociale en culturele opvattingen. Er is discriminatie geweest op basis van religieuze overtuiging en zelfs religieuze intolerantie. Sommige religieuze voorwerpen zijn gebruikt om religieuze of etnische spanningen en conflicten te veroorzaken en te gebruiken voor politieke opportuniteit.