30 Landen Met Onderzoeksstations Op Zuidpoolgebied

Antarctica, algemeen beschouwd als een internationaal continent, is een soort van 'global commons' voor wetenschappelijke ontdekking, vrede en samenwerking. Antarctische onderzoeksstations zijn verspreid over het continent, waarbij sommige stations permanent zijn en andere tijdelijk. Er zijn in totaal 70 permanente onderzoeksstations die 30-landen representeren uit alle continenten. Antarctica wordt beschermd door het Antarctisch Verdrag dat het welzijn van de natuurlijke omgeving verzekert. Alle 29-landen hebben het Antarctisch Verdrag ondertekend en zijn eraan gebonden. De ondertekenaars mogen een seizoen- of jaarrond station in Antarctica behouden. Sommige landen behouden echter beide statussen. Antarctica heeft geen inheemse menselijke inwoners, maar heeft altijd seizoensarbeiders uit de landen die collectief aan het verdrag gebonden zijn. Het continent is omringd door eilanden met personeel, variërend van 4,000 in de zomer tot 1,000 in de winter.

Landen met Antarctische Onderzoekstations

Betekenis van de onderzoeksstations van Antarctica

Antarctica is een belangrijk onderzoeksstation voor verschillende redenen, afhankelijk van het land dat zijn onderzoek uitvoert. Antarctica heeft echter de schoonste lucht, en monitoring van de atmosferische lucht gebeurt hier ook voor neutrale gegevenssets. Het continent ervaart ook minimale achtergrondstraling en lage temperaturen met extreem dunne, droge en heldere lucht. Antarctica heeft geen nationale grens waardoor het voor elk land volledig open is. Antarctica is een enorm successtation voor onderzoek, vooral op het gebied van astrofysica, astronomie en aanverwante studies vanwege de unieke geografische locatie.

Opmerkelijke Antarctische Onderzoekstations

Antarctica-onderzoeksstations, zoals hierboven vermeld, zijn permanent of seizoensgebonden. Permanente stations zijn die die het hele jaar door draaien. Enkele van de meest voorkomende vaste stations worden geleid door onder meer Argentinië, Australië, België, Chili, Frankrijk, Duitsland en Italië. Argentinië heeft in totaal vier onderzoeksstations die het hele jaar door actief zijn. Sommige van zijn gemeenschappelijke permanente onderzoeksstations omvatten Esperanza-basis in de Hope Bay, de basis van Marambio, Orcadas en Belgrano II. Deze vier stations liggen in het zuiden van de 60-graden van de Zuidpool. Australië heeft ook zijn Mawson-onderzoeksstation ten zuiden van Antarctica. Het ligt in de baai van Holme. Het is de oudste antarctische stationsbasis van Australië voor onderzoeksprogramma's zoals kosmische stralingsdetectoren, aeronomie, meteorologische en geomagnetische studies. Het station herbergt tijdens de winter 20-personeel en in de zomer wel 60-personeel en het is het enige station dat voor 70% van zijn elektrische stroombehoeften gebruikmaakt van windgenerators. België staat bekend om het onderzoeksstation van prins Elizabeth Antarctica. Het is gebouwd en wordt beheerd door de International Polar Foundation en combineert milieuvriendelijk materiaal, efficiënt energieverbruik en modern afvalbeheersysteem. Het station draait volledig op wind- en zonne-energie en richt zich voornamelijk op het onderzoeken en onderzoeken van ijsgerelateerde projecten. Brazilië heeft zijn Comandante Ferraz Antarctica Station gelegen in de Admiraliteitsbaai. Het station wordt voornamelijk gebruikt om te studeren op programma's die verband houden met klimaatverandering, zoals de aantasting van de ozonlaag, het broeikaseffect, broeikaseffecten en stijgende niveaus van de oceaan. In 2012 vuurde het vuur rond 70% van het station af en doodde twee soldaten in het proces.

Symbolen van wereldwijde kameraadschap

De onderzoeksstationinfrastructuur van Antarctica heeft in de meeste landen een grotere rol gespeeld in onderzoek en vrede. Het Antarctisch Verdrag heeft het voor naties mogelijk gemaakt vreedzaam naast elkaar te bestaan ​​en de beschikbare ruimte op en rond de Zuidpool te gebruiken zonder inbreuk te maken op elkaars rechten.

30 Landen met Antarctische Onderzoekstations