De Tuareg Diaspora
Deze nomaden Berbers hebben al eeuwenlang een pastorale levensstijl geleid in de Sahara. De Tuareg-diaspora, met een totale bevolking van ongeveer 2 miljoen, is verspreid over Sahara-Afrika in plaatsen als zuidoostelijk Algerije, Niger, zuidwestelijk Libië, het noorden van Burkina Faso, Noord-Nigeria en Mali. Ze verplaatsen zich gemakkelijk over de grens en leiden een semi-nomadische levensstijl. De naam Tuareg is afgeleid van Targi (inwoners van de Targa), een regio in Libië waar ze wonen. Andere variaties die verwijzen naar de Toearegs zijn de "Blauwe Mensen" en de "Mensen van de sluier". De Toearegs spreken Tamacheq, wat een van de Berber-talen is, maar sommige subgroepen van Toeareg zijn ook geletterd in het Frans, Hausa en Songhay.
Geschiedenis van de Toeareg
In de vijfde eeuw voor Christus schreef de Griekse historicus Herodotus over de Toearegs. In het Arabisch, suggereert hun naam "verlaten door God." Ze noemen zichzelf echter "freemen", of "Imohag."Hun oorsprong is op een of andere manier onbekend, maar ze werden voor het eerst geïdentificeerd in de Sahara woestijn in Libië. Van een oude Tuareg-koningin is beweerd dat hij alle Toeareg-stammen in de 4TH eeuw heeft verenigd. Historische verslagen van vooraanstaande geografen en historici uit de 10TH eeuw hebben allemaal schriftelijke verslagen over de Toeareg-bevolking. Ibn Khaldûn, historicus uit de 14TH eeuw, heeft een zeer complete historische beschrijving van de Toeareg-natie opgenomen. De Toeareg-natie is ook in recent onderzoek gekoppeld aan de oude Egyptenaar.
Traditionele manieren van leven
De Toeareg-natie was georganiseerd in zeven "drumgroep" confederaties in de 19TH eeuw. Elke groep werd geleid door een hoofdman die clanoudste adviseurs had. Deze groepen werden verspreid in de Sahara-woestijngebieden van Afrika. Elke stam heeft zijn eigen manier van leven beïnvloed door hun locatie, maar ze delen allemaal dezelfde traditionele dansen en woningen. Hoewel ze wat religieuze pre-islamitische praktijken hebben gehouden, aanbidden ze onder de Maliki-sekte van de islam die teruggaat tot de 16TH eeuw. De Toearegs onderhouden ook een handelsroute door de woestijn, waardoor goederen van het ene eind van de woestijn naar de andere steden in Afrika kunnen gaan. Deze handelscaravans stonden erom bekend alleen in luxegoederen te handelen, wat hen een enorme winst maakte.
Het belang van de islam
Religieuze praktijken van de Toearegs dateren uit het animistische geloof van de vroege Toearegs. De introductie van de islam door 7th Century Mystici hebben de Toearegs omgedraaid, maar ze slaagden er op de een of andere manier in elementen van hun vroege animistische overtuigingen te behouden. De vroege Toearegs hielden zich echter niet echt aan de islamitische tradities. Onder verschillende Tuareg-groepen hebben vergelijkbare islamitische tradities enigszins verschillende interpretaties, met name in religieuze rituelen, zoals geboorten, naamgeving, bruiloften en begrafenissen. Mannenbesnijdenis wordt ook toegepast, terwijl "face-sluieren" een traditie is onder mannen die op leeftijd 18 of 25 beginnen volgens groepstradities. Vrouwen versluieren hun gezichten niet en zijn vrij om te scheiden en eigendom te bezitten, in tegenstelling tot veel islamitische culturen. Hiernamaals overtuigingen van de Toeareg mensen onderschrijven die van het islamitische geloof.
Culturele dreigingen en territoriale geschillen
De 1960s brachten onafhankelijkheid naar Burkina Faso, Mali, Algerije en Niger vanuit Frankrijk en naar Libië vanuit Frans en Brits toezicht. Dit resulteerde in het uiteenvallen van de gebieden van de Toeareg-mensen in verschillende onafhankelijke landen. Sommige Toeareg-groepen organiseerden kleine opstanden tegen hun landen als gevolg van claims over rechten op toegang tot hulpbronnen zoals water en weidegronden. Frankrijk en Algerije kwamen tussenbeide, maar desondanks lijden de Toearegs nog altijd onder armoede en ongelijkheid. Tegenwoordig hebben sommige Toeareg-groepen zich gevestigd in een stationaire levensstijl in steden of in de landbouw, en zijn ze minder ontroerd over het oversteken van territoria. Ondertussen, in het noorden van Niger, hebben de Toearegs niets kunnen doen aan de uraniumrijke afzettingen in hun land die worden gewonnen door een Frans bedrijf. De winning van het kostbare uranium heeft de waterbronnen in de woestijn aangetast en de regering van Niger heeft de toegang tot milieugroepen geweigerd.
