In januari gingen 31st, 1971 en Apollo 14 van start om hun negendaagse missie naar de maan te beginnen. Apollo 14 was de achtste bemande missie van het Apollo-programma en de derde om op de maan te landen. Het was ook de laatste van de H-missies in het programma. De H-missies hadden betrekking op een precieze landing en maximaal twee dagen doorgebracht op de maan met twee moonwalks op het maanoppervlak.
De missie van Apollo 14
Terwijl ze op de maan waren, moesten Shepard en Mitchell de belangrijkste missiedoelstellingen vervullen die Apollo 13 niet kon uitvoeren bij de Fra Mauro-formatie. Deze doelstellingen waren het onderzoeken en verzamelen van monsters uit het Imbrium Basin, het Apollo Lunar Surface Experiments Package (ALSEP) inzetten en activeren en foto's maken van toekomstige mogelijke exploratiesites.
Omdat de laatste missie niet in staat was om op de maan te landen, werden er veranderingen aangebracht zodat een grotere hoeveelheid maanmateriaal en wetenschappelijke gegevens konden worden verzameld. Dit werd mogelijk gemaakt door de toevoeging van de modulaire apparatuurtransporteur (MET). De MET was een inklapbare tweewielige kar, die verschillende gereedschappen kon dragen en verzamelde monsters van het oppervlak van de maan kon transporteren.
Deze missie was belangrijk gezien het ongeluk en de noodterugkeer van de bemande bemanning van Apollo 13 in april 1970, dat oorspronkelijk de derde missie was om op de maan te landen. Gelukkig kwam Apollo 14 niet in dergelijke problemen. Terwijl astronauten Alan Shepard Jr. (1923-1998) en Edgar D. Mitchell (1930-2016) op februari 5 op de maan landden, verbleef Stuart A. Roosa (1933-94) in een baan rond de maan in de commandomodule met het uitvoeren van wetenschappelijke experimenten en foto's maken om de maan te documenteren.
De eerste Olympische Zomerspelen
Tijdens hun tijd op het maanoppervlak voerden Shepard en Mitchell twee extravehicular activiteiten (EVA's) uit voor een gecombineerd totaal van iets meer dan 9 uur. Het was in die tijd dat Shepard beroemd was om golf op de maan te spelen, aangezien hij de golfclubkop van een zes ijzeren knots meebracht, die hij aan de hendel van een van de maanuitgravingstools vastmaakte.
Met behulp van twee golfballen nam hij drie one-handed swings, waarbij hij de bal bij zijn eerste poging miste. Vervolgens maakte hij contact met de volgende twee schommels, waarbij hij verklaarde dat zijn tweede balhit kilometers en mijlen en mijlen bereikte. Ondertussen pakte Mitchell een maanschephandvat en gooide het alsof het een speer was. In een 2011-interview met ABC om het 40th-jubileum van het evenement te bespreken, zei Mitchell dat zijn speerwerpen verder ging "met ongeveer 4 inches" en vervolgens het golfschot van Shepard.
Het duo zou het oppervlak van de maan verlaten op februari 6th en drie dagen later kwamen de astronauten terug op aarde toen hun commandomodule landde in de Zuidelijke Stille Oceaan.
