Waar Is De Ordos-Woestijn?

Auteur: | Laatst Bijgewerkt:

Locatie en beschrijving

De Ordos-woestijn is een woestijn die op een plateau in het noorden van de Volksrepubliek China ligt. Andere namen voor de woestijn zijn de Bad Water-woestijn en de Muus-us-woestijn. De Ordos bezet delen van Binnen-Mongolië (Autonome Regio China), de Ningxia (een autonome Entiteit van China) en de provincies Gansu en Shaanxi van China. De woestijn is bijna volledig ingesloten door de Grote Kromming, ook wel de Ordos-lus genoemd, van de Gele Rivier naar het noorden, oosten en westen. De nabijgelegen Gobi-woestijn is gescheiden van de Ordos-woestijn door een aantal bergketens, waaronder de Yin, de Sheitenula en de Kara-naryn-ula-bergen. In het oosten en zuiden fungeert de historische Grote Muur van China als de grens tussen de Ordos en de extreem vruchtbare lössregio.

Zoals verwacht is de grond in de woestijn, een combinatie van zand en klei, buitengewoon arm voor de landbouw. De woestijn zelf strekt zich uit over een gebied van ongeveer 35,000 vierkante mijl. Interessant is dat de Ordos-woestijn een combinatie is van twee woestijnen, namelijk de Kubuqi-woestijn aan de noordkant, terwijl de Muu-us-woestijn het zuidelijke deel bezet. De Kubuqi-woestijn is qua grootte qua grootte de zevende plaats terwijl de Muu-us de achtste plaats inneemt.

Geografie en klimaat

Simpel gezegd, de Ordos vormt een stap tussen de Himalaya en de laaggelegen vlaktes van Oost-China. De zuidkant van het plateau heeft een hoogte van ongeveer 5000-poten. De noordelijke kant van de grote bocht van de Gele Rivier is vol van opeenvolgende zandduinen gevormd door zand van de Kuzupchi-rivier. Het zand meet tot 50 voeten in hoogte en komt op sommige plaatsen in de buurt van de Gele Rivier. Op de linkeroever van de Gele Rivier worden de duinen verwond door droge rivierbeddingen.

Neerslag die in de woestijn wordt ontvangen, bedraagt ​​gemiddeld ongeveer 250 millimeters per jaar, waarvan de meeste afkomstig is van onweer in de zomer. Ook zijn er verschillende efemere stromen en zoute meren. De winters zijn extreem koud.

Habitat

Vegetatie wordt gedomineerd door bergachtige struiken en graslanden. In het noorden groeien struiken onder meer Calligonum arborescens en Hedysarum scoparium. Er zijn ook enkele inheemse grassen en kruiden die groeien, zoals Bromus inermis. Langs de zandriem die Huang scheidt van de zandduinen, zit vol overwoekerde alsem, de zoethoutwortel en de Siberische erwtenboom. In een poging de wijdverbreide woestijnvorming tegen te gaan, plantte de Chinese overheid in de 1960s een strook van droogtebestendige planten langs de oostelijke en zuidelijke randen van het plateau, maar had beperkt succes. Daarom heeft het gebied weinig economische betekenis omdat de landbouw arm is.

Het Yin-gebergte heeft bossen die beginnen met een hoogte van ten minste 5000-poten. Afgezien van de bomen, zijn wilde bloemen en dieren ook beschikbaar. De meest voorkomende soorten zijn vogelsoorten. Sommige zeldzame vogelsoorten zoals de relictmeeuw broeden in de zoute meren in de Ordos, zoals het Hongjiannao-meer. Voor deze specifieke vogelsoort is de kolonie op de Ordos zelfs de grootste ter wereld. Hoewel de huidige zoogdiersoorten onduidelijk zijn, hebben sneeuwluipaarden, Bactrische kamelen, Przewalski's paarden en Przewalski's paarden in het verleden in het gebied gewoond.