Als u de term 'bergachtig landschap' eerst begrijpt, moet u eerst begrijpen wat een berg is. Bergen zijn geologische formaties die uitsteken van het aardoppervlak en in de meeste gevallen een scherpe piek vormen aan de uiterste punt. Als tektonische platen samen bewegen, duwt de druk de grond naar boven, wat resulteert in een berg. Bovendien kunnen bergen worden gevormd door vulkanische activiteit. De overgrote meerderheid van de bergen maakt deel uit van een grotere bergketen, hoewel sommige als vrijstaand worden beschouwd. Naarmate de hoogte van een berg toeneemt, neemt de temperatuur af, wat resulteert in een unieke bergachtige habitat. Bergen zijn over de hele wereld te vinden. Dit artikel gaat nader in op hoeveel van de aarde op aarde bergachtig wordt geacht.
Een bergachtig landschap definiëren
Een bergachtig landschap kan elke plaats zijn waar bergen aanwezig zijn. Om specifiek te zijn, vertrouwt dit artikel op de definitie van een bergachtig landschap zoals uiteengezet door het Milieuprogramma van de Verenigde Naties. Volgens deze definitie kan een landschap als bergachtig worden beschouwd als het aan een van de volgende criteria voldoet: een hoogte van 980-poten, als die hoogtewinst optreedt binnen 4.3-mijlen; een hoogte van 3,300-voeten met een helling van 5-graden of meer; een hoogte van 4,900-voeten met een helling van 2-graden of meer; of een hoogte van 8,200-voet of meer.
Hoeveel van de wereldmassa is bergachtig?
Volgens de vorige definitie kan 24% van de landmassa van de aarde als bergachtig worden beschouwd. Dit kan verder worden opgesplitst per regio. De grootste bergachtige dekking is te vinden in Eurazië, waar 33% van het gebied wordt bedekt door bergen. Dit wordt gevolgd door Noord-Amerika (24%), Zuid-Amerika (19%) en Afrika (14%).
Bergen van Eurazië
Eurasia, de combinatie van zowel de Europese als Aziatische continenten, maakt ongeveer 36.2% van het aardoppervlak uit en 33% van het gebied is hier bergachtig.
Een van de meest bekende bergketens hier is de Himalaya, die het hele gebied bestrijkt in India, China, Nepal, Pakistan en Bhutan. In dit gebied woont een bevolking van ongeveer 52.7 miljoen individuen. Het Himalaya-gebergte bestaat uit meer dan 50 individuele bergtoppen. Deze pieken lopen in een richting van het noordwesten naar het zuidoosten, over een afstand van ongeveer 1,500 mijl in lengte. Het meet zo breed als 220-mijlen op sommige locaties en 93 mijlen in andere. Daarnaast is het het vertrekpunt voor verschillende rivieren, waaronder 3 major: de Ganges, de Tsangpo-Brahmaputra en de Indus. Het Himalaya-gebergte herbergt ook de hoogste top ter wereld, de Mount Everest. Mount Everest bereikt 29,029 voeten boven zeeniveau en vormt de grens tussen Tibet en Nepal.
Een ander algemeen erkend gebergte in Eurazië is het Oeralgebergte, dat begint in de westelijke centrale regio van Rusland. Deze bergketen wordt vaak beschouwd als de fysieke grens tussen de Europese en Aziatische continenten. De Oeral strekt zich uit van noord naar zuid en heeft een lengte van ongeveer 1,600 in lengte, die een groot deel van de noordelijke grens van Kazachstan vormt. De hoogste piek hier is de berg Narodnaya, die op 6,217-poten boven zeeniveau staat.
Bergen van Noord-Amerika
Noord-Amerika maakt ongeveer 16.5% van het aardoppervlak uit en 24% van zijn oppervlakte bestaat uit bergachtige landschappen.
Een van de grootste bergketens in Noord-Amerika is de Rocky Mountains, die beginnen in de noordwestelijke regio van Canada en zich uitstrekken over 3,000-mijlen naar de zuidwestelijke regio van de VS. De Rockies meten rond 300-mijlen op de breedste locatie en alleen 70-mijlen zijn het smalst. De hoogste top is Mount Elbert, gelegen in de Amerikaanse staat Colorado, en bereikt 14,440-poten boven zeeniveau. Dit gebergte markeert de continentale kloof van de Amerika's. Ten westen van deze lijn stromen rivieren de Stille Oceaan in en ten oosten van deze lijn stromen rivieren de Atlantische Oceaan in.
De Appalachen maken hier een van de oudste bergketens en werden rond 480 miljoen jaar geleden gevormd. Deze bergketen loopt langs de oostelijke regio van Noord-Amerika, beginnend in de zuidoostelijke regio van Canada en eindigend in de zuidoostelijke regio van de VS. Dit bereik strekt zich in totaal uit rond 1,500-mijlen. De hoogste top is Mount Mitchell, dat zich in de Amerikaanse staat North Carolina bevindt en op 6,684-poten boven zeeniveau staat.
Bergen van Zuid-Amerika
Zuid-Amerika maakt ongeveer 12% van het aardoppervlak en is 19% van het gebied is bedekt met bergen.
Het langste gebergte ter wereld bevindt zich in Zuid-Amerika, het Andesgebergte. Deze bergketen loopt ongeveer 4,300 mijl langs de westelijke regio van het continent, doorkruisen Ecuador, Peru, Chili, Bolivia, Argentinië, Colombia en Venezuela. Het meet ongeveer 430-mijlen over het breedste punt en rond 120-mijlen op het smalste punt. Het gebergte van de Andes is zo uitgestrekt dat het kan worden gescheiden in 3-klimaatzones: de droge Andes, de natte Andes en de tropische Andes. Daarnaast is het de thuisbasis van een aantal plateaus, waaronder de Altiplano, de op een na hoogste in de wereld. De hoogste top in de Andes is Mount Aconcagua, dat zich in Argentinië bevindt en op 22,838 voeten boven zeeniveau staat.
Bergen van Afrika
Afrika maakt ongeveer 20.4% uit van het totale landoppervlak van de aarde en 14% van het Afrikaanse gebied is bergachtig.
Het Atlasgebergte is een van de bekendste bergketens van dit continent en ligt in de noordelijke regio van Afrika. Deze bergketen vormt de fysieke grens tussen de Middellandse Zeekust en de Sahara-woestijn. Het strekt zich uit over 1,600-mijlen in 3-landen: Algerije, Tunesië en Marokko. Het Atlasgebergte herbergt een aantal minerale afzettingen en een aanzienlijk aantal bedreigde planten- en diersoorten. Bovendien worden sommige delen van dit bergachtige landschap bewoond door mensen. De meeste van deze personen identificeren zich als Berbers, een inheemse groep. De hoogste bergtop in dit gebergte is de berg Toubkal, die zich in Marokko bevindt en op 13,671-poten boven zeeniveau staat.
