De officiële residentie van de vice-president van de Verenigde Staten van Amerika is de Number One Observatory Circle. Deze accommodatie bevindt zich op het terrein van het US Naval Observatory in Washington, DC. Deze accommodatie wordt door velen beschouwd als het meest prestigieuze maar weinig bekende adres op het terrein van het US Naval Observatory.
Geschiedenis
Het ontwerp van het huis werd gedaan door een architect onder de naam Leon E. Dessez in het jaar 1893 voor een totaalbudget van $ 20,000. Het huis was bedoeld voor bewoning door de hoofdinspecteur van het Nasaal Observatorium. De residentie werd gebouwd op een stuk land van 73-acre dat in 1880 door de marine was gekocht.
Via Public Law 630 besloot het Congres dat het huis de thuisbasis zou zijn van de Chief of Naval Operations. Charles Fredrick was de eerste bewoner van het Admiral's House. Dit huis werd vervolgens de thuisbasis van admiraals voor de komende 45-jaren.
Het gebouw heeft verschillende kleurwijzigingen doorgemaakt. Het was oorspronkelijk steenrood en kreeg een veergrijze jas in 1960, en later in 1963 werd het wit geverfd met zwarte luiken. Het huis draagt nu een laagje crème verf.
De moord op John F. Kennedy spoorde het Congres aan om een wet aan te nemen die voorzag in de huisvesting van de vicepresident bij het marien observatorium van de Verenigde Staten. 10 hectares land werden opzij gezet voor dit gebruik. Financiering en de exacte locatie moesten worden geregeld na de oorlog in Vietnam. Binnen deze periode van besluiteloosheid betaalde de geheime dienst dure bedragen voor het upgraden van privéwoningen van vice-presidenten. Toen ze eenmaal het kantoor verlieten, waren ze nog steeds de huizen. Om deze kosten te beperken, neemt het Congres een wet aan in 1974, waardoor het Admiral's House een tijdelijke verblijfplaats voor de vicepresident wordt.
Het huis werd officieel in september 1975 geopend, maar werd in januari voor het eerst bewoond door vice-president Walter Mondale van 1977.
renovaties
Er zijn veel renovaties aan het huis uitgevoerd, te beginnen met de eerste renovatie na de formalisatie in 1976, die $ 276,000 kostte voor de vervanging van raameenheden. Het dak werd vervangen door leisteen in 1980 om lekken te voorkomen. Toen de familie Bush naar 1981 verhuisde, gaven ze $ 187,000 uit aan vloerbedekking, stoffering en meubels. Een andere $ 34,000 werd het volgende jaar uitgegeven door de marine die het dak van de veranda bevestigde. Muren verwoest door waterinsijpeling werden vastgesteld met $ 225,000, terwijl een slaapkamer werd gebouwd met $ 8,000. Een enorme verbouwing werd gedaan in 1989 dat $ 300,000 kostte. Kinderkamers werden toegevoegd op de derde verdieping, er werd een rolstoeltoegankelijke ingang gemaakt en de hoofdbadkamer werd opgewaardeerd.
Openbare donaties werden later betaald voor het plaatsen van een groen zwembad, bubbelbad en een poolhouse van 1989 naar 1991. Verschillende beveiligingsverbeteringen werden ook tijdens deze periode gedaan.
De belangrijkste verbetering werd gedaan in 1991 door de marine. Dit is gedaan om sanitair, verwarming, airconditioning, ventilatie en elektrische systemen te vervangen of renoveren. De veranda en de familiekamers werden ook opgewaardeerd op de tweede verdieping. De hele operatie kost maar liefst $ 1.6 miljoen.
