Kwik gloeilampen en thermometers zijn zeldzaam in de 21st Century, maar ze waren vrij gebruikelijk in de afgelopen paar jaar. Deze thermometers en gloeilampen braken vaak en morsten kwik dat een ernstig gevaar voor de gezondheid oplevert. Er waren ook gevallen waarin kwik werd gebruikt bij de productie van sommige geneesmiddelen. Kwikvergiftiging wordt veroorzaakt door de blootstelling aan kwik en heeft veel effecten op het lichaam, die zich geleidelijk of onmiddellijk manifesteren.
Effecten en symptomen van kwikvergiftiging
Acute kwikvergiftiging kan leiden tot lever- en hersenbeschadiging en uiteindelijk tot de dood leiden. Dimethylmercury is de gevaarlijkste van alle verbindingen op basis van kwik, waarbij minuscule druppels op een onvoldoende bedekte huid fataal zijn. Veel van de effecten van kwikvergiftiging komen overeen met die van andere kwalen zoals feochromocytoom. Enkele van de symptomen die geassocieerd zijn met kwikvergiftiging zijn brandende en jeukende gewaarwordingen in het blootgestelde gebied. Sommige mensen kunnen ook formicatie vertonen of een gevoel van insecten kruipen onder de huid. Andere symptomen zijn de verkleuring van de wangen, tenen en vingertoppen, evenals een ongecontroleerde toename van speekselvloed. Het pellen of afschudden van de huid op het blootgestelde gebied is een teken van kwikvergiftiging door elementair kwik. Luchtgedragen kwikvergiftiging manifesteert zich door tremoren, geheugenverlies, motorische stoornissen, slapeloosheid en emotionele instabiliteit. Overvloedig zweten en abnormaal snelle hartslagen zijn andere symptomen die gepaard gaan met kwikvergiftiging. Sommige kwikvergiftigingsverschijnselen bij kinderen zijn plotselinge haaruitval, lichtgevoeligheid en spierzwakte.
Bronnen van kwikvergiftiging
Kwikvergiftiging bij de mens kan het gevolg zijn van het inslikken, inhaleren of aanraken van kwik en verbindingen op kwikbasis. Het aanraken van kwik kan leiden tot kwikvergiftiging en de vele schadelijke effecten veroorzaken. Vis is de primaire oorzaak van ingenomen kwik. De rivieren, meren en oceanen in de wereld zijn tot ongekende hoogten vervuild, en sommige van de gifstoffen die deze aquatische habitats vervuilen, zijn op kwik gebaseerde verbindingen. Vissen die in deze vervuilde waterlichamen leven, hebben een hoog kwikgehalte in hun lichaam, dat toeneemt naarmate men hoger gaat in de aquatische voedselketen als gevolg van bioaccumulatie. De belangrijkste oorzaak van kwikvergiftiging is de uitstoot van steenkoolcentrales. Deze centrales produceren naar schatting meer dan 60% van het wereldwijde kunstmatige kwik en meer dan 50% van het atmosferische kwik in de wereld. Vulkaanuitbarstingen zijn de belangrijkste natuurlijke bron van atmosferisch kwik.
Preventie van kwikvergiftiging
Er zijn verschillende manieren om kwikvergiftiging bij individuen te voorkomen. Het voor de hand liggende is de eliminatie of vermindering van kwikblootstelling die kan worden bereikt door gebieden te vermijden waarvan bekend is dat ze kwikvervuiling hebben. Een andere is de verminderde consumptie van vis afkomstig uit wateren met kwikvergiftiging. Regeringen komen in de voorkoming van kwikvergiftiging door regulerende industrieën die op kwik gebaseerde verbindingen uitstoten, zoals goudmijnen en kolencentrales, terwijl ze het publiek sensibiliseren voor de aanwezigheid van kwik in vis en het publiek ontmoedigen om met kwik beladen vis te consumeren. De Europese Unie liep voorop in het tegengaan van kwikvergiftiging, nadat in maart 2010 de uitvoer van kwik was verboden.
Kwikmorsingen
In veel gevallen treedt kwikvergiftiging op nadat kwik of op kwik gebaseerde verbindingen zijn gemorst. De eerste stap in de omgang met kwikverspilling moet de identificatie van de bron van de lekkage zijn. Als het kwik vrijkomt, wordt het overdragen van deze kwikjes met poedervormige zwavel sterk aanbevolen om vaste verbindingen te maken die gemakkelijk te reinigen zijn in tegenstelling tot vloeibare verbindingen.
