De Titanoboa is een uitgestorven slangensoort waarvan wordt aangenomen dat hij in Zuid-Amerika heeft gewoond tijdens het Paleoceen-tijdperk. Paleontologen ontdekten tal van gefossiliseerde overblijfselen van de prehistorische slang in 2009 in kolenmijnen in Colombia. Terwijl Titanoboa in omvang wordt verkleind door de dinosaurussen, wordt de prehistorische slang herkend als de grootste slang die ooit heeft geleefd. De slang bereikte een maximumgewicht van 2,500-ponden en een maximale lengte van 42-poten, die bijna twee keer zo groot is als 's werelds grootste slang, de 25-voet lang en 500-pond gigantische anaconda. Zelfs de naam van de slang "Titanoboa" illustreert zijn immense omvang, omdat het "titanische boa" betekent. De enige soort van de te ontdekken prehistorische slang is de "Titanoboa cerrejonensis."
Omschrijving
Het immense gewicht van de slang was niet gelijkmatig verspreid over zijn lichaam, maar was in plaats daarvan het dikst in het middengedeelte, waar het ongeveer drie voet in diameter was. Een eenvoudige vergelijking tussen de gefossiliseerde wervels van de Titanoboa en die van moderne boa toont aan dat de Titanoboa minstens het dubbele was van de grootste moderne slangen. Vóór de ontdekking van de Titanoboa door paleontologen in 2009 behoorde de titel voor de grootste slang aller tijden toe aan de uitgestorven Gigantophis. Gerekend in het prehistorische Afrika, wordt verondersteld dat Gigantophis 33 voeten lang was en minstens 1000 ponden woog, zeker enorm volgens moderne normen maar in omvang overschaduwd door de Titanoboa.
Habitat
Men denkt dat de slang de prehistorische oerwouden van Zuid-Amerika heeft bewoond, in het huidige Colombia en Peru. Deze oerwouden kenden stijgende temperaturen en hoge luchtvochtigheidsniveaus, waarvan men denkt dat het de Titanoboa in staat heeft gesteld een koelbloedig reptiel zijn immense omvang te bereiken. Voor een slang van zijn grootte zou beweging op het land omslachtig geweest zijn en daarom wordt aangenomen dat hij het grootste deel van zijn tijd in moerassen en moerassen heeft doorgebracht, zoals het geval is met de moderne anaconda.
Dieet
De Titanoboa deelden het leefgebied met andere gigantische reptielen uit het Paleoceen tijdperk, inclusief de één-ton prehistorische schildpad; de Carbonemys, een favoriet prooi-item voor de slang. Men vermoedt echter dat de slang voornamelijk gevoed heeft met vis. Onderzoekers geloven dat de slang niet jaagde zoals de moderne constrictors, pythons en anaconda's, door zijn prooi tot de dood te vernauwen ondanks zijn gelijkenis in uiterlijk en afwezigheid van giftige giftanden. De Titanoboa wordt verondersteld de jachtmethoden van krokodillen te hebben gedeeld, een prooi te hebben gevangen in de buurt van de watergebieden en zijn krachtige kaken rond de nek van de prooi te breken en te verdrinken. Omdat de slang vertrouwde op het verrassingselement, wordt aangenomen dat zijn lichaam een doffe kleur heeft gehad die passend in de omgeving past.
