Verbod verwijst naar een periode in de VS tijdens de 19TH eeuw toen de productie, distributie en consumptie van alcohol was verboden. De periode duurde van 1920 tot 1933. Dit verbod werd geïmplementeerd na een wijdverspreide petitie van gematigde bewegingen en droge kruisvaarders. Het werd voortgebracht door een amendement op de grondwet van de Verenigde Staten genaamd de Achtiende amendement. De bedoeling was om de stijgende criminaliteit te verlagen, de gezondheidstoestand van de bevolking te verbeteren en de armoedegraad te verlagen. Door het alcoholverbod konden groepen zoals bendes en de maffia echter groeien, waarvan er velen een kans zagen door de illegale verkoop van alcohol (genaamd rum-running or smokkelen). Dit, in combinatie met andere uitkomsten, bracht velen ertoe om te betogen dat Verbod in feite het tegenovergestelde effect had van wat was bedoeld.
Achtergrond over het verbod en de uitvoering ervan
De strijd om het alcoholverbod begon in de 1800s en breidde uit tot de vroege 1920s, aangevoerd door activisten die geloofden dat alcohol bijdroeg aan de hoge criminaliteit die in de Amerikaanse samenleving ontstond. De American Temperance Society en de Anti-Saloon League waren de grote mogendheden achter de ratificatie en implementatie van de Volstead Act. De Volstead Act is geratificeerd door 36 van de 48-statussen in 1919. Met de Volstead Act kon het 18th-amendement worden gehandhaafd. Van alle staten hebben alleen Rhode Island en Connecticut de act nooit geratificeerd. Maar zelfs zonder de steun van deze twee staten, werd de driekwartlinie bereikt en werd de wet uitgevaardigd om landelijke alcoholische dranken te verbieden. Onmiddellijk nadat het 18th-amendement van kracht werd, werd een speciale groep politie, federale verbodsagentschappen, uitgezonden. 1,520-politieagenten waren belast met de uitvoering ervan.
De wet kreeg tijdens de eerste implementatie veel weerstand. In die tijd waren er veel controverses rond de medicinale waarde van alcohol, en alcohol was nog steeds beschikbaar zoals voorgeschreven door een arts. Cider en wijn waren de enige toegestane alcoholische dranken die alleen voor huishoudelijk gebruik werden gemaakt.
Uitdagingen voor de tenuitvoerlegging van het verbod
Vanaf het begin werden de 18th-wijziging en de Volstead-wet door de burgers als belachelijk en onnodig beschouwd. De wet werd dus al bij 1925 verbroken. De armen en middenklasse leden leden de meeste gevolgen, maar hun meesters vulden alcohol in hun kelders. In feite waren de meeste leden van het Congres en zelfs de president bevoorraad met hun huisvoorraden. De arme klasse van de maatschappij creëerde een nieuwe manier om alcohol illegaal te benaderen via smokkel. Georganiseerde kartels en syndicaten kwamen voort uit het smokkelen. De kartels werden elke dag sterker door hun gebieden uit te breiden naar Mexico, Canada en Cuba om rum, whisky en meer te kopen. De illegale consumptie van alcohol leidde tot meer georganiseerde misdaad en veroorzaakte juist de problemen die het beoogde te elimineren. Tijdens de late 1920s en de vroege 1930s was er meer druk op de regering om de wet te ontbinden. De wet werd zwakker en vervaagde met de tijd, vooral vanwege de moeilijkheid van de implementatie.
Patroons gevierd wanneer het verbod op alochol zijn einde heeft bereikt.
Ontbinding van het verbod en de gevolgen ervan
De economische crisis die het land trof, en de druk van de kiezers zorgden ervoor dat de Volstead-wet werd ingetrokken. In 1933 ondertekende president Franklin Roosevelt de Cullen-Harrison Act. De wet wijzigde de Volstead Act waardoor de verkoop mogelijk werd van 3.2-procentbieren en lichte wijnen. Ten slotte is het 18th-amendement in december 1933 ingetrokken. Het werd gevolgd door de bekrachtiging van het 21st-amendement. Er was een substantiële daling van het alcoholgebruik geschat op 60% rond 1925. Er werd ook gedacht dat de verlaagde consumptiecijfers de tarieven van cirrose hadden verlaagd. Verbod zou hebben geleid tot een toename van het aantal georganiseerde misdaden. De smokkel bloeide, maar het ging hierbij om georganiseerde kartels die de gebieden beheersten. Het aantal misdaden in 1921 is naar schatting met ongeveer 24% gestegen. Verbod had ook geleid tot de ineenstorting van vele brouwerijen. De industrialisatie binnen deze sector werd omgekeerd, samen met zijn belangrijke bijdrage aan de inkomsten van het land.
