Namibië is een land aan de westkust van zuidelijk Afrika. Namibië is in maart 1990 onafhankelijk geworden van Zuid-Afrika. Namibië is een parlementaire democratie met een meerpartijenstelsel dat sinds zijn onafhankelijkheid wordt gebruikt. De president, die voor een termijn van vijf jaar wordt gekozen, is het staatshoofd en het hoofd van de regering. Er zijn veel politieke partijen geregistreerd in Namibië. Echter, een enkele partij South West Africa People's Organization (SWAPO) heeft sinds de onafhankelijkheid elke verkiezing gewonnen. De regering van Namibië heeft drie takken: de uitvoerende, wetgevende en rechterlijke macht.
Uitvoerende tak
Er zijn in totaal vijf uitvoerende kantoren en twintig ministeries. De kantoren zijn het kantoor van de president (OoP), het kantoor van de vicepresident (OoVP), het kantoor van de premier (OPM), het kantoor van de auditeur-generaal (OAG) en het bureau van de ombudsman. Het kabinet staat onder leiding van de premier en bestaat uit twintig ministers en hun plaatsvervangers. Er zijn ook drie agentschappen van de centrale overheid, namelijk de Commissie tegen corruptie (ACC), de verkiezingscommissie (EC) en de centrale inlichtingendienst (NCIS) die de uitvoerende macht van de regering voltooien.
Wetgevende afdeling
Namibië heeft een tweekamerige parlementaire structuur, wat betekent dat er twee huizen van het parlement zijn. Het lagerhuis staat bekend als de Nationale Assemblee en het hogere huis staat bekend als de Nationale Raad. Samen vormen de twee huizen de wetgevende macht van de Namibische overheid. De wetgevende macht is verantwoordelijk voor het opstellen en wijzigen van wetten die het land beheersen.
De Nationale Assemblee van Namibië bestaat uit 104-leden. 96-leden worden verkozen door middel van verkiezingen gehouden door de kiescommissie en de andere 8 worden benoemd door de president. Ze dienen allemaal voor een periode van vijf jaar.
De Nationale Raad van Namibië bestaat uit 42-leden. Er zijn in totaal 14 regionale raden in Namibië en elk selecteert drie leden van de regionale raad die zitting hebben in de Nationale Raad. Ze kunnen worden gekozen of benoemd voor een periode van 6-jaren.
De wetgevende macht werd gedomineerd door SWAPO sinds de onafhankelijkheid met 87 zetels uit 104 in de Nationale Assemblee en 40 zetels uit 42 in de Nationale Raad.
Gerechtelijke afdeling
Namibië heeft een drieledig rechtssysteem, beginnend bij de lagere rechtbanken, gevolgd door het hooggerechtshof. Het Hooggerechtshof is het hoogste rechtscollege in het land. De rechtbanken opereren volledig onafhankelijk van de uitvoerende en wetgevende takken van de regering met als hoofddoel de wet van Namibië te handhaven. De rechterlijke macht is verantwoordelijk voor de interpretatie van wetten en beslissingen die betrekking hebben op het gedrag van de staat en overheidsfunctionarissen.
Andere branches en Betrokkenheid
Het leger en de strijdkrachten vallen ook onder de regering. De Namibische verdedigingsmacht (NDF) bestaat uit vijf bataljons. De staat is verantwoordelijk voor nationale organisaties zoals Air Namibia, NamPost en de Transnamib (spoorwegen).
De grondwet van Namibië is de hoogste wet van het land. De grondwet bevat bepalingen om deze te wijzigen, maar vereist een duidelijke tweederde meerderheid in beide huizen.
