Duitsland is een ecologisch divers land. De zestien federale staten vertonen verschillende dialecten, cultuur en keukens. De nationale parken van Duitsland bieden de mogelijkheid om de fascinerende natuurlijke omgeving van het land te verkennen. Ze worden beschouwd als een integraal onderdeel van het nationale erfgoed en worden beschermd krachtens artikel 24 para.1 van de federale natuurbeschermingswet. De parken en de dieren binnen hen worden beschermd tegen schade als gevolg van menselijke activiteiten zoals aantasting, vernietiging van hun habitat en stroperij.
16. Nationaal park Jasmund
Jasmund National Park bevindt zich in Mecklenburg-Vorpommern. Het werd in september 1990 opgericht en heeft een oppervlakte van ongeveer 12 m² en is het kleinste park van het land. Het park herbergt de grootste krijtrotsen van het land; de Königsstuhl. Het park herbergt ook het beukenbos dat sinds juni 2011 als UNESCO-werelderfgoed wordt beschouwd. Een breed scala aan planten- en diersoorten is te vinden in het park, waaronder de zwarte els, taxus, etc.
15. Nationaal park Lagoongebied in West-Pommeren
Het Nationaal Park Lagunegebied van West-Pommeren is het grootste nationale park in Mecklenburg-Vorpommern. Het werd opgericht in oktober 1990 en beslaat een oppervlakte van 311 m². Het park heeft verschillende eilanden en lagunes, schiereilanden en een grote kustlijn van de Oostzee. Elk jaar komen tienduizenden migrerende ganzen en kraanvogels samen om uit te rusten in het park. Bezoekers kunnen genieten van het natuurlijke terrein dat langs het parcours van het park loopt. Andere bezienswaardigheden zijn de vuurtoren van Darsser Ort, de heidevelden en zoutmoerassen.
14. Nationaal Park Muritz
Muritz National Park werd opgericht in oktober 1990. Het beslaat een oppervlakte van 123 m² en is een van de vele parken in Mecklenburg-Vorpommern. Het park staat bekend om zijn meren die ongeveer 100 zijn; er zijn ook verschillende waterlichamen waaronder rivieren en vijvers. Bosdekking is goed voor 65% van het park, terwijl meren en wateren verantwoordelijk zijn voor 12%, moerassen en weiden voor het resterende deel. De edelherten, visarend, rietzanger en de Groenpootruiter behoren tot de dieren die te vinden zijn in het park.
13. Lower Oder Valley National Park
Het Lower Oder Valley National Park in Brandenburg ligt aan de westelijke oever van de rivier de Oder. Duitsland en Polen delen het park. Het beslaat een oppervlakte van 64 m²; het Duitse deel is 41 m², terwijl het Poolse deel 23 m² beslaat. Het park fungeert als een rustplaats voor trekvogels die de winter in het park doorbrengen voordat ze aan hun reis beginnen. Het wordt erkend als de enige plaats waar de waterrietzanger zijn jongen grootbrengt. Verschillende andere soorten zoogdieren, amfibieën, reptielen en vissen wonen ook in het park
12. Nationaal Park Harz
Harz National Park werd in 2006 opgericht toen het Harz National Park en het Upper Harz National Park in respectievelijk Nedersaksen en Saksen-Anhalt samensmolten tot een enkel park. Het beslaat een oppervlakte van 95 m². Het bos van het park bestaat voornamelijk uit de Noorse spar en de Rowan. Het park is de thuisbasis van de Euraziatische lynx die in 1818 in het park is uitgestorven en die alleen in 1999 opnieuw is geïntroduceerd. Andere zeldzame dieren zijn de beer, de Europese wilde kat en de zwarte ooievaar. De Oder River, de llse, Bode en nog vier andere rivieren komen uit het park.
11. Kellerwald-Edersee National Park
Kellerwald-Edersee National Park bevindt zich in Waldeck-Frankenberg. Het werd in januari 1994 opgericht en heeft een oppervlakte van ongeveer 22.15 m². Het beukenbos van het park is in juni 2011 tot werelderfgoed van UNESCO verklaard. Het park is populair bij wandelaars die de slingerende paden doorkruisen naar de bossen en heuvels. De Edersee nodigt bezoekers uit om een duik te nemen in het heldere, blauwgroene water. Bezoekers kunnen ook een boottocht maken op het meer. Tijdens de zomer trekt het park kampeertochten aan door vrienden en gezinnen die streamen om het prachtige landschap te bewonderen dat wordt gevormd door bomen die hun bladeren afwerpen.
10. Hainich National Park
Hainich National Park bevindt zich in Thüringen. Het is opgericht in 1997 en beslaat een oppervlakte van 29 m². Het park beslaat het zuidelijke deel van het grootste loofbos van Duitsland; Hainich bos. Het werd erkend als UNESCO-werelderfgoed in 2011. Het beukenbos bestaat uit essen, ruitbomen, esdoorns en linden. Anemonen en zomer sneeuwvlokken vormen de grootste soorten bloemen in het park, die ook de thuisbasis is van de wilde stekel, spechten, vleermuizen en houtkevers. Het park werd opgericht om het bos te herstellen dat degradatie had ondergaan, met name als gevolg van de oprichting van militaire trainingsfaciliteiten.
9. Nationaal Park Eifel
Het Nationaal Park Eifel in Noord-Rijnland-Westfalen was het eerste beschermde gebied dat de beukenbossen in de hooglanden beschermde. Het bos was lang gebruikt om hout te produceren en had massale ontbossing doorgemaakt. Tegenwoordig is het park de thuisbasis van 230-dier- en plantensoorten die als bedreigd worden beschouwd. Wilde stakingen, vleermuizen en bevers zijn enkele van de dieren die gedijen in het park naast vleermuizen en de ijsvogel. In het bos van het park leven ongeveer 1300-soorten kevers die als een belangrijk onderdeel van de ecologie worden beschouwd. Het park biedt rondleidingen door de bossen.
8. Nationaal Park Hunsrück-Hochwald.
Nationaal park Hunsrück-Hochwald werd in maart 2015 officieel geopend na zeven jaar te zijn gepland. Het is het nieuwste park van het land. Het park ligt in de regio's Rijnland-Palts en Saarland. Het is de thuisbasis van Nardus graslanden, arnica en beukenbomen naast verschillende andere soorten planten.
7. Nationaal Park Saksisch Zwitserland
Het nationaal park Saksisch Zwitserland bevindt zich in Saksen; het beslaat een oppervlakte van ongeveer 36.1 m². Het park maakt deel uit van een groter natuurgebied dat meer dan 274 m² beslaat. Veertig procent van het park ligt onder bosbedekking waarvan een deel nog niet door de mens is verkend. Het is het grootste bos dat door de overheid wordt beschermd. De regering is van plan de menselijke activiteiten in het bos te beperken en het ongeschonden gebied uit te breiden tot 75%. Dit betekent beperking van klimmen, wandelen en kamperen. Het is de thuisbasis van het woest geërodeerde landschap van de Elbe, kliffen en kloven. Het ervaart een ongewoon klimaat dat bekendstaat als de climatische inversie waardoor het bergbos kan gedijen op de koele en vochtige hoogte terwijl bloemen die normaal in het toendra-klimaat groeien, zouden gedijen op de hogere hoogten.
6. Nationaal Park Beierse Woud
Het Beierse Woud Nationaal Park werd opgericht in oktober 1970 en ligt aan de grens met Tsjechië. Het is het eerste nationale park van Duitsland en beslaat 93.50 m² nadat het in 1997 was uitgebreid. Het bospark grenst aan het Tsjechische Bohemer Woud aan de Tsjechische kant en vormt de grootste aaneengesloten bosbedekking in Midden-Europa. De drieteenige specht en Europa's kleinste uil; de dwerguil, zijn enkele van de vogelsoorten die in het park te vinden zijn.
5. Berchtesgaden National Park
Berchtesgaden National Park ligt aan de Duitse grens met Oostenrijk. Het werd opgericht in 1978 om de Berchtesgaden-Alpen te beschermen; in 1990 werd het park aangewezen als een UNESCO-biosfeerreservaat. Het 81 m²-park heeft weinig ingrijpen door mensen ervaren vanwege het rotsachtige en afvalterrein, zwaar bos en alpenweiden. Het Berchtesgadener landschap wordt gekenmerkt door een gevarieerde fauna met wilde alpen soorten van de marmot, berggeit, de blauwe haas en de zeldzame steenarend
4. Zwarte Woud Nationaal Park
Het Zwarte Woud Nationaal Park werd in januari 2014 opgericht nadat het federale parlement had besloten het in november 2013 te vestigen. Het beslaat een oppervlakte van 38.85 m² en is het eerste park dat wordt opgericht in Baden-Württemberg. Het park biedt toeristen een kans om een schilderachtige en echte wildernis te ervaren die nog moet worden aangeraakt door mensen. Bezoekers gebruiken wandelpaden en wandelpaden om te fietsen of wandelen naar het zuidelijke deel van het park in Ruhestein of het noorden in Hohen Ochsenkopf
3. Hamburg Waddenzee Nationaal Park
Het Hamburgse Waddenzeepark in april 1990. Het is de kleinste van de drie nationale parken van de Waddenzee die werden opgericht om de Waddenzee van Hamburg te beschermen. Het park is grotendeels bezet door zand en wad, gekenmerkt door ondiepe kreken en zandduinen. Het werd door 1992 in Unesco tot een ecologische biosfeer benoemd. De wadden zijn een thuis voor verschillende soorten slakken, tienduizenden noordwestelijke bergeend vogels vervoeren in het park tijdens hun gietperiode van juli tot september.
2. Nationaal Park Nedersaksen Waddenzee
Het Nedersaksische Nationaal Park Waddenzee werd opgericht in 1986. Het beslaat een oppervlakte van 133.5 m². Het landschap langs de kustlijn mag natuurlijke processen ondergaan en is uitgehold om een ongelooflijke omgeving te laten zien. De overheid beschermt de Waddeneilanden, stranden, duinen en kwelders tegen menselijke activiteiten. Het is verdeeld in drie zones, de eerste zone is strikt beschermd tegen menselijke activiteiten en is goed voor 68.5% van het park. De tweede zone is beperkt tot een bepaalde periode en is alleen toegankelijk via bepaalde routes; het is goed voor 31.0%. Het resterende gebied wordt beschouwd als zone drie en is op elk moment open voor het publiek voor recreatieve doeleinden.
1. Nationaal Park Sleeswijk-Holstein Waddenzee
Een wet van het parlement richtte in juli het 1985-gebied in het Nationaal Park Waddenzee-Holstein op en werd officieel in oktober van hetzelfde jaar geopend. Naast het Nedersaksische Waddenpark, het Hamburgse Waddenzeepark en het estuarium van de Elbe, vormt het nationale park Sleeswijk-Holstein Waddenzee het Duitse deel van de Waddenzee. Het wordt gekenmerkt door wadplaten en zandbanken.
