De Republiek Biafra was een ontsnappingsnatie uit de Republiek Nigeria. De Republiek Biafra werd vroeger uitgeroepen tot soevereine natie in 1966 door Chukwuemeka Odumegwu Ojukwu (Militaire Gouverneur van Oost-Nigeria). Deze verklaring leidde tot de Nigeriaanse burgeroorlog. De Republiek Biafra bestond tussen 1967 en 1970 voordat het zich overgaf aan de federale militaire regering van Nigeria.
De geografische ligging van de Republiek Biafra
De Republiek Biafra werd gevormd in een gebied van Zuidoost-Nigeria dat voornamelijk werd bewoond door de Igbo-gemeenschap. Naar het oosten werd het begrensd door Kameroen en in het noorden en westen werd het begrensd door de Republiek Nigeria. De grootte van dit land was ongeveer 29,000 vierkante mijl. Andere stammen die dit land behalve de Igbo bewoonden, waren Ibibio, Efik, Annang en Ijaw.
De oorzaak van de Nigeriaanse burgeroorlog
De afscheiding van Biafra was de belangrijkste oorzaak van de Nigeriaanse burgeroorlog, ook bekend als de Biafra-oorlog. Na de onafhankelijkheid van Nigeria in 1960 waren er spanningen tussen de Nigeriaanse gemeenschappen omdat de nieuwe grenzen van het land niet overeenkwamen met de vroegere etnische grenzen die waren vastgesteld. Het noordelijke deel was moslim, bestaande uit de meerderheid van de Hausa en Fulani gemeenschappen. Het zuiden was voornamelijk christelijk met de Igbo in het zuidoosten, terwijl het zuiden werd bevolkt door de Yoruba-gemeenschappen. De militaire coup in januari 1966 leidde tot de moord op 30 politieke leiders waaronder de premier van Nigeria en de noordelijke premier. Het werd gezien als een staatsgreep van Igbo omdat de premier van de zuidelijke regio en de president (beide Igbo) niet werden gedood. In juli, 1999, was er nog een militaire tegenaanval door de noordelijke officieren. In september over 30,000 werden er mensen van Igbo gedood in het noorden en er waren tegenstellingen in de oostelijke steden die de etnische spanning in het land verder uitdiepen. Het zuidelijke deel was rijk aan olie en Nigeria begon afhankelijk te worden van de bron. Het conflict duurde bijna drie jaar, met het Noorden gevochten om het Zuidoosten en het zuidoosten terug te vechten om zich af te scheiden. Bijna twee miljoen Nigerianen stierven tijdens deze burgeroorlog. Veel burgers van de Republiek Biafra werden uitgehongerd omdat het noorden voedsel en medische hulp blokkeerde.
De overgave van de Republiek Biafra
De aanval op de Republiek Biafra door het Federale Militaire Leger werd slechter aan het einde van 1969 en Biafra werd in het noorden verdeeld in twee. De toenmalige militaire leider van Biafra, Ojukwu, overhandigde zijn leiderschap aan majoor-generaal Phillip Effiong. Ojukwu verbannen vervolgens zichzelf en zijn familie naar Ivoorkust. Generaal-majoor Philip Effiong overlegde met zijn strategisch comité en besloot zich over te geven aan de Republiek Nigeria. De overgave vond plaats in januari 1970, en de Republiek Biafra was volledig in beslag genomen. De Afrikaanse landen die Biafra als een natie hebben erkend, omvatten hun buren zoals Gabon en Ivoorkust, de Republiek Zambia en Tanzania. Andere buitenlandse naties uit Europa en delen van Afrika erkenden Biafra niet als een land, maar verleenden steun tijdens de burgeroorlog (zoals Israël). In Europa verleenden Noorwegen, Frankrijk, Spanje, het Vaticaan en Portugal financiële steun en voedselhulp, terwijl In Afrika alleen Zuid-Afrika steun verleende. Christelijke en niet-gouvernementele organisaties hebben ook deelgenomen aan het verlenen van steun aan de Republiek Biafra. Deze groepen omvatten de Heilige Geestvaders van Ierland, de Amerikaanse katholieke hulp, Caritas International en de gezamenlijke kerkhulp.
Recente pogingen over afscheiding
De zoektocht naar de afscheiding van de Republiek Biafra is nieuw leven ingeblazen. Vóór 2005 bestonden er veel pro-Biafra-groepen, maar deze opereerden als een schaduwregering of in ballingschap. De voortdurende strijd voor afscheiding begon in 2005, maar de leider van de Beweging voor de Actualisatie van de Soevereine Staat van Biafra (MASSOB) werd gevangen gezet wegens verraad. Tijdens 2009 lanceerde MASSOB opnieuw een Biafra-paspoort zonder medeweten van de federale overheid. In 2016 vervolgde Supreme Council of Elders of the Indigenous People van Biafra de federale regering voor het ontzeggen van het recht op afscheiding. Veel mensen zijn gedood door de federale regering van Nigeria, maar de strijd door de Biafra-gemeenschap houdt aan.
