De regering van Costa Rica opereert als een representatieve presidentsdemocratie, wat betekent dat het land wordt geleid door politici die zijn gekozen om de belangen van de algemene bevolking te behartigen. Deze politici kunnen ook lid zijn van een aantal politieke partijen, die afzonderlijk kunnen werken om hun politieke doelen te bereiken of coalitievolken kunnen vormen. De grondwet van Costa Rica, officieel goedgekeurd in 1949, vestigt uitvoerende, wetgevende en gerechtelijke takken om de verantwoordelijkheden van de overheid uit te voeren. In dit artikel worden ze van dichterbij bekeken.
Uitvoerende macht van de regering
De uitvoerende macht wordt geleid door de president van Costa Rica, die door de algemene bevolking wordt verkozen om een termijn van 4-jaren te vervullen. De president mag geen opeenvolgende termijnen dienen en moet volgens het 2005-grondwetswijziging 8 jaren wachten vooraleer hij opnieuw wordt verkozen. De persoon in deze positie treedt op als staatshoofd en hoofd van de regering, met de hulp van twee vice-voorzitters. De vice-presidenten draaien op dezelfde stemming met de president en zijn lid van dezelfde politieke partij.
De president is verantwoordelijk voor het benoemen van ministers die zitting hebben in de Raad van Ministers en voor het jaarlijks presenteren van het wetgevend orgaan over de belangrijkste kwesties die moeten worden aangepakt met betrekking tot de regering en het land. Bovendien heeft de president een vetorecht over wetsvoorstellen, met uitzondering van het jaarlijkse budget.
Wetgevende tak van de regering
De wetgevende macht van de overheid bestaat uit de wetgevende vergadering, een eenkamerstelsel. De wetgevende vergadering bestaat uit 57-leden, afgevaardigden genaamd. Deze afgevaardigden worden gekozen door de algemene bevolking op basis van evenredige vertegenwoordiging, wat betekent dat het aantal zetels dat door bepaalde politieke partijen wordt gehouden, representatief is voor de hoeveelheid publieke steun die iedereen heeft. In Costa Rica worden deze verkiezingen gehouden in elk van de 7-provincies. Wetgevende afgevaardigden dienen voor een termijn van 4-jaar en kunnen opnieuw worden uitverkoren na het afleggen van een volledige termijn.
Deze tak is verantwoordelijk voor het doorvoeren van wetgeving om de acties en richting van de uitvoerende macht te bepalen. Als zodanig moet de Raad van Ministers de wetten uitvoeren die door de wetgevende vergadering zijn aangenomen. Rekeningen die door dit wetgevingsorgaan worden doorgegeven, gaan naar de president om wettelijk te worden ondertekend.
Rechterlijke afdeling van de regering
De rechterlijke macht van Costa Rica opereert onafhankelijk van de uitvoerende en wetgevende macht. Het is onderverdeeld in een hiërarchie van rechtbanken, waaronder arbeidsrechtbanken, lagere rechtbanken, het hof van cassatie, hoven van beroep en het hooggerechtshof. Het hoogste gerechtshof fungeert als hoogste rechter en wordt beheerd door 25 plaatsvervangende magistraten en 12-magistraten.
De eigen juryleden van 12 worden door de wetgevende vergadering benoemd om een 8-jaarstermijn te vervullen, die automatisch wordt verlengd voor een andere 8-jaarstermijn, tenzij de wetgevende instantie anders beslist. De 25-plaatsvervangende rechters worden ook gekozen door de wetgevende vergadering, uit een lijst met 50-kandidaten die worden aangeboden door hooggerechtshoven. Eigen rechters zijn onderverdeeld in de volgende afdelingen: drie kamers van vernietiging (5 beoordeelt elk) en de constitutionele kamer (7-rechters). Deze rechters benoemen magistraten voor de lagere rechtbanken van het land. Bovendien hebben ze de bevoegdheid om te beslissen of wetgevende en uitvoerende acties en besluiten constitutioneel zijn of niet.
