Welk type regering heeft Afghanistan?
De president, de raad van ministers, provinciale gouverneurs en de nationale vergadering vormen de regering van Afghanistan. De gekozen president en zijn twee vicepresidenten, gedicteerd door de nieuwe grondwet aangenomen in 2004, hebben een 5-jaarterm. De Nationale Assemblee van Afghanistan vormt de nationale wetgevende macht. De rechterlijke macht is een onafhankelijke tak van de overheid, bestaande uit een hooggerechtshof, beroepshoven en jeugdrechtbanken. De uitvoerende macht heeft grondwettelijk mandaat om regels, voorschriften en wetten te implementeren. Momenteel is Karzai het staatshoofd in de Islamitische Republiek Afghanistan.
De uitvoerende macht van de regering van Afghanistan
Volgens de nieuwe grondwet die in 2004 is aangenomen, hebben de gekozen president en twee vice-presidenten een 5-jaarstermijn. De president wordt het hoofd van de staat en het hoofd van de regering. Hij of zij benoemt ministers die onderworpen zijn aan de goedkeuring van de Wolesi Jirga, het lagere huis van de Nationale Assemblee. Tegenwoordig heeft de uitvoerende macht 25-ministeries en verschillende onafhankelijke afdelingen en agentschappen, evenals commissies die overheidstaken uitvoeren die worden voorgeschreven door de grondwet. De grondwet concentreert de besluitvorming bij het voorzitterschap. Zoals de meeste landen over de hele wereld, kent de Afghaanse grondwet weinig officiële taken en verantwoordelijkheden toe aan de vicepresident, behalve dat hij het presidentschap voor een korte tijd aanneemt in afwezigheid van de zittende president. De belangrijkste functie van de vicepresidenten is het aantrekken van etnische kiezers voor hun loopmaten.
De rechterlijke macht
De 2004-grondwet verving het ad hoc-systeem van de rechterlijke macht dat rechtshandhaving betrof onder de strikte islamitische wet tijdens het tijdperk van de Taliban-extremisten in (1996-2001). Volgens de nieuwe grondwet bestaat het rechtssysteem uit negen rechters (benoemd door de president en goedgekeurd door de Wolesi Jirga) die dienen voor een termijn van 10-jaar. De rechters beheren het personeel, de budgetten en beleidsbeslissingen van de regionale en lokale rechtbanksystemen. Het Afghaanse hooggerechtshof, de hoogste rechtbank in het land, functioneert zelden als een constitutionele tolk. De rechtbank is een beroepsinstantie die de rechtsmacht van de primaire rechtbank uitoefent. Het National Security Court behandelt bedreigingen voor nationale veiligheid en terrorisme. Er is een lagere en hogere rechtbank in elke provincie van het land, maar de gerechtelijke procedures worden meestal beïnvloed door tradities en de lokale autoriteiten. De meerderheid van de rechtbankfunctionarissen zijn moslims. De respectieve rollen van het seculiere recht en de islamitische wetgeving zijn niet goed vastgesteld met de Taliban-regels die nog steeds van toepassing zijn in landelijke gebieden.
De wetgevende macht van de regering van Afghanistan
Het Afghaanse parlement is tweekamerig; de Wolesi Jirga en Meshrano Jirga. De Meshrano Jirga is het bovenhuis met 102-senatoren terwijl het lagerhuis 249 rechtstreeks verkozen leden heeft. De grondwet voorziet in de bijeenroeping van een Loya Jirga, de grondwetgevende vergadering, om urgente zaken van onafhankelijkheid, territoriale integriteit en nationale soevereiniteit te bespreken. De vergadering moet leden van de Nationale Assemblee en de hoofden van de provinciale en districtsraden omvatten. De grondwetgevende vergadering kan aanklachten tegen de president indienen en ook de grondwet wijzigen. De wetgeving vindt zijn oorsprong in de uitvoerende macht wanneer het parlement in reces is of in de wetgevende tak wanneer de Wolesi Jirga of Meshrano Jirga een wetsvoorstel indienen. In de wetgevende macht gaat de rekening van het ene huis naar het andere en bij ontvangst van een meerderheidsstem gaat hij naar de president die de factuur in 15-dagen kan goedkeuren of veto geven. Na goedkeuring wordt het door het ministerie van Justitie afgedwongen na publicatie in de Gazette. Als de president de wetsvoorstel veto, gaat het terug naar het huis voor verdere beraadslaging. Ook kan de Tweede Kamer het presidentiële veto negeren met een tweederde meerderheid. Als het staatshoofd er niet in slaagt om de factuur binnen 15 dagen goed te keuren, wordt het de wet. De Wolesi Jirga heeft tien zetels gereserveerd voor Kuchis en achtenzestig voor vrouwelijke vertegenwoordigers. Het huis beoordeelt, bespreekt en keurt regels goed die zijn opgesteld door de ministeries en overheidsinstanties. De Meshrano Jirga bestaat uit drie delen: 34 indirect verkozen vertegenwoordigers van de provinciale raden; 34-vertegenwoordigers van de districtsraden die drie jaar dienen; en het derde deel bestaat uit president-verkozen 34-gekwalificeerde kandidaten die vijf jaar lang hun functie uitoefenen.
Het verkiezingssysteem
De grondwet van 2004 dicteert dat de president moet worden gekozen voor een ambtstermijn van vijf jaar. In oktober koos 9, 2004, Afghanistan interim-president Hamid Karzai als president met 55.4% overwinning via de Independent Party. De eerste parlementaire en lokale verkiezingen in het land werden gehouden in september 2005 met een 50% stem opdagen. De Joint Electoral Management Body, lid van het 11-lid, benoemd door Karzai, hield toezicht op de registratie en het verkiezingsproces. In 2009 kenmerkten onzekerheid, lagere opkomst bij verkiezingen, intimidatie, wijdverspreide stembusaanvulling en andere verkiezingsfraude de presidentsverkiezingen. Er volgde een lange stemtijdperiode, gevolgd door een fraudeonderzoek en de zittende president Hamid Karzai en de primaire rivaal Abdullah Abdullah werden gedwongen tot een tweede stemronde. Abdullah liep echter weg en beweerde dat transparantie niet mogelijk was omdat zijn voorgestelde wijzigingen aan de Nationale Verkiezingscommissie niet werden gehaald. In november 2, 2009, werd Hamid Karzai uitgeroepen tot president van de republiek Afghanistan voor nog een jaar 5-jaar.
Uitdagingen tegenover de regering
De centralisatie van de macht is de belangrijkste uitdaging voor de Afghaanse regering. De president kiest niet alleen ministers maar beïnvloedt ook een derde van de hele Senaat en kiest elke rechter in het land. Deze centralisatie heeft ertoe geleid dat massale corruptie een obstakel werd voor de economische ontwikkeling van het land, massaal machtsmisbruik, verhoogde politieke instabiliteit, een uitgebreide ondermijning van de openbare orde, slecht bestuur en ontneming van de vrijheid van de bevolking van Afghanistan.
