Wildlife Crossings zijn gebouwd om habitatfragmentatie te voorkomen, wat de dierenpopulatie in bepaalde regio's ernstig kan verminderen. In een tijdperk waarin de duurzaamheid van diersoorten wordt bedreigd door activiteiten zoals stedelijke ontwikkeling, zijn innovatieve methoden nodig om de fauna van de wereld beter te beschermen.
Wat is een Wildlife Crossing precies?
De oversteekplaats voor wilde dieren is een algemene term die wordt gebruikt om viaducten, onderdoorgangen, groene bruggen, ecoducten, groendaken, duikeraars, viaducten in wilde dieren, amfibieën of tunnels voor kleine zoogdieren te beschrijven. Deze structuren vergemakkelijken de veilige verplaatsing van dieren over door mensen gemaakte barrières zoals snelwegen. Elke oversteekplaats voor wilde dieren is afgestemd op soorten in verschillende landschappen. De structuren zorgen voor een fysieke verbinding of herverbinding tussen habitats. De oversteek voorkomt ook botsingen tussen voertuigen en dieren in het wild.
Waarom zijn Wildlife Crossings nodig?
Overal ter wereld worden verschillende soorten infrastructuur gebouwd, activiteiten die de natuurlijke omgeving veranderen. Snelwegen beïnvloeden dieren op een aantal manieren, variërend van directe mortaliteit, verlies van leefgebieden, vermindering van de kwaliteit van de habitat en onderverdeling van diersoorten. Soorten met een lage reproductieve snelheid en een lage bevolkingsdichtheid worden meer bedreigd door voertuig-geïnduceerde mortaliteit. In de VS worden bijvoorbeeld jaarlijks naar schatting 365 miljoen gewervelde dieren gedood op wegen. Amfibieën zoals kikkers, reptielen, zoogdieren zoals herten en schildpadden worden allemaal bedreigd door snelwegen. Wanneer wilde habitats niet verbonden zijn, worden ze geïsoleerde gebieden en soorten blijven kwetsbaar voor afnemende genetische diversiteit en kunnen uiteindelijk worden weggevaagd.
Overtochten over het wild zijn van onschatbare waarde geworden voor het herstellen van ecologische connectiviteit. De structuren vertegenwoordigen technologische vooruitgang bij het ontwerpen van openbare infrastructuur voor zowel mens als natuur. De overtochten hebben de gedachte bevestigd dat duurzaamheid van wilde dieren in stedelijke omgevingen mogelijk is. Overtochten over wilde dieren verbeteren de verkeersveiligheid voor zowel dieren als chauffeurs. Ongevallen bij het vervoer van dieren zijn te wijten aan kosten zoals een verzekering die anders zou kunnen worden vermeden. Door het volgen van de dierlijke activiteit op de overtochten, zijn wetenschappers in staat geweest om ecologische informatie te verzamelen. De overtochten zijn uitgerust met video- en fotocamera's om monitoring mogelijk te maken.
Opmerkelijke Wildlife Crossings
Het Baff National Park in Canada wordt geïdentificeerd als een van de meest effectieve programma's voor het doorkruisen van wilde dieren in de wereld. De structuren waren noodzakelijk door de uitbreiding van de Trans-Canada Highways van twee rijstroken naar vier. Transportplanners en wetenschappers probeerden de botsingen tussen wilde dieren en voertuigen te verminderen en tegelijkertijd de impact te minimaliseren die de snelwegen zouden hebben op de omliggende natuur. 24-kruisingen bestaan in het park waar dieren leven, variërend van beren, herten, elanden en poema's. Er is onderzoek gedaan naar gegevens die zijn verzameld in de kruisingen sinds 1996, en het heeft een gemengde waarde weerspiegeld, afhankelijk van de specifieke soort. Grote hoefdieren hebben bijvoorbeeld een dramatische vermindering van het aantal verkeersdoden vastgesteld, terwijl de overtochten weinig effect hebben gehad op het terugdringen van de carnivoorsterfte. Nederland is trots op meer dan 66 van de structuren, waaronder 's werelds grootste, namelijk de Natuurbrug Zanderij Crailoo. De kruising strekt zich uit voor meer dan 2,625-voeten lang en 164-voeten in de breedte. De oversteekplaatsen voor dieren in het wild in het land zijn ingesteld om populaties van de Europese das, edelhert, everzwijn en ree te behouden.
