5. Beschrijving -
In 1998 kwamen de regering van Suriname en de Amerikaanse non-profit milieuorganisatie Conservation International samen en creëerden het Central Suriname Nature Reserve door het combineren van drie reeds bestaande natuurgebieden in Suriname, Elierts de Haan Gebergte, Ralleighvallen en Tafelberg. Twee jaar later, in 2000, werd het natuurreservaat van Midden Suriname aangewezen als een UNESCO-werelderfgoed door de UNESCO op grond van het onberispelijke tropische regenwoud-ecosysteem van de natuurreservaat. Momenteel beslaat het Centraal Suriname Natuurreservaat 16,000 vierkante kilometers (6,178 vierkante mijl) van het land dat bestaat uit laagland en bergachtig primair tropisch regenwoud, evenals enkele delen van de hoger gelegen gebieden van het Guyana Schild, die bekend staan als de Guyana Highlands.
4. Historische rol -
Er zijn culturele artefacten en rotstekeningen gevonden naast kreken en rivieren in verschillende delen van het Centraal Suriname Natuurreservaat die dateren van vóór Columbus's aankomst in de Nieuwe Wereld. Dit heeft ertoe geleid dat historici hebben gespeculeerd dat er op een gegeven moment mogelijk een belangrijk cultureel erfgoed is geweest dat door een inheemse groep mensen in het gebied was verborgen.
3. Betekenis voor toerisme en wetenschap-
De Voltzberg Dome is een granieten koepel die op 245 meters (803.8 voeten) staat en het dient als een belangrijke toeristische attractie voor bezoekers van het Centraal Suriname Natuurreservaat. De Voltzberg-koepel geeft bezoekers de kans om zijn pad naar de top te bewandelen, wat een ongelooflijk schilderachtig uitzicht op het regenwoud op zijn hoogtepunt biedt. Aan de voet van de Voltzberg-koepel bevindt zich een wetenschappelijk onderzoeksstation dat wordt gebruikt om de planten en dieren in het gebied te bestuderen. De Voltzberg-koepel is de meest bekende van de verschillende granieten koepels in het omliggende regenwoud. Bezoekers kunnen ook rondleidingen met gidsen nemen om het oerwoud te verkennen en per bus, te voet en per boot te ervaren. Het centrale natuurreservaat van Suriname staat ook bekend om zijn stroomversnellingen die ook door toeristen kunnen worden ervaren. Dat natuurreservaat heeft ook de Julianatop, die bij 1,026 meters (3,366 voeten) hoog de hoogste berg in Suriname is.
2. Habitats en biodiversiteit -
Dat Central Suriname Nature Reserve staat bekend om de verscheidenheid van meer dan 400 verschillende vogelsoorten die in het gebied leven, met name de Guyana-haan-van-de-rots (Rupicola rupicola) die zich alleen in het Guiana Schild bevindt. Andere opmerkelijke vogelsoorten zijn de Harpij adelaar (Harpia Harpyja) en de Geelvleugelara (Ara Macao.) Het gebied herbergt ook andere unieke soorten zoals de jaguar, gigantische gordeldier, gigantische rivierotter, acht verschillende soorten primaten en vele andere verschillende soorten. Voornoemde granieten koepels in het Central Suriname Nature Reserve zijn erin geslaagd om een unieke bio-trope te creëren voor xerofytische plantensoorten, plantensoorten die kunnen overleven op weinig vloeibaar water. Deze xerofytische plantensoorten zijn ook endemisch voor het gebied als gevolg van hoe het dorre oppervlak van het graniet is blootgesteld aan de stralen van de zon.Er is ook grote plantendiversiteit in het Centraal Suriname Natuurreservaat met rond 5,000 verschillende soorten vasculaire plantensoorten die tot nu toe zijn gevonden.
1. Milieustreigingen en instandhoudingsinspanningen -
Het centrale natuurreservaat van Suriname is grotendeels niet beïnvloed door menselijke actieven, voornamelijk vanwege de ontoegankelijkheid van het gebied. Hierdoor kon het gebied zijn grote verscheidenheid aan ecosystemen, planten en diersoorten behouden en de opmerkelijke berg endemische soorten intact houden. De afgelegen ligging en ontoegankelijkheid van het gebied heeft een negatief effect omdat het beperkte instandhoudingsactiviteiten zijn die wetenschappers en organisaties kunnen uitvoeren. Een bedreiging voor het gebied in de toekomst is dat de gebieden rond het Midden-Suriname-natuurreservaat verder zullen worden ontwikkeld en meer mensen het gebied in zullen trekken, wat mogelijk van invloed zou kunnen zijn op de ecologische en biologische processen en gemeenschappen van dieren en planten die leven in de omgeving.
