Urbicide is een term die letterlijk vertaald wordt als 'geweld tegen een stad'. De term is bedacht door Michael Moorcock in 1963 en werd later gebruikt in de 1960s door degenen die kritiek hadden op de herstructurering van de Verenigde Staten. De term ontstond in het tijdperk van snelle globalisering en verstedelijking. De snelle globalisering heeft geleid tot meer geweld en vernietiging in de steden dan in de omliggende gebieden. Fysieke vernietiging van een stad is de meest voor de hand liggende vorm van urbicide. Urbicide kan echter voorkomen in verschillende onmerkbare vormen, zoals de overheid die bepaalde delen van een stad aanduidt als sloppenwijk of zonering van steden. Urbicide kan direct of indirect zijn.
Direct Urbicide
Directe urbicide is de direct overdachte materiële vernietiging van stedelijke gebieden. Het is het meest voorkomende type stedelijke vernietiging over de hele wereld. Extreme urbicide is de complete vernietiging van stedelijke gebieden met een poging om zijn identiteit volledig te vernietigen. De vernietiging van stedelijke gebieden richt zich niet alleen op gebouwen, maar omvat ook alles wat de stad een identiteit geeft. Extreme urbicide speelt zich af naast andere vormen van geweld, zoals politiek en burgerlijk geweld zoals genocide en etnische zuivering. Een andere vorm van directe urbicide is de vernietiging van gebouwen met specifieke typologie of met symbolische betekenis voor de stad, zoals religieuze, nationale en culturele gebouwen. Dit is een poging om het collectieve geheugen uit dergelijke historische gebouwen te wissen. Het derde geval van directe urbicide is de moedwillige vernietiging van de stedelijke omgeving, inclusief alle soorten gebouwen. In dit geval wordt de hele gebouwde omgeving onder vuur genomen als het gebeurde in de vernietiging van de oude stad Nablus.
Indirect Urbicide
Indirect urbicide omvat maatregelen en acties die bijdragen tot het nadeel van een stedelijk gebied. De acties en maatregelen zijn vaak minder fysiek zichtbaar, maar hebben betrekking op wetten, maatregelen en acties die indirecte vernietiging van de stad veroorzaken. Bij indirecte urbicide kan urbicide door de bouw of urbicide door controle worden betrokken.
Gevallen van Urbicide
Vernietiging van steden maakt deel uit van de geschiedenis en een huidige activiteit in moderne steden. Het beleg van Vukovar, geleid door het Joegoslavische Volksleger (YPA) en gesteund door verschillende Servische paramilitairen in 1991, vernietigde zonder onderscheid de stadsgebouwen zoals scholen, openbare voorzieningen, fabrieken en huizen. De systematische vernietiging van de stad is beschreven door verschillende bronnen, waaronder Human Right-lichamen als urbicide. Het geweld van Sarajevo tussen 1992 en 1995 zag hoe de YPA de stad belegerde. Het geweld werd etnische zuivering genoemd en resulteerde in de complete vernietiging van de gebouwde omgeving van Sarajevo. De opzettelijke vernietiging van Aleppo is door sommige geleerden beschreven als urbicide. In 2005 werden via 700,000 mensen gedwongen uit hun nederzetting in Zimbabwe in Operatie Murambatsvina. De operatie omvatte de vernietiging van huizen, markten en andere collectieve nederzettingen.
