Australië is het kleinste continent ter wereld, vlak achter Europa. Het beslaat een oppervlakte van ongeveer 3,300,000 sq mile en heeft een populatie van meer dan 39,901,000-mensen. Australië is het enige continent in Oceanië en wordt soms ook wel het Meganesia or Australinea om het te helpen onderscheiden van de Australische natie. Het bevindt zich op het continentale plat van Australië, waaronder het eiland Nieuw-Guinea (bestaande uit twee Indonesische provincies en Papoea-Nieuw-Guinea), Australië (land) en Tasmanië. Oceanië is de kleinste continentale groepering die zich uitstrekt van de kusten van Amerika tot de Straat van Malakka. Oceania bestaat uit Australazië (Australië en Nieuw-Zeeland), Polynesië, Micronesië en Melanesië.
Het continent is omgeven door talloze eilanden die samen ongeveer 40% van de kustlijnen vormen. Het continentale plat dat alle eilanden verbindt, waaronder de Brass Shelf en Sahul Shelf, beslaat een oppervlakte van ongeveer 970,000 sq mile. Het land Australië, dat het grootste deel van het continent en één landmassa beslaat, wordt soms een eilandcontinent genoemd.
Geologie
Australië is de platste, oudste, droogste en laagste landmassa ter wereld met een stabiel geologisch verleden. Alle geologische krachten in het continent zoals tektonische opheffingen vonden plaats in de vroege geschiedenis van Australië, terwijl het deel uitmaakte van Gondwana. Het Australische vasteland bevindt zich in het midden van de tektonische plaat en heeft geen actief vulkanisme. Het laagste punt van het continent is het droge bed van Lake Eyre, dat 49 ft onder zeeniveau ligt, terwijl het hoogste punt de Puncak Jaya is, gevolgd door de berg Wilhelm in Papoea-Nieuw-Guinea. Het enige deel van het continent met actief vulkanisch gebergte is de hooglanden van Papoea-Nieuw-Guinea, aangezien het zich in de Pacifische ring van vuur bevindt. Papoea-Nieuw-Guinea is vatbaar voor tsunami's en aardbevingen.
Flora en fauna
Enkele van de opvallende kenmerken van de flora in Australië zijn aanpasbaarheid aan de droogte die de regio aantast. De aanpassing is gebruikelijk bij soorten die behoren tot de bekende families zoals Fabaceae, Myrtaceaeen Proteaceae. De flora van Nieuw-Guinea is een mengsel van de boomsoorten uit de regenwouden en de Australische flora. Meer dan veertig miljoen jaar lang lag de regio Nieuw-Guinea-Australië geïsoleerd en tijdens die periode kende ze klimaatveranderingen met de algemene tendens naar droogheid. Toen Antarctica zich van Zuid-Amerika afscheidde, had de koude Antarctische Circumpolaire stroming invloed op het wereldwijde weer, maar in Australië versterkte het de droogtrend. De meren in het binnenland en de zeeën droogden op en al het loofbos van het brede blad maakte plaats voor het harde blad Sclerofiele boom gemeenschappelijk in modern Australië.
Over 93% van de amfibieën, 24% van de insecten en vissen, 89% van de reptielen en 83% van de zoogdieren in Australië zijn endemisch voor dit continent. Het hoge endemismegehalte wordt veroorzaakt door de geografische isolatie van het continent, het ongebruikelijke klimaatpatroon en de tektonische stabiliteit. Australië herbergt meer dan 800-vogelsoorten waarvan 45% endemisch is voor deze regio. Sommige van deze vogels zijn de lachende kookaburra, de kuifduif, de bonte currawong en de Australische raaf. De Australische nationale dieren omvatten de kangoeroe, vogelbekdier, emoe en koala. De Tasmaanse duivel is ook inheems in het continent. Nieuw-Guinea heeft meer dan 578-vogelsoorten waarvan 324 endemisch is voor deze regio.
