Wat Is Het Fonetische Alfabet?

Het NAVO-fonetische alfabet is een radiotelespellingalfabet dat codewoorden toewijst aan elk van de 26-letters van het alfabet en wordt gebruikt voor internationale radiocommunicatie wereldwijd. Het alfabet staat ook bekend als het internationale radiotelefonie-spellingsalfabet, het fonetische alfabet van de internationale burgerluchtvaartorganisatie (ICAO) of het fonetische alfabet van de internationale telecommunicatie-unie (ITU). Burgers en militairen over de hele wereld gebruiken het systeem.

Geschiedenis van het Fonetisch Alfabet

Het ICAO-fonetische alfabet is in de eerste plaats gecreëerd en aangenomen om verwarring tussen vliegtuigbemanningen te voorkomen, omdat sommige letters van het Engelse alfabet gemakkelijk verward kunnen worden als ze mondeling worden gehoord. Bijvoorbeeld, de letters "m" en "n" evenals "b" en "d" klinken erg op elkaar wanneer de naam van de letter luidop wordt gezegd. Bij het verzenden van informatie zonder marge voor fouten, moest een middel voor duidelijkere communicatie worden vastgesteld. Een taalhoogleraar, Jean-Paul Vinay, kreeg de taak het fonetische alfabet te verzinnen. De professor werkte nauw samen met de NAVO tussen 1948 en 1949 tot een eerste versie klaar was om te worden getest in het jaar 1951. Zoals met de meeste debuten, waren er problemen. De meerderheid van de piloten vond niet dat het nieuwe alfabet beter was dan het oude en dus bleven ze bij het oude systeem. De terugkeer betekende echter niet dat de behoefte verdwenen was. Bijgevolg heeft de ICAO-staten het alfabet verbeterd en is een concept gereedgemaakt door 1956 en is deze nog steeds in gebruik. De IT-sector gebruikt het alfabet bijvoorbeeld om lange reeksen gegevens door te geven die mogelijk flummoxen. Evenzo gebruikt de luchtvaartsector deze ook om passagiersgegevens en vluchtnamen te communiceren. Het alfabet is nog steeds cruciaal in de communicatie van vandaag, ondanks de enorme technologische vooruitgang.

Het Fonetisch Alfabet