Petrologie verwijst naar de wetenschappelijke studie van gesteenten en de omstandigheden die hun vorming beïnvloeden. Petrologie is een tak van de geologie die zich richt op de chemische analyse op verschillende gebieden, zoals petrografie en mineralogie. Door verschillende principes van geofysica en geochemie op te nemen, kunnen moderne petrologen de oorsprong van gesteenten en hun chemische eigenschappen vaststellen. Er zijn drie hoofdtakken van de petrologie die het gevolg zijn van de belangrijkste gesteentetypes: sedimentair, stollig en metamorf.
Het belang van Petrologie
Petrologie speelt een belangrijke rol bij het vaststellen van de fysische en chemische samenstelling van gesteenten en de verschillende omstandigheden die hun vorming beïnvloeden. Moderne petrologen vertrouwen op kennis in mineralogie om te helpen bij het in kaart brengen en bemonsteren van gesteenten. Omdat de meeste gesteenten verschillende mineralen vormen, wordt het gemakkelijker om ze te bestuderen en te begrijpen met achtergrondkennis in mineralogie.
Petrologisch onderzoek is ook cruciaal om ons te helpen de aard van de aardkorst en mantel te begrijpen. Gedurende vele jaren hebben de tektonische processen van de aarde de aard van de rotsen en de topografie van het aardoppervlak bepaald. Deze geologische processen zijn van vitaal belang bij het bepalen van de geschiktheid van bepaalde gebieden voor landbouw, industrieel of commercieel gebruik.
Behalve dat het ons helpt de geschiedenis van de vorming van onze planeet te begrijpen, is petrologie van toepassing op veel gebieden die rechtstreeks van invloed zijn op ons levensonderhoud. Het gebied van de petrologie helpt ons de beste grondstoffen te begrijpen die in de industrie worden gebruikt voor de vervaardiging van goederen. Bovendien bevordert petrologie best practices die levensonderhoud en technologische vooruitgang bevorderen.
Takken van Petrologie
Er zijn drie hoofdgebieden van de petrologie, namelijk stollingsgesteente, sedimentair en metamorf.
Igneous Petrology
Igneous Petrology is een tak die gespecialiseerd is in de wetenschappelijke studie van stollingsgesteenten, hun chemische samenstelling en textuur. Stollingsgesteenten zijn rotsen die worden gevormd wanneer magma of gesmolten gesteente wordt gekristalliseerd om graniet of basalt te vormen. Stollingsgesteenten kunnen worden gevormd door kristallisatie of kunnen een ander proces omvatten dat het gesmolten gesteente afkoelt of stolt. Stollingsgesteenten die onder het aardoppervlak worden gevormd, vormen 'opdringerige' rotsen, ook wel plutonische rotsen genoemd. Rotsen op het aardoppervlak produceren extrusieve rotsen. Over 95 procent van de aardkorst bestaat uit stollingsgesteenten. Deze rotsen verschijnen echter niet gemakkelijk op het oppervlak omdat ze bedekt zijn door een dunne, uitgebreide laag sedimentaire en metamorfe gesteenten.
Sedimentaire Petrologie
Deze categorie richt zich op de studie van afzettingsgesteenten met de nadruk op textuur en samenstelling. Sedimentaire gesteenten omvatten schalie, kalksteen en zandsteen. Ze worden gevormd wanneer deeltjes afgeleid van andere rotsen worden samengebonden om een matrix te vormen. Deze stukken gesteentedeeltjes samen met afzettingen van chemische en biologische eigenschappen vloeien samen tot een fijn gesteentemateriaal.
Metamorfische Petrologie
Metamorfische petrologie omvat de studie van de samenstelling en textuur van metamorfe gesteenten. Dergelijke stenen zijn onder andere marmer, gneis, leisteen en leisteen. Aanvankelijk ondergaan sedimentaire of stollingsgesteenten mineralogische, texturele en chemische veranderingen vanwege extreme druk of temperatuur, en in sommige gevallen door beide. Vanwege hoge druk en temperaturen worden de stollingsgesteenten of sedimentaire gesteenten omgezet in metamorfe gesteenten.
Experimentele Petrologie
Experimentele petrologie omvat de studie van natuurlijke of synthetische materialen wanneer onderworpen aan omstandigheden van hoge druk en hoge temperatuur. Dit helpt om de faserelaties en geochemische eigenschappen van de materialen vast te stellen. Het werk van experimentele petrologie heeft een stevige basis gelegd voor het begrijpen van de processen die betrokken zijn bij de vorming van metamorfe gesteenten. Rotsen op de onderste korst en de bovenste mantel van de aarde kunnen gemakkelijk worden bestudeerd en geanalyseerd als een resultaat van experimentele petrologie.
De praktische toepassing van de Petrologie
Petrologie en de toepassing ervan zijn om verschillende redenen belangrijk.
• De studie van rotsen helpt ons de samenstelling van de aardkorst te begrijpen. De verschillende mineralen en chemische eigenschappen van de mantel zijn belangrijk voor de petroloog. Verschillende beroepen, zoals civiele techniek, zijn in hoge mate afhankelijk van de bevindingen van petrologen.
• Door rotsen te bestuderen, kan historische vorming van het aardoppervlak worden vastgesteld. Methoden zoals radiometrische datering kunnen worden gebruikt om de tijdsperioden te bepalen waarin bepaalde gesteentetypes werden gevormd. Dit helpt bij het creëren van een uitgebreide reeks van geologische gebeurtenissen.
• Wetenschappers kunnen nu de tektonische processen begrijpen die hebben geleid tot de vorming van het aardoppervlak. Dit komt omdat specifieke tektonische omgevingen andere kenmerken hebben dan andere. Wetenschappers kunnen daarom deze processen reconstrueren.
• Rotsen zijn natuurlijke bronnen voor belangrijke mineralen en ertsen die door industrieën worden gebruikt als grondstoffen. Petrologen helpen bij het ontdekken van nieuwe mineralen die verborgen zijn onder het aardoppervlak. Het aanbod van dergelijke mineralen is ook van vitaal belang voor het waarborgen van levensonderhoud en commerciële levensvatbaarheid.
• De studie van de aardrotsen helpt bij technologische vooruitgang.
