10. Celtic Handfasting (West-Europa)
De traditie van Celtic Handfasting wordt beschouwd als oud, afkomstig van de Keltische stammen die verspreid waren over Europa voordat het Christendom de dominante religie van het continent werd. Sindsdien wordt handfasting al generaties lang toegepast, met de moderne term uit de late middeleeuwen. Het is afgeleid van het Oud-Noorse woord hand-festa, wat betekent een koopje te sluiten door hand in hand te gaan. Hedendaagse Kelten, neo-heidenen en anderen die geïnteresseerd zijn in alternatieve huwelijksceremonies, hebben de traditie overgenomen. Huidige handfasting omvat het binden van de handen van het paar in het openbaar, gewoonlijk met lint of koord, om hun huwelijksgeloften te symboliseren.
9. The Dance of the Crown (Finland)
Bij feesten tijdens een Finse bruiloft is het vaak gebruikelijk om de kroon van het hoofd van de bruid te "dansen". De bruid is geblinddoekt en omringd door de ongehuwde vrouwen tijdens het evenement, die een ring vormen en om haar heen dansen. De bruid neemt vervolgens de kroon af en plaatst deze op het hoofd van het dichtstbijzijnde meisje dat ze kan bereiken, die dan bestemd is om de volgende vrouw te zijn om verloofd te worden. Deze dans gaat door totdat alle meisjes in de ring de kroon hebben gedragen. Het hoofd van de bruid is dan bedekt met een linnen, sjaal of zijden muts.
8. La rôtie (Frankrijk)
In de landelijke regio Auvergne-Rhône-Alpes van Frankrijk, impliceert een na-huwelijksritueel een groep ongehuwde mannen en vrouwen die het pasgetrouwde paar vinden nadat zij aan de huwelijksontvangst zijn ontsnapt en zich in de slaapkamer teruggetrokken hebben. Ze zullen de kamer binnenbreken met een kamerpot gevuld met een mengsel van verschillende soorten eten en drinken genaamd La rôtie. Het paar wordt dan uit bed getipt en serveert de brouwsel in de pot, die iedereen dan zal drinken. Dit ritueel is bedoeld om de dagelijkse intimiteit van het huwelijksleven en de landelijke aard van het gebied te symboliseren.
7. Krevati (Griekenland)
De Krevati (bedceremonie) is een oude Griekse bruiloft traditioneel meestal gedaan dagen voor de bruiloft. Iedereen komt samen om het echtelijke huis van het echtpaar voor te bereiden op hun nieuwe leven samen. Een paar getrouwde vrouwen zullen het bed opmaken voor de huwelijksnacht, die als het belangrijkste deel van de voorbereiding wordt beschouwd. De bruidegom zal dan de uiteindelijke look van het bed moeten goedkeuren. Als het bed eenmaal is gemaakt met de echtelijke bladen, wordt geld op het bed gegooid om toekomstige welvaart te symboliseren. Rijst wordt er vervolgens op gegooid om het neerzetten van wortels te symboliseren. Ten slotte wordt een jonge jongen of een meisje, afhankelijk van het paar dat het eerst wil, op het bed gerold. Het paar moet dan wachten tot hun huwelijksnacht om daar te slapen.
6. Passing Gates (Polen)
Passing gates is een huwelijkstraditie in Polen die nu meestal alleen in kleine steden en dorpen wordt gedaan. Wanneer het paar vertrekt om naar de kerk te gaan, kunnen ze worden tegengehouden door 'poorten'. Deze worden opgezet door vrienden, buren of leden van het huwelijksfeest die de weg blokkeren. In de meeste gevallen moeten ze de blocker betalen met een fles bruiloftswodka. Soms zal er ook een extra uitdaging zijn voor het paar om te voltooien. Als het hek open is, kan het echtpaar doorgaan op hun reis naar de kerk voor de huwelijksceremonie.
5. Dansul găinii (Roemenië)
De Dansul găinii (kippendans) vindt meestal plaats in een restaurant waar het banket begint na het officiële huwelijk in het gemeentehuis en de religieuze ceremonie in de kerk. De pasgehuwden beginnen met het dansen van een wals als alle gasten zijn aangekomen en zijn begroet. Hierna voeren de koks "Dansul găinii" uit. Ze kleden een gebraden kip, decoreren het en dansen ermee. Ondertussen onderhandelt de beste man de kipprijs met hen.
4. Theeceremonie (China)
In een traditionele Chinese bruiloft is de theeceremonie een van de belangrijkste evenementen, met de vroegste schriftelijke vermelding van hen uit de tijd van de Tang-dynastie (618-907). Het omvat zeer formele inleidingen van de bruid en bruidegom op elkaars families. In de moderne tijd besluiten de meeste jonggehuwden om slechts één ceremonie voor beide partijen samen te houden. Het is bedoeld om op te treden als een symbool van zuiverheid, stabiliteit en vruchtbaarheid. Tijdens de theeceremonie zou iedereen posities moeten hebben georganiseerd, waarbij de volgorde van dienen erg belangrijk is, wat aantoont dat jonggehuwden hun anciënniteit respecteren. Van de traditionele etiquette wordt verwacht dat ze gevolgd wordt samen met een goede theeset. De decoratie van de kamer en de jurk voor de ceremonie moeten ook geschikt zijn voor de gelegenheid. Na het drinken van de thee, zullen geschenken worden gepresenteerd aan de bruid en bruidegom meestal in de vorm van rode enveloppen met geld erin. Soms worden sieraden ook als een geschenk gepresenteerd.
3. Jumping the Broom (VS)
Sommigen geloven dat het springen van de bezem voortkwam uit het Ashanti-rijk (1670-1902) in wat tegenwoordig Ghana is. Bezems werden over de hoofden van trouwende paren bewogen om geesten af te weren. Het paar sprong vaak, maar niet altijd, over de bezem aan het einde van de ceremonie. Anderen geloven dat het alleen in het midden van de 19 eeuw ontstond als een praktijk in vooroorlogse slavernij in de Verenigde Staten om te herkennen welke slaven getrouwd waren. Na emancipatie in de Verenigde Staten viel het langzaam uit de praktijk onder Afro-Amerikanen, maar maakte het een opleving na de publicatie van Alex Haley's boek "Roots" en zijn tv-miniserie in de late 1970s. Aan het einde van hun huwelijksplechtigheid zal het pasgetrouwde stel over een bezem springen, samen of afzonderlijk.
2. Sabre Arch (Brazilië)
Als de bruidegom een officier is, worden de rollen van de bruidsjonkers gegeven aan zwaardvechters van de Sword Honor Guard. Over het algemeen zijn deze mannen vrienden die met de bruidegom in het leger hebben gediend. Hun rol omvat het vormen van de traditionele sabelboog, waarbij hun zwaarden worden opgetrokken om een boog te vormen voor het getrouwde stel en de gasten om naar beneden te lopen terwijl ze het gebouw verlaten waar de huwelijksceremonie plaatsvond.
1. Kransekage (Noorwegen)
De (torencake) is een traditionele Noorse delicatesse die meestal wordt gegeten bij speciale gelegenheden, zoals bruiloften. De cake heeft de vorm van een reeks ringen die op elkaar zijn gestapeld, aan elkaar geplakt met witte glazuur, en versierd met ornamenten zoals vlaggen. In het midden van de ringen worden meestal kleine traktaties of een fles alcohol geplaatst. De jonggehuwden voedden elkaar een stukje cake en legden er stukjes van op een schaal. Ze liepen vervolgens door de kamer en boden een stuk aan voor elke gast, want het betekent veel geluk voor ze is dat iedereen het proeft.
