Paganisme is afgeleid van het Latijnse woord "paganus" dat tijdens de Renaissance nieuw leven werd ingeblazen. 'Paganus' is ontwikkeld vanuit het Latijnse, klassieke 'pagus', wat 'regio begrensd door markeringen' betekent. 'Het betekende ook' dorpeling ',' plattelandsbewoner 'en' ongeleerde '. Paganisme is een term die wordt gebruikt om naar mensen te verwijzen die zijn heidenen of degenen die een duidelijke religieuze groep missen zoals het christendom, de islam en anderen.
Geschiedenis van het heidendom
Het heidendom werd aanvankelijk al in de vierde eeuw gebruikt door christenen in het Romeinse rijk met betrekking tot mensen die polytheïsten waren of die op het platteland woonden en niet tot het christendom waren bekeerd. Daarom werd het gebruikt om hun te benadelen om hun minderwaardigheid te impliceren. Historisch gezien is de term 'heidendom' gebruikt om de status van andere religieuze geloven of 'boeren' te verminderen. Tijdens en na het tijdperk van de Middeleeuwen, betekende het heidendom het geloof in de mindere goden of niet-Abrahamitische overtuigingen. De term is doorgegeven, en tijdens de negentiende eeuw werd het gebruikt door mensen die kunstenaarschap of oude geloofsopvattingen omarmen terwijl er in de twintigste eeuw mensen waren die zichzelf verkondigden voor Neopaganisme (of Modern Paganisme)
Modern heidendom
Het moderne heidendom (Neopaganisme) is een vorm van heidendom die de overtuigingen anders incorporeert dan de belangrijkste wereldreligies, bijvoorbeeld de aanbidding van de natuur. Neopaganisme ontleent zijn geloof aan oude bronnen, zoals bevindingen van archeologische artefacten, historische verslagen van antieke schrijvers en verslagen van veldonderzoek over antropologie. Bovendien bestaan er verschillende soorten heidendom, afhankelijk van het aantal goden dat zij aanbidden. Ze zijn ofwel monotheïstisch, polytheïstisch of animistisch.
Landen met grote populaties heidenen
Neopaganisme is over de hele wereld wijdverspreid, voornamelijk naar het Nabije Oosten, Noord-Afrika en Europa. Hun overtuigingen zijn gebaseerd op pre-christelijk, pre-judaïsme en pre-islamitische onder andere religies. De religie werd wijdverspreid sinds het begin van de twintigste eeuw, voornamelijk vanwege de vrijheid van godsdienst en een afname van het christendom in Europa en Amerika. Vanwege het betrokken geheim is het lidmaatschap en het exacte aantal heidenen wereldwijd echter niet teruggehaald. Sommige van de landen waarvan wordt aangenomen dat ze een hoger aantal heidense groepen hebben, zijn onder meer Amerika, het Verenigd Koninkrijk, Duitsland, Rusland en Australië.
In Noord-Amerika, voornamelijk de VS, bestaan veel heidense groepen met leden die voornamelijk degenen omvatten die wonen in stedelijke gebieden, opgeleid en middenklasse. Er zijn echter geen exacte statistieken over deze groepen, aangezien de overheid dergelijke informatie niet verzamelt. In het Verenigd Koninkrijk worden heidense groepen geclassificeerd als Druïden, Wiccans of Heidenen en zijn verspreid over het hele land. De groepen bevinden zich verspreid over het Verenigd Koninkrijk in Schotland, Ierland en Engeland, onder andere in het Verenigd Koninkrijk.
Heathen is een heidense groep die in de meeste delen van Duitsland wordt gevonden. De groep baseert zijn geloof op Duitse mythologieën, zoals het geloof dat de aarde zich bevindt in een grote wereldboom genaamd "Yggdrasil." Andere landen zoals Australië, Canada, Turkije en Rusland huisvesten ook een aanzienlijk aantal heidense samenlevingen.
Andere feiten over het heidendom
Hoewel het heidendom een aanzienlijk lidmaatschap heeft gekregen, wordt de verspreiding ervan gehinderd door het feit dat er geen actieve propagaties van de religie zijn in vergelijking met de belangrijkste religies. Bovendien ontleent het heidendom zijn oorsprong voornamelijk aan de traditionele, culturele en historische achtergronden van de gegeven gemeenschappen. De meeste heidense samenlevingen geloven in mythen en hekserij. De meeste leden hebben het idee dat hekserij een wetenschappelijke kunst en vaardigheid is.
