Wat is landschapsarchitectuur?
De buitenkant van een huis is net zo belangrijk als het interieur. De buitenkant van een huis zegt veel over het interieur en de huiseigenaar. Er zijn oneindige mogelijkheden als het gaat om landschapsarchitectuur. Om een huis er beter uit te laten zien, hoef je niet per se veel geld uit te geven. Kleine, betaalbare projecten kunnen mulchen, bloembedden en randen zijn. Er zijn echter geavanceerdere en duurdere projecten beschikbaar, waaronder het bouwen van een koivijver, patio of zelfs het planten van meerdere bomen. Of je nu kiest voor een goedkope of dure manier, landschapsarchitectuur zal nodig zijn om een duurzame en aantrekkelijke buitenlook voor je huis te krijgen.
Tuinarchitectuur
Het ontwerpen van de buitenkant, oriëntatiepunten en structuren van een huis met het doel zowel milieu- als esthetische waarde te bereiken, wordt landschapsarchitectuur genoemd. Het proces omvat systematisch en uitgebreid onderzoek naar de sociaal-ecologische en bodemgesteldheid van het gebied. Er moet een ontwerp worden gekozen om de gewenste uitkomst te produceren. Landschapsarchitectuur is een multidiscipel waarin elementen van plantkunde, kunst, architectuur en bodemkunde zijn opgenomen en omvat gebieden zoals locatieplanning, landschapsontwerp, herstel van het milieu en landschapsplanning. Een professional op het gebied van landschapsarchitectuur wordt landschapsarchitect genoemd. Een landschapsarchitect heeft de technische bekwaamheid en creativiteit om ruimtes te ontwerpen, organiseren en gebruiken om de gewenste uitkomst te creëren.
Oorsprong en geschiedenis van de landschapsarchitectuur
Voor de 19-eeuw werd tuinieren in de tuin geassocieerd met het ontwerp van de hoofdplanning en de tuin voor paleizen, overheidscentra, kleinere huizen en religieuze complexen. In 1712 werd Joseph Edison de eerste persoon die het ontwerpen van een landschap in zijn geschriften opnam. De term 'landschapsarchitectuur' werd voor het eerst gebruikt in 1828 door Gilbert Laing Meason. De term kreeg publiciteit van John Claudius die het in zijn encyclopedie heeft overgenomen. De term werd in de Mid 19TH eeuw als professionele titel in de VS gebruikt en tegen het einde van de 19E eeuw werd deze gebruikt door landschapsontwerpers.
Landschapsarchitectuur en stadsplanning
Stedenbouw werd populair in de grote steden in de 19 eeuw. Traditionele landschapsarchitectuur en opkomende trends in stedelijke planning creëerden een mogelijkheid voor landschapsarchitectuur om in beide behoeften te voorzien. In de late 19e eeuw werd een reeks parken voltooid door Fredrick Law Olmsted. De parken blijven van invloed op de praktijk van de landschapsarchitectuur en omvatten respectievelijk Central Prospect Parks in New York en Brooklyn. Sindsdien hebben stedelijke planning en landschapsarchitectuur zich ontwikkeld tot afzonderlijke en onafhankelijke beroepen. Landschapsarchitectuur heeft zich ontwikkeld als een ontwerpdiscipline met aandacht voor het milieu en het kwantitatieve aspect van de site.
Promotie van landschapsarchitectuur
In verschillende landen bestaan er professionele instanties om de belangstelling te wekken en de status van landschapsarchitectuur als een beroep te beschermen. De beroepsorganisaties hebben ook de bevoegdheid om de praktijk ervan te reguleren om ervoor te zorgen dat aan de vereiste normen wordt voldaan. De wettelijke vereisten die de praktijk regelen variëren van land tot land, waarbij sommige landen vereisen dat iemand een licentie moet hebben voordat hij kan oefenen, terwijl andere geen regelgeving hebben. In Europa, Noord-Amerika en Australië is de praktijk van landschapsarchitectuur gereguleerd.
