Humanisme is het perspectief dat verschillende concepten van menselijke vooruitgang en vrijheid verifieert. Humanisme is een ethische en democratische levenshouding die bevestigt dat iedereen de verantwoordelijkheid en het recht heeft om vorm te geven aan zijn / haar leven. Talloze intellectuele humanistische groepen hebben de exacte definitie van het humanisme veranderd. Momenteel zijn de meeste humanistische bewegingen niet-religieus en verwijst het humanisme naar de niet-theïstische levenshouding waarin wetenschap en menselijk handelen centraal staan.
Wat is de oorsprong van de term humanisme?
De term '' humanisme '' is afgeleid van het Latijnse begrip '' Humanitas '' en het werd in de 19TH eeuw in de Engelse taal overgenomen. Hoewel veel historici het erover eens zijn dat dit idee dateert van vóór de exacte term die werd uitgevonden om het te beschrijven en dat het verschillende betekenissen omvatte. Humanitas omvat de waarde die wordt geboden door het leren humaan te zijn en de welwillendheid ten opzichte van elkaar.
De term Humanismus werd bedacht in 1808 door een Beierse theoloog Friedrich Niethammer om zijn nieuwe curriculum te beschrijven dat hij van plan was te gebruiken op tal van middelbare scholen in Duitsland. Het humanisme werd door 1836 opgenomen in de Engelse taal. De term humanisme kreeg wereldwijde acceptatie toen een Duitse filoloog en historicus Georg Voigt het gebruikte om het renaissance-humanisme te beschrijven, een Italiaanse beweging die floreerde tijdens het Renaissance-tijdperk, maar humanistische gedachten en principes dateren uit 1500 BCE.
Humanistische filosofieën die al het bovennatuurlijke verwerpen, stammen uit 1500 BCE toen het bestond in de Indiase filosofie van het Lokayata-systeem. De gele keizer in China werd beschouwd als een humanistische voorloper. In feite is de hertog van Zhou, die behulpzaam was bij de oprichting van Rujia, verantwoordelijk voor het pionieren van de humanistische gedachten. Xenophanes van Colophon en Thales van Miletus waren de eerste Griekse filosofen die probeerden de wereld te beschrijven met betrekking tot redeneren in plaats van tradities en mythen tijdens de 6-eeuw.
Wat zijn de verschillende soorten humanisme?
1) Seculier humanisme
Het seculiere humanisme is een humanistische tak die theïstische religie en het religieuze geloof van het bestaan van de bovennatuurlijke wereld verwerpt. Seculier humanisten geloven dat het vasthouden aan alle humanisme-noties resulteert in secularisme omdat er geen rationeel argument is dat de realiteit van een bovennatuurlijke wereld ondersteunt. Seculier humanisme wordt soms Humanisme genoemd.
2) Klassiek humanisme
Klassiek humanisme, ook wel het Renaissance humanisme genoemd, was de eerste bloei van de humanistische opvattingen die ontstonden tussen de 15TH en 16th eeuw. Het humanisme van de Renaissance bevorderde de individuele waardigheid en de menselijke waarde plus ze geloofden in de praktijk van de vrije kunsten in alle klassen. Het humanisme van de Renaissance werd ontwikkeld om tegemoet te komen aan alle uitdagingen van het universitaire onderwijssysteem gedomineerd door de logica en filosofieën van Aristoteles.
3) Religieus humanisme
Het religieuze humanisme is een humanistische tak die zichzelf erg religieus acht door een of andere vorm van deïsme en het theïsme te omarmen zonder enige georganiseerde religie te vervullen. Religieuze humanisten geloven dat de seculiere humanisten koud logisch zijn en ze negeren het emotionele deel dat ons tot mens maakt. Religieus humanisme wordt geassocieerd met tal van geleerden en kunstenaars in liberaal christendom en kunst. Deze individuen zijn geen bijgelovige mensen, maar zij beschouwen ethisch humanisme als hun religie, en ze zijn altijd van plan om congregationele rituelen te integreren waarin de vermogens en behoeften van menselijke belangen centraal staan in seculiere ethische filosofieën.
